დედიკონამ მოგვიტანა
სათამაშო თაგუნა
და მთელი დღე იმ თაგუნას,
ეფერება თამუნა.

ხან დაბანა და ხან კიდევ
შეუკერა კაბები,
ხან ნანინა უმღერა და
დაუკრიფა ვარდები.

ძილის წინ კი თაგუნია,
სკამზე დასვა დაიკომ,
დილით, როცა გაიღვიძა
თაგვი სკამზე არ იყო.

ძირს ეყარა ნაკუწ-ნაკუწ
თაგუნიას კაბები,
ზედ ჩვენს სულელ ფისუნიას
გადაეწყო თათები.

მას ცოცხალი ჰგონებია
და დაუღრღნავს თაგუნა,
ამის გამო, ო, რამდენი
ცრემლი ღვარა თამუნამ.

შენ, სულელო ფისუნიავ,
რაღა გითხრა აბა?
როდის იყო, ნამდვილ თაგვს რომ
ტანზე ეცვა კაბა?