სულ ერთი წუთით შეჩერდი,შენ, არაგველთა ჯიშისავ!...
მიხვალ და შენი მხარ-ბეჭით ქუჩა მიგაქვს და მინისლავ.
ჩემს ბალღს გამსგავსე, ვისი ხარ? მოგდევ და გიცქერ ფარულად;
იმას დავეძებ, სახლიდან  საომრად გამოპარულა.
ყველა დაბრუნდა, ის არ ჩანს, სადღა ვეძებო მამამა?
დამღალა მისმა ლოდინმა, მისთვის ცრემლებით ბანამა.
იმას გამსგავსე, საომრად  მეფესთან გამოპარულა.
ალბათ იქ მოკლეს, სად მტერმა გამართა სისხლის მარულა.
მოგდევ და ვეღარ გეწევი, სად მიხვალ ფრენა-ფრენითა?
სულ ერთი წუთი... მსურს გავძღე  შენი მხარ-ბეჭის ცქერითა!...
...................................................
საომრად გამოპარულა თავის შუბლთეთრა ცხენითა.