| ავტორი: მუხა ჟანრი: პროზა 27 მარტი, 2012 |
ნამდვილი ამბავი
ივნისის მზიანი დღე იდგა. ჩემი კორპუსის უკან ასფალტით დაგებულ შემაღლებულ ადგილას, უბნის პატარა ბიჭებს თავი მოუყრიათ და ხტუნაობენ სკეიტბორდზე შესკუპებულები, იქაურობას სულ ბათქი-ბუთქი გააქვს, მე იქვე გაზონში ბაბუაწვერას ფოთლებს ვაცლი პოლიეთილინის პარკში ვყრი და ბავშვის ხმა მომესმა - რას აგროვებთ? - ბაბუაწვერას ფოთლებს „ზღვის გოჭისთვის” - შეიძლება მოგეხმაროთ? - სიამოვნებით, ჩემს წინ მზედაკრული, გაოფლიანებული სახით პატარა ბიჭი იდგა ორთავე ხელით ჩავლებული სკეიტბორდი გაზონის კუთხეში დადო ერთ წუთში ბაბუაწვერას ფოთლები მოაგლიჯა და მუჭით პარკში ჩამიყარა - საკმარისია, გმადლობ, კარგი ბიჭი ხარ- შევაქე - რამდენი წლის ხარ? - შვიდი წლის, პირველ კლასში ვარ მალე სწავლა დამთავრდება და მეორე კლასში ვიქნები - ამ კორპუსში ცხოვრობ? ვითომ ყველა ბავშვს ვიცნობდი და ეს აღმოჩნდა უცნობი, ისე შევეკითხე - აქ არა,სკოლის უკან ოთხსართულიანი კორპუსია იქ ვცხოვრობ, სკეიტბორდით ხტუნაობისთვის ეს კარგი ადგილია ამიტომ მოვდივართ - მეზობელი ყოფილხარ, სკოლა ჩემი კორპუსის წინამხარეს ქუჩის შესახვევიდან ასიოდე მეტრშია, მე ამ კორპუსის მეორე სართულზე ვცხოვრობ, სათამაშოდ კი კარგია ეს ადგილი, მაგრამ სკეიტბორდით ხტუნაობისას ისეთი ტკაცა-ტკუცი მოისმის, ფანჯრიდან გადმოვიხედავ ხოლმე, ხომ არავინ დაშავებულათქო. ბიჭი ის იყო წასვლას აპირებდა - რა გქვია? - მათეუს, -მათეუს? მათე –ბიჭი ყოფოლხარ! მათე! მათე! წარმოვთქვი ქართულად ბავშვი შეცბა, კურდღელივით ცქვიტა ყურები, ოდნავ თავი დახარა ქვემოდან შემომხედა - თქვით რამე? - ჰო მათე-ბიჭო! ისევ ქართულად - თქვენ რა აქაური არ ხართ? რომელი ქვეყნიდან? -Mაინტერესებს - ქართველი ვარ საქართველოდან, მათეუსი Qქართულად მათე-ს ნიშნავს, მათე ჩემს ქვეყანაშიც ბიჭის სახელია ავუხსენი მის ენაზე. -იცი საქართველო? გაგიგონია? - არა არ ვიცი, მოიწყინა - არაუშავს მათეუს, ჯერ პატარა ხარ და ამიტომ არ იცი, საქრთველო პატარა ლამაზი ქვეყანაა, მთები, ზღვა, ვარსკლავები და სულ სითბოა, დავიწყე ჩემი სამშობლოს ქება-დიდება, ისე ვითომ მთელი უცხოეთი მე მისმენდა, არადა ჩემს წინ ერთი პატარა შვიდი წლის ბიჭი იდგა და მისმენდა, იმასაც უხაროდა, რომ რაღაც ახალი გაიგო და მეც მიხაროდა.… დავმეგობრდით, მათეუსი მიყვება სკოლის ამბავს, თან ბღუჯა-ბღუჯა ბაბუაწვერას ფოთლებს მიქუჩებს - სამყურა ბალახს რატომ არ აგროვებთ, “ზღვის გოჭი” სამყურასაც კარგად მიირთმევს - შენ საიდან იცი? - მე ყველაფერი ვიცი, კარგად ვსწავლობ მშობლები და მასწავლებლები სკოლაში გაკვირვებული არიან ჩემი გონიერებით, რა ჭკვიანი ბიჭიაო- იძახიან! Mასეა ნამდვილად, წავიკითხავ ორჯერ რამეს და ვიმახსოვრებ, განცვიფრებული არიან, მაქებენ და მეც მიხარია -მათეუს! მათეუს! ეძახდნენ ბიჭები - ნახვამდის! -ნახვამდის, თქმა ვერ მოვასწარი ისე დაავლო ხელი თავის სკეიტბორდს და გაექანა ბიჭების მხარეს ერთი კვირით ოჯახით ქალაქ-გარეთ წავედი და როცა დავბრუნდი არც იმ დღეს და არც მის შემდეგ მათეუსისათვის თვალი არ მომიკრავს. ისევ ისმოდა ბათქა-ბუთქი, ბავშვებიც თამაშობდნენ, ისევ ვაგროვებდი ფოთლებს ,მაგრამ მათეუსი არსად ჩანდა. ერთ დღეს მათეუს სახლში მივაკითხე.... საღამო მშვიდი და ოდნავ გრილი იყო . მათეუსმა თავისი საწერი მაგიდა მიალაგა ყველაფერი მოამზადა, რომ დილით სკოლაში წასულიყო.ხვალ ზეიმია სასწავლო წლის დამთავრებას აღნიშნავენ. ჩანთა გასასვლელ კართან დადო და მამის ოთახში შევიდა. ალკოჰოლით გაჟღენთილ მამას ღრმად ჩასძინებოდა, პლედი შეუსწორა, ფეხაკრებით გამოვიდა და კარი მიხურა. თავის ოთახს მიაშურა. დაწოლის წინ დედას, რომელიც იმ ღამით ცვლაში მუშაობდა მესიჯი გაუგზავნა: -დედა მიყვარხარ, უკვე ვიძინებ, ძილინებისა, ხვალამდე …¬ -ძილინებისა მათეუს, მეც ძალიან მიყვარხარ-დედა მათეუს მალე ჩაეძინა, სიზმარს ხედავს გარბის სადღაც შორს , გარბის მიჰქრის და შავი ღრუბლები თან მისდევენ. ვეღარაფერს ვერ ხედავს, ხელებს იქნევს, უნდა მოიშოროს, იყვიროს, გაექცეს ღრუბლებს, მაგრამ სული ეხუთება, სუნთქვა უჭირს, კიდევ ერთხელ გაებრძოლა შავ ღრუბლებს, ხველა აუტყდა და უცბად წამოხტა საწოლიდან. Gამოფხიზლდა, დამწვრის სუნი შეიგრძნო, შევარდა მამის ოთახში თეთრი ბოლი თანდათან შავდებოდა -მამაა მამა ვიწვით მამაა გაიღვიძე მამაააა -მამა რაღაც ბგერებს წარმოსთქვამდა, პატარა ებღაუჭებოდა, ყვიროდა, ვერ გააღვიძა, ვერც მიატოვა, მათეუსი არ დაიბნა - იწვის ჩვენი სახლი!-ისმოდა ბავშვის შეშინებული ხმა - სად?ეკითხება მეხანძრე - სად? მოგვეცი მისამართი -დაასახელა მისამართი წუთები არ იყო გასული, როდესაც სახანძრო, სამედიცინო დახმარება და პოლიციის მანქანები მიადგნენ მათეუსის სახლს,სადარბაზოში და ბინაში უკვე იყო შავი სიბნელე, სუნთქვის საშუალება არ იყო. ცოტა ხნის შემდეგ ცეცხლწაკიდებულ სახლიდან გამოიყვანეს ორი გონდაკარგული –მათეუსი და მისი მამა სამი დღის შემდეგ საავადმყოფოდან გამოსწერეს გამოჯანმრთელებული მამა, მათეუსის გადასარჩენად კი ექიმები იბრძოდენ. -მათეუსის დედა სიმშვიდეს ინარჩუნებდა: ბავშვი ჯანმრთელია, ავად არასოდეს ყოფილა, ფიზიკურად და სულიერად ძლიერია, ხვალ უკვე კარგად იქნება -მათეუსის მდგომარეობა თანდათან დამძიმდა, ახლა უკვე თეთრი ღრუბლები თეთრი ფრთებით პატარა ანგელოზს ცისკენ მიაფრენენ მეშვიდე დღეს მათეუსი აღარ სუნთქავდა, გული გაჩერდა, ექიმებმა ვერ გადაარჩინეს. მათეუსი გარდაიცვალა -ეს დაუჯერებელია მათეუსი ცოცხალია იმეორებდა გაუბედურებული დედა! რეალობაში ვერ გარკვეულიყო, დაღამდა დედის გულში და სულში, ეგონა ღამე დიდხანს გაგრძელდებოდა, მაგრამ - მალე გათენდა. -გადაწყვეტილება გონებით მიიღო, გულს შეეკითხა - და -ოჯახი ორგანოების ტრასპლანტირებას დათანხმდა! - ამ ამბიდან რამდენიმე თვე იქნებოდა გასული, ერთ დღეს მათეუსის დედამ სახლის კარი გააღო, შევიდა ოთახში კომოდზე ყვავილების ლარნაკთან დადებულ მათეუსის სურათს შეხედა და უთხრა: -ჩემო პატარა ბიჭო, ჩემო მათეუს, დღეს შენ გმირობა მოგანიჭეს სიცოცხლეში გადაარჩინე მამა, სიკვდილის შემდეგ კი ოთხი შენი ტოლი ბიჭი! პატარა ფერად ბალიშზე „მედალი - გამბედაობისა და თავგანწირვისთვის” -სურათან ახლოს დადო და გაუღიმა, Dდედას მოეჩვენა რომ მათეუსი უღიმოდა -ახალი სასწავლო წლის დაწყების დღეს, მათეუსის დედა ადრე დილით სკოლის გადასახვევთან იდგა, მის წინ მიმავალ მათეუსის ტოლ ბიჭების ზურგს მისჩერებოდა, მზის სხივები სახეზე ირიბად ეფინებოდა, წამწამზე ცრემლი ეკიდა. ბავშვები უკვე სკოლის ეზოში შედიოდნენ, როცა თვალს მიეფარენ, დედამ უმალ იგრძნო, რომ მათეუსის გული სხვის სხეულში განაგძობდა სიცოცხლეს, ცრემლი მოიწმინდა და კიდევ ერთხელ გაუღიმა . ძნელია გადაწყვეტილების მიღება იმის თაობაზე, რომ გარდაცვლილი ახლობლის გული, ღვიძლი და რომელიმე ორგანო სხვა ადამიანის გადასარჩენად იქნეს გამოყენებული როგორ უნდა მომზადდეს საზოგადოებრივი აზრი იმისათვის, რომ ტრანსპლანტირება დადებითად იქნეს აღქმული?
კომენტარები |
ილუსტრაციები |
რეცენზიები |
|
230. ღმერთო, გული!.. წლების შემდეგ კვლავ წავიკითხე! მაშინაც არაჩვეულებრივი შთაბეჭდილება მოახდინა. ახლა კი... ახლა უფრო მოკლედ და გულისტკივილით: მადლობა მათეუსისთვის! მეტს ვერაფერს ვიტყვი! დიდსულოვანი და არა მხოლოდ კეთილშობილი, უნდა იყო მშობელი, რადგან ეს ყველას არ ძალუძს!.. ღმერთო, გული!.. წლების შემდეგ კვლავ წავიკითხე! მაშინაც არაჩვეულებრივი შთაბეჭდილება მოახდინა. ახლა კი... ახლა უფრო მოკლედ და გულისტკივილით: მადლობა მათეუსისთვის! მეტს ვერაფერს ვიტყვი! დიდსულოვანი და არა მხოლოდ კეთილშობილი, უნდა იყო მშობელი, რადგან ეს ყველას არ ძალუძს!..
229. წამიკითხავს ეს უკვე და შემიფასებია თავის დროზე... იგივე შეგრძნებებით ვტოვებ გვერდს...
წამიკითხავს ეს უკვე და შემიფასებია თავის დროზე... იგივე შეგრძნებებით ვტოვებ გვერდს...
228. გული დამეწვა :( ძალიან სევდიანი ამბავია. :( გული დამეწვა :( ძალიან სევდიანი ამბავია. :(
227. მადლობა მუხა, რომ ჩვენამდე მოიტანე ეს ამბავი, მართლაც სევდიანი ამბავია და ძნელია რომ ეს უემოციოდ წაიკითხო. 5+ მადლობა მუხა, რომ ჩვენამდე მოიტანე ეს ამბავი, მართლაც სევდიანი ამბავია და ძნელია რომ ეს უემოციოდ წაიკითხო. 5+
226. წავიკითხე, როგორც სევდიანი ამბავი.... როგორც აქტუალური და მტკივნეული თემა.... საფიქრალს რომ გაგიჩენს კაცს... აუცილებლად რომ გაგიელვებს: მე როგორ მოვიქცეოდიო?!( ღმერთმა გვაცილოს და) მხატვრული ღირებულება ამჯერად გვერდზე გადავდე, ამ კუთხით ვერც შევხედე.... წარმატებები თქვენ! წავიკითხე, როგორც სევდიანი ამბავი.... როგორც აქტუალური და მტკივნეული თემა.... საფიქრალს რომ გაგიჩენს კაცს... აუცილებლად რომ გაგიელვებს: მე როგორ მოვიქცეოდიო?!( ღმერთმა გვაცილოს და) მხატვრული ღირებულება ამჯერად გვერდზე გადავდე, ამ კუთხით ვერც შევხედე.... წარმატებები თქვენ!
225. მზია გმადლობ მოკითხვისთვის, პანდემიის მხრივ კარგად ვარ, ამბავი დაწვრილებით მოგწერე პირადში. მზია გმადლობ მოკითხვისთვის, პანდემიის მხრივ კარგად ვარ, ამბავი დაწვრილებით მოგწერე პირადში.
224. მუხა, თქვენ სამედიცინო დარგის მუშაკი ხართ, პანდემიის პერიოდში რომ არ ჩანხართ? ჯანმრთელობას გისურვებთ!
მუხა, თქვენ სამედიცინო დარგის მუშაკი ხართ, პანდემიის პერიოდში რომ არ ჩანხართ? ჯანმრთელობას გისურვებთ!
223. ძალიან მნიშვნელოვანი საკითხი ასე ლაკონურად და სასიამოვნოდ :) წარმატებები :* სხვა ნაწარმოებებსაც გავეცნობოდი :) ძალიან მნიშვნელოვანი საკითხი ასე ლაკონურად და სასიამოვნოდ :) წარმატებები :* სხვა ნაწარმოებებსაც გავეცნობოდი :)
222. მუხა, გესტუმრეთ და მოგიკითხეთ. იმედია, მშვიდობით ხართ და ჩვენთვისაც მოიცლით.
მუხა, გესტუმრეთ და მოგიკითხეთ. იმედია, მშვიდობით ხართ და ჩვენთვისაც მოიცლით.
221. სულ მაფასებთ და მეც დავინტერესდი თქვენი ნაწარმოებით, ძალიან ემოციურია და გულში გირტყამს, კიდევ ვნახავდი აქ თქვენს ნაწარმოებებს დიდი სიამოვნებით სულ მაფასებთ და მეც დავინტერესდი თქვენი ნაწარმოებით, ძალიან ემოციურია და გულში გირტყამს, კიდევ ვნახავდი აქ თქვენს ნაწარმოებებს დიდი სიამოვნებით
220. ძალიან ემოციურია ძალიან ემოციურია
219. მუხა, მე თქვენ პატივს გცემთ. ეს ძალიან რთული თემაა. განსაკუთრებით, როდესაც ბავშვს ეხება. ბელგიაში ყველა დონორები ვართ. თუ არ გვსურს, უნდა მივიდეთ მუნიციპალიტეტში და დავწეროთ. მუხა, მე თქვენ პატივს გცემთ. ეს ძალიან რთული თემაა. განსაკუთრებით, როდესაც ბავშვს ეხება. ბელგიაში ყველა დონორები ვართ. თუ არ გვსურს, უნდა მივიდეთ მუნიციპალიტეტში და დავწეროთ.
217. ტრანსპლანტაცია..სასვენი ნიშნების არქონის გამო, ხშირად თავიდან მიწევდა წინადადებების წაკითხვა..სანამ სხვას შენიშვნას მიცემთ, თავად იქნებ გადაგეხედათ თქვენი "ნამუშევრისათვის" ტრანსპლანტაცია..სასვენი ნიშნების არქონის გამო, ხშირად თავიდან მიწევდა წინადადებების წაკითხვა..სანამ სხვას შენიშვნას მიცემთ, თავად იქნებ გადაგეხედათ თქვენი "ნამუშევრისათვის"
216. მუხა ძალიან მომეწონა, წარმატებებს გისურვებთ, ღრმა შინაარსს ატარებს... იმედია თქვენც ასევე ყოველთვის გულწრფელი იქნებით სხვა ადამიანების, მითუმეტეს დამწყებების შეფასებაში და უსამართლოდ არ ატკენთ გულს ადამიანებს... ...ნუ აყვებით სხვებს..
მუხა ძალიან მომეწონა, წარმატებებს გისურვებთ, ღრმა შინაარსს ატარებს... იმედია თქვენც ასევე ყოველთვის გულწრფელი იქნებით სხვა ადამიანების, მითუმეტეს დამწყებების შეფასებაში და უსამართლოდ არ ატკენთ გულს ადამიანებს... ...ნუ აყვებით სხვებს..
215. წავიკითხე და გაოგნებული ვარ, როგორ შეძელი ასეთ პატარა ჩანაწერში, ჩაგედო ამხელა და ამდენი ემოცია. დაწყებული, მათეუსის გაცნობიდან, მის გაფრენამდე ... თვალწინ დამიდგა და ნათლად დავინახე მთავარი გმირის სახე, ხასიათი, სურვილები, ოცნებები, შიში, გამბედაობა, ტკივილი, სიხარული, ბედნიერება, თვალები, მისი ვიზუალი და ტანსაცმელიც კი... მგონია, მათეუსს მთელი ცხოვრება ვიცნობდი :) წარმატებას გისურვებ! <3 წავიკითხე და გაოგნებული ვარ, როგორ შეძელი ასეთ პატარა ჩანაწერში, ჩაგედო ამხელა და ამდენი ემოცია. დაწყებული, მათეუსის გაცნობიდან, მის გაფრენამდე ... თვალწინ დამიდგა და ნათლად დავინახე მთავარი გმირის სახე, ხასიათი, სურვილები, ოცნებები, შიში, გამბედაობა, ტკივილი, სიხარული, ბედნიერება, თვალები, მისი ვიზუალი და ტანსაცმელიც კი... მგონია, მათეუსს მთელი ცხოვრება ვიცნობდი :) წარმატებას გისურვებ! <3
213. მუხა , შენ ძალიან კარგი და ღრმა ხარ მუხა , შენ ძალიან კარგი და ღრმა ხარ
212. ნამდვილი ამბის მთელი სინამდვილით და ბუნებრივად გადმოცემა მომწონს. წარმატებებს გისურვებთ მუხა!:) ნამდვილი ამბის მთელი სინამდვილით და ბუნებრივად გადმოცემა მომწონს. წარმატებებს გისურვებთ მუხა!:)
211. ა, წამიკითხავს ადრე თურმე... ა, წამიკითხავს ადრე თურმე...
210. მუხააა. როგორი ადამიანური ნაწერია... როგორი გულისამაჩუყებელი, სულის შემძვრელი... ალბათ, გიცხოვრია გერმანიაში... მეცნიერული პროგრესი ჰუმანურ-გმირულ ჭრილში... სული თუ არა, ამ ბიჭის სხეული ხომ აგრძელებს სიცოცხლეს? თუმცა, ძნელია, ძალიან ალბათ... საყვარელი მათეუსისგან ამრთლაც რომ საინტერესო დადეითი გმირი გამოიძერწა.. +5 უკვე არის საშუალება და...
მუხააა. როგორი ადამიანური ნაწერია... როგორი გულისამაჩუყებელი, სულის შემძვრელი... ალბათ, გიცხოვრია გერმანიაში... მეცნიერული პროგრესი ჰუმანურ-გმირულ ჭრილში... სული თუ არა, ამ ბიჭის სხეული ხომ აგრძელებს სიცოცხლეს? თუმცა, ძნელია, ძალიან ალბათ... საყვარელი მათეუსისგან ამრთლაც რომ საინტერესო დადეითი გმირი გამოიძერწა.. +5 უკვე არის საშუალება და...
209. მომენატრა ეს ადამიანი ამ საიტზე. ნეტავ რატომ დაგვეკარგა?! მომენატრა ეს ადამიანი ამ საიტზე. ნეტავ რატომ დაგვეკარგა?!
208. დამდეგ შობა-ახალ წელს გილოცავთ, მუხა. მინდა ყოველივე საუკეთესო გისურვოთ ცხოვრებაში. ეს 2018 წელი ყოფილიყოს ხვავისა და ბარაქის წელი თქვენთვის. ჯანმრთელობასა და დღეგრძელობას გისურვებთ. ღმერთი იყოს თქვენი მფარველი მარადჟამ. პატივისცემით! )) დამდეგ შობა-ახალ წელს გილოცავთ, მუხა. მინდა ყოველივე საუკეთესო გისურვოთ ცხოვრებაში. ეს 2018 წელი ყოფილიყოს ხვავისა და ბარაქის წელი თქვენთვის. ჯანმრთელობასა და დღეგრძელობას გისურვებთ. ღმერთი იყოს თქვენი მფარველი მარადჟამ. პატივისცემით! ))
207. მშვენიერი :)) მშვენიერი :))
206. მუხა ისევ აქ ვარ.. :დ :)) :*
აქ ამ კომენტარს იმიტომ ვტოვებ რომ ეს არის ერთ ერთი ყველაზე ისტორიული გამოქვეყნება ამ საიტის ისტორიაში.. მუხა ისევ აქ ვარ.. :დ :)) :*
აქ ამ კომენტარს იმიტომ ვტოვებ რომ ეს არის ერთ ერთი ყველაზე ისტორიული გამოქვეყნება ამ საიტის ისტორიაში..
205. ძალიან კი მრცხვენია, სიმართლე, რომ გითხრათ, აქამდე, რომ ვერ შემოვაღწიე თქვენთან, მაგრამ რაღა გაეწყობა... :) ხოლო, რაც შეეხება მოთხრობას: უმძიმესი თემაა ჩემთვის - ყველაფერი, რაც ბავშვებს შეეხება(საერთოდ ყველა სუსტ და დაუცველ არსებას მთელი დედამიწის ზურგზე)!... ასე რომ, მძიმედ გადავიტანე!... :( და ჯერ კიდევ ვერ ჩავწვდი: ნებისმიერ, ცივილიზებულ, ზრდასრულ ადამიანს თუ ყველაფრისთვის ნებართვა სჭირდება - დაჟე ნადირობისა და თევზაობისთვისაც კი, მაინც რატომ არ სჭირდება არანაირი ნებართვა - ნებისმიერ არაკაცს(არაქალს), რომ შვილი იყოლიოს! - მაინც რატომ?! ძალიან კი მრცხვენია, სიმართლე, რომ გითხრათ, აქამდე, რომ ვერ შემოვაღწიე თქვენთან, მაგრამ რაღა გაეწყობა... :) ხოლო, რაც შეეხება მოთხრობას: უმძიმესი თემაა ჩემთვის - ყველაფერი, რაც ბავშვებს შეეხება(საერთოდ ყველა სუსტ და დაუცველ არსებას მთელი დედამიწის ზურგზე)!... ასე რომ, მძიმედ გადავიტანე!... :( და ჯერ კიდევ ვერ ჩავწვდი: ნებისმიერ, ცივილიზებულ, ზრდასრულ ადამიანს თუ ყველაფრისთვის ნებართვა სჭირდება - დაჟე ნადირობისა და თევზაობისთვისაც კი, მაინც რატომ არ სჭირდება არანაირი ნებართვა - ნებისმიერ არაკაცს(არაქალს), რომ შვილი იყოლიოს! - მაინც რატომ?!
204. საზოგადოება არ უნდა მომზადდეს და არც მისი ნაწილიდან თითოეულ წევრს არ უნდა გამოათქმევინონ აზრი ამის შესახებ,თორემ არასოდეს არაფერი დალაგდება...პირიქით...ზოგჯერ საზოგადოება გარდაიქმნება აღტკინებულ და ეგზალტირებულ ბრბოდ და ერთი იდეა ან თუნდაც "ერთი ადამიანი" თუ გადაექცათ განსახილველ თემად ვაი მისი ტყვაის ბრალი (ბანალურად და პრიმიტიულად რომ ვთქვათ) საზოგადოების აზრი რომ ჯაბნიდეს ერთი ადამიანის აზრს თითოელი ღვთისგან გამოგზავნილი გენიოსი არ გვეყოლებოდა და შემდეგ დანარჩენი მთელი მასების ნაწილი საუკუნეების განმავლობაში ამ "იდეების კირკიტს არ დაიწყებდა" ჩასწვდა თუ არა მათ გენიას...ან კიდევ,რადგან ერთი ადამიანი უძველესი დროიდან მოყოლებული "ცხვარს მწყემსავდა" ე.ი აუცილებელი იყო და ის დანარჩენი "საზოგადოებისგან" ბევრად მაღლა იდგა...გამოდის,რომ ერთი პროფესიონალი უფრო საღად აზროვნებს,ვიდრე-დანარჩენი და როცა ეს "ერთი" შეგნებულად აგდებს სხვას "გასაკიცხად" ბრბოსგან ესეც ცხადია რატომ...ახლა გამახსენდა Книга «Сердце моего Марата» Анатолий Левандовский...მოკლედ ადამიანებს სანახაობა მუდმივად იზიდავდა,ყველა საუკუნეში ბრბო რამე გასართობს ეძებდა,რომ დაკავებულიყო და "მთავარსარდალსაც ეს "აწყობდა" გლადიატორებიდან მოყოლებული....ადამიანს,რომელსაც გული და სული აქვს,დგას და სიხარულით უყურებს როგორ ხოცავენ სხვები ერთმანეთს,საოცარია...ცხოველებში რომ არის "ბრძოლა გადარჩენისთვის" სულიერ ადამიანებზეც უნდა გავრცელდეს,თან ყველა დროში? ჰიუგოს კარგად აქვს "კაცი რომელიც იცინის" აღწერილი კომპრაჩიკოსებზე,რომლებიც ამახინჯებდნენ ბავშვებს და ფსიქიკას უნგრევდნენ,შემდეგ სახეზე "ღიმილს" უხატავდნენ დანით და ცხოვრების ბოლომდე დაცინული და განადგურებული რჩებოდა...მოკლედ,საფრანგეთის რევულუციის შემდეგ, (1793წ) რომელმაც მსოფლიო ცივილიზაციაში უდიდესი გარდატეხა მოახდინა,მის სათავეში მოღვაწე მეამბოხე და დიდი სულის ადამიანები სიკვდილით დასაჯეს,მართალი და სრულიად უბრალო ხალხი:დანტესი,მარატი,რობესპიერი და სხვები...იდგა ბრბო და ბედნიერი უყურებდა როგორ კვეთდნენ გილიოტინით თავებს ან კოცონზე როგორ წვავდნენ ადამიანებს და სიხარულით ხვდებოდნენ...საზოგადოებას ჰკითხეს...ჟანა დ'არკი - უფლის უძლიერეს სიტყვა მსოფლიოს ისტორიაში...ასე შეეწირა...ქეთევან დედოფალი ბრბომ არ შეიწირა? ერთ ქართველ ქალში დაინახეს - "მთელი საქართველო" თავისი სიძლიერით და სუფთა სულით,აქნეს,აწამეს,დაშანთეს,უდიდესი ტკივილებით შეიწირეს და მაინც ვერ დაამარცხეს...ვერ დაჯაბნეს ერთი ვითომდა სუსტი ქართველი ქალი "ამდენმა მტერმა"... საუკუნეების განმავლობაში ამ "აზრებს" უამრავი შეეწირა,რატომ? დანარჩენი მასა მის მიერ დაჩაგრულ შეწირულ მსხვერპლზე ბუნებრივად "სუსტი" რომ იქნებოდა და მიწასთან გასწორდებოდა,განადგურდებოდა,ამიტომ? თუ ვინმეს "სანახაობა" რაიმე მოვალეობისგან ან პასუხისმგებლობისგან ათავისუფლებს? უბირს მხოლოდ ეს ჰყოფნის მთელი ცხოვრება ვიღაცის განკითხვით შეიძლება იარსებოს... რატომღაც ვფიქრობ,რომ ერთ პროფესიონალს ამ სფეროში და კონკრეტულად ამ საკითხზე უფრო ბევრის გაკეთება შეუძლია ვიდრე - აზრების გამოთქმების შემდეგ უკვე განკითხვაში გადასულ დანარჩენ ბრბოს! საზოგადოება არ უნდა მომზადდეს და არც მისი ნაწილიდან თითოეულ წევრს არ უნდა გამოათქმევინონ აზრი ამის შესახებ,თორემ არასოდეს არაფერი დალაგდება...პირიქით...ზოგჯერ საზოგადოება გარდაიქმნება აღტკინებულ და ეგზალტირებულ ბრბოდ და ერთი იდეა ან თუნდაც "ერთი ადამიანი" თუ გადაექცათ განსახილველ თემად ვაი მისი ტყვაის ბრალი (ბანალურად და პრიმიტიულად რომ ვთქვათ) საზოგადოების აზრი რომ ჯაბნიდეს ერთი ადამიანის აზრს თითოელი ღვთისგან გამოგზავნილი გენიოსი არ გვეყოლებოდა და შემდეგ დანარჩენი მთელი მასების ნაწილი საუკუნეების განმავლობაში ამ "იდეების კირკიტს არ დაიწყებდა" ჩასწვდა თუ არა მათ გენიას...ან კიდევ,რადგან ერთი ადამიანი უძველესი დროიდან მოყოლებული "ცხვარს მწყემსავდა" ე.ი აუცილებელი იყო და ის დანარჩენი "საზოგადოებისგან" ბევრად მაღლა იდგა...გამოდის,რომ ერთი პროფესიონალი უფრო საღად აზროვნებს,ვიდრე-დანარჩენი და როცა ეს "ერთი" შეგნებულად აგდებს სხვას "გასაკიცხად" ბრბოსგან ესეც ცხადია რატომ...ახლა გამახსენდა Книга «Сердце моего Марата» Анатолий Левандовский...მოკლედ ადამიანებს სანახაობა მუდმივად იზიდავდა,ყველა საუკუნეში ბრბო რამე გასართობს ეძებდა,რომ დაკავებულიყო და "მთავარსარდალსაც ეს "აწყობდა" გლადიატორებიდან მოყოლებული....ადამიანს,რომელსაც გული და სული აქვს,დგას და სიხარულით უყურებს როგორ ხოცავენ სხვები ერთმანეთს,საოცარია...ცხოველებში რომ არის "ბრძოლა გადარჩენისთვის" სულიერ ადამიანებზეც უნდა გავრცელდეს,თან ყველა დროში? ჰიუგოს კარგად აქვს "კაცი რომელიც იცინის" აღწერილი კომპრაჩიკოსებზე,რომლებიც ამახინჯებდნენ ბავშვებს და ფსიქიკას უნგრევდნენ,შემდეგ სახეზე "ღიმილს" უხატავდნენ დანით და ცხოვრების ბოლომდე დაცინული და განადგურებული რჩებოდა...მოკლედ,საფრანგეთის რევულუციის შემდეგ, (1793წ) რომელმაც მსოფლიო ცივილიზაციაში უდიდესი გარდატეხა მოახდინა,მის სათავეში მოღვაწე მეამბოხე და დიდი სულის ადამიანები სიკვდილით დასაჯეს,მართალი და სრულიად უბრალო ხალხი:დანტესი,მარატი,რობესპიერი და სხვები...იდგა ბრბო და ბედნიერი უყურებდა როგორ კვეთდნენ გილიოტინით თავებს ან კოცონზე როგორ წვავდნენ ადამიანებს და სიხარულით ხვდებოდნენ...საზოგადოებას ჰკითხეს...ჟანა დ`არკი - უფლის უძლიერეს სიტყვა მსოფლიოს ისტორიაში...ასე შეეწირა...ქეთევან დედოფალი ბრბომ არ შეიწირა? ერთ ქართველ ქალში დაინახეს - "მთელი საქართველო" თავისი სიძლიერით და სუფთა სულით,აქნეს,აწამეს,დაშანთეს,უდიდესი ტკივილებით შეიწირეს და მაინც ვერ დაამარცხეს...ვერ დაჯაბნეს ერთი ვითომდა სუსტი ქართველი ქალი "ამდენმა მტერმა"... საუკუნეების განმავლობაში ამ "აზრებს" უამრავი შეეწირა,რატომ? დანარჩენი მასა მის მიერ დაჩაგრულ შეწირულ მსხვერპლზე ბუნებრივად "სუსტი" რომ იქნებოდა და მიწასთან გასწორდებოდა,განადგურდებოდა,ამიტომ? თუ ვინმეს "სანახაობა" რაიმე მოვალეობისგან ან პასუხისმგებლობისგან ათავისუფლებს? უბირს მხოლოდ ეს ჰყოფნის მთელი ცხოვრება ვიღაცის განკითხვით შეიძლება იარსებოს... რატომღაც ვფიქრობ,რომ ერთ პროფესიონალს ამ სფეროში და კონკრეტულად ამ საკითხზე უფრო ბევრის გაკეთება შეუძლია ვიდრე - აზრების გამოთქმების შემდეგ უკვე განკითხვაში გადასულ დანარჩენ ბრბოს!
203. კაია, აქტუალური თემაა წინ წამოწეული კაია, აქტუალური თემაა წინ წამოწეული
202. ცრემლები მომერია. ძალიან კარგი ნაწერია.
ცრემლები მომერია. ძალიან კარგი ნაწერია.
201. მუხა, გილოცავ წასულ და მოსასვლელ ახალ წელს, გილოცავ ორივე შობას! გისურვებ ჯანმრთელობას, ბედნიერებას, ხალისს და წარმატებებს! :*
პირადში კი მოგწერე, მაგრამ მგონი, მაშინ წერილები არ იგზავნებოდა. :) მუხა, გილოცავ წასულ და მოსასვლელ ახალ წელს, გილოცავ ორივე შობას! გისურვებ ჯანმრთელობას, ბედნიერებას, ხალისს და წარმატებებს! :*
პირადში კი მოგწერე, მაგრამ მგონი, მაშინ წერილები არ იგზავნებოდა. :)
200. გილოცავთ ახალ წელს მუხა! გამორჩეულს, განსაკუთრებულ პიროვნებას, ინტელექტუალსა და ზედმიწევნით ადამიანურს, ჰუმანისტსა და მიმტევებელს. ეს წელი ყოფილიყოს თქვენთვის ყოველგვარი სიკეთისა, წარმატების, სიუხვის, ბარაქის, სიხარულის, სიხალისის, გამართლების, სურვილთა ახდენის და ბედნიერების მომტანი. პატივისცემით ნ ე ქ ტ ა რ ი. გილოცავთ ახალ წელს მუხა! გამორჩეულს, განსაკუთრებულ პიროვნებას, ინტელექტუალსა და ზედმიწევნით ადამიანურს, ჰუმანისტსა და მიმტევებელს. ეს წელი ყოფილიყოს თქვენთვის ყოველგვარი სიკეთისა, წარმატების, სიუხვის, ბარაქის, სიხარულის, სიხალისის, გამართლების, სურვილთა ახდენის და ბედნიერების მომტანი. პატივისცემით ნ ე ქ ტ ა რ ი.
199. ძვირფასო მუხა, გილოცავთ ახალ წელს! ფეხბედნიერი ყოფილიყოს ეს წელი თქვენთვის, საუკეთესოდ ნათელი და მშვიდი, სიხარულის, წარმატების, სიტკბოს და ჯანმრთელობის, ბარაქის, სიკეთის და ნამდვილი ბედნიერების მომტანი. :*
პატივისცემით ნეფერტარი. ძვირფასო მუხა, გილოცავთ ახალ წელს! ფეხბედნიერი ყოფილიყოს ეს წელი თქვენთვის, საუკეთესოდ ნათელი და მშვიდი, სიხარულის, წარმატების, სიტკბოს და ჯანმრთელობის, ბარაქის, სიკეთის და ნამდვილი ბედნიერების მომტანი. :*
პატივისცემით ნეფერტარი.
198. მათეუსის დედა ადრე დილით სკოლის გადასახვევთან იდგა, მის წინ მიმავალ მათეუსის ტოლ ბიჭების ზურგს მისჩერებოდა, მზის სხივები სახეზე ირიბად ეფინებოდა, წამწამზე ცრემლი ეკიდა. ბავშვები უკვე სკოლის ეზოში შედიოდნენ, როცა თვალს მიეფარენ, დედამ უმალ იგრძნო, რომ მათეუსის გული სხვის სხეულში განაგძობდა სიცოცხლეს, ცრემლი მოიწმინდა და კიდევ ერთხელ გაუღიმა .
უკომენტაროდ... მათეუსის დედა ადრე დილით სკოლის გადასახვევთან იდგა, მის წინ მიმავალ მათეუსის ტოლ ბიჭების ზურგს მისჩერებოდა, მზის სხივები სახეზე ირიბად ეფინებოდა, წამწამზე ცრემლი ეკიდა. ბავშვები უკვე სკოლის ეზოში შედიოდნენ, როცა თვალს მიეფარენ, დედამ უმალ იგრძნო, რომ მათეუსის გული სხვის სხეულში განაგძობდა სიცოცხლეს, ცრემლი მოიწმინდა და კიდევ ერთხელ გაუღიმა .
უკომენტაროდ...
197. ადამიანის იდეალი ბავშვებშია...: მოდით ჩემო მეგობრებო , მათ დავუკრათ მხოლოდ ტაში, ვინც იზრდება მაგრამ სულით, მუდამ რჩება ბავშვობაში... :))) ადამიანის იდეალი ბავშვებშია...: მოდით ჩემო მეგობრებო , მათ დავუკრათ მხოლოდ ტაში, ვინც იზრდება მაგრამ სულით, მუდამ რჩება ბავშვობაში... :)))
196. აქ კომენტარის განსათავსებლათ 5 ქულა გავიღე..:))
აი ეს მოთხრობა (ჩემი აზრით ძალიან მაგარი პუბლიცისტიკა) თავის კომენტარებიანათ ამ საიტის სამუზეუმო ექსპონანტია ... ეს არის ნიმუში თუ როგორი აქტიურობა იყო 2012 წელს.. და რა ხალხის კომენტარებია აქ..
მოკითხვა მუხა . ჩემო კეთილო მეგობარო. აქ კომენტარის განსათავსებლათ 5 ქულა გავიღე..:))
აი ეს მოთხრობა (ჩემი აზრით ძალიან მაგარი პუბლიცისტიკა) თავის კომენტარებიანათ ამ საიტის სამუზეუმო ექსპონანტია ... ეს არის ნიმუში თუ როგორი აქტიურობა იყო 2012 წელს.. და რა ხალხის კომენტარებია აქ..
მოკითხვა მუხა . ჩემო კეთილო მეგობარო.
195. აღდგომას გილოცავ მუხა!
უფლის მადლი გეფინებოდეს. ამინ!.
აღდგომას გილოცავ მუხა!
უფლის მადლი გეფინებოდეს. ამინ!.
194. გადამეკითხა ისევ ... ასე უნებლიედ ... + გადამეკითხა ისევ ... ასე უნებლიედ ... +
193. მუხამ იცის,რომ მისი "მათეუსი" ყველაზე გამორჩეული და არაჩვეულებრივია და რომ,ის,მე ძალიან მიყვარს! <3 * ახლა კიდევ გადავავლე თვალი...ისე...უბრალოდ...მომენატრა და... :(
მუხამ იცის,რომ მისი "მათეუსი" ყველაზე გამორჩეული და არაჩვეულებრივია და რომ,ის,მე ძალიან მიყვარს! <3 * ახლა კიდევ გადავავლე თვალი...ისე...უბრალოდ...მომენატრა და... :(
192. ღრმა იყოო... საკმაოდ ღრმა ... და დასამახსოვრებელი ... ♡ ღრმა იყოო... საკმაოდ ღრმა ... და დასამახსოვრებელი ... ♡
191. მუხა, თქვენი ამ "ფესვმაგარი" გვერდიდან, ყველა აქაურს, ვინც დედაა და შვილები ჰყავს, ვულოცავ დედის დღეს. მეც ვისრუვებდი შემძლებოდა იგივე, რაც მათეუსის დედამ შეძლო.
მუხა, თქვენი ამ "ფესვმაგარი" გვერდიდან, ყველა აქაურს, ვინც დედაა და შვილები ჰყავს, ვულოცავ დედის დღეს. მეც ვისრუვებდი შემძლებოდა იგივე, რაც მათეუსის დედამ შეძლო.
190. მეც გილოცავ გაზაფხულის მოსვლას, მუხა! :) გამიხარდა შენი მოლოცვა! :******
მეც გილოცავ გაზაფხულის მოსვლას, მუხა! :) გამიხარდა შენი მოლოცვა! :******
189. გაიხარეთ. დიდებულია. გისურვებტ წარმატებებს. გაიხარეთ. დიდებულია. გისურვებტ წარმატებებს.
188. გაიხარეთ. დიდებულია. გისურვებტ წარმატებებს. გაიხარეთ. დიდებულია. გისურვებტ წარმატებებს.
186. ამ შემთხვევაში არამხოლოდ ბავშვია გმირი არამედ ვფიქრობ დედაც.. რთულია დაკარგო შვილი და მითუმეტეს მერე ესეტი გადაწყვეტილება მიიღო. ამისთვის საკმაოდ ძლიერი უნდა იყო, ალბათ, დამეთანხმებით ამ გადაწყვეტილებას ყველა დედა არ მიიღებდა. ამ შემთხვევაში არამხოლოდ ბავშვია გმირი არამედ ვფიქრობ დედაც.. რთულია დაკარგო შვილი და მითუმეტეს მერე ესეტი გადაწყვეტილება მიიღო. ამისთვის საკმაოდ ძლიერი უნდა იყო, ალბათ, დამეთანხმებით ამ გადაწყვეტილებას ყველა დედა არ მიიღებდა.
185. დამასევდიანა და დამაფირა :( დამასევდიანა და დამაფირა :(
184. გენიალურია <3 გენიალურია <3
183. სევდიანია მაგრამ ძალიან კრგია....ერთი ამოსუნთქვით წავიკითხე სევდიანია მაგრამ ძალიან კრგია....ერთი ამოსუნთქვით წავიკითხე
182. დამაღონა ((( მაგრამ კარგია ++ )))))
ასე ცოტას რატომ აქვეყნებ(თ) ? დამაღონა ((( მაგრამ კარგია ++ )))))
ასე ცოტას რატომ აქვეყნებ(თ) ?
181. 12.მაისი. 2015წელი.
გაზაფხულობით დედამიწაზე ყოველთვის ამოდიან ყვავილები. ჩვენ კი, მივდივართ, მათი ცქერით ვტკბებით, სუფთა ჰაერს ვსუნთქავთ, მივბრუნ-მოვბრუნდებით კმაყოფილნი, რაღაცას ჩავიფიქრებთ, კიდევაც ვიოცნებებთ ცოტას. უცებ ყველაფერი გვავიწყდება განცდილთაგან და მოურიდებლად გადავუვლით ხოლმე მათ ლორტქო ბალახთან ერთად. მოვერიდებით კი მათ ყველგან, ყოველთვის? ალბათ სხვა საფიქრალიც გვექნება ამ დროს და ვერ მოხერხდება ეს სამწუხაროდ.....
მმუა, სული დამიმძიმა ამ ტრაგიკულმა სინამდვილემ. საოცარმა და განსაკუთრებულმა ბავშვმა, მისმა უბადლო და გამორჩეულმა ნიჭმა, რომელიც ვერ მოესწრო ინტელექტის მწვერვალების დაპყრობას. ვინ იცის რამდენ მნიშვნე,ოვან საკაცობრიო გენიალურ იდეებს დაამკვიდრებდა საქართველოში, რომ ეცოცხლა, რამდენ სასიხარულო წუთით დაატკბობდა ისედაც სულიერად დატანჯულ დედას ღამისთევითა და ფიზიკური შრომით დაღალულს და ალკოჰოლდამოკიდებული ქმრისგან დასუსტებულ ნერვებსაც დაუმშვიდებდა, რომელმაც შეიწირა ტავისი უღირსი საქციელით უმწიკვლო შვილის სული, მოუსპო მას სიცოცხლე.
ვწუხვარ, ძალიან ვწუხვარ, რომ ხშირად დედამიწაზე, ასეთი უმიზნო ადამიანებს მხოლოდ დიდი უბედურება თუ მოაქვთ, ხომე იმ ადამიანებისათვის, რომელთაც საკუთარ სულზე მეტად უნდა უფრთხიდებოდნენ და დღენიადაგ უნდა ზრუნავდნენ მათ კეთილდღეობაზე. ასეთები კი , მათ ხარჯზე აგრძელებენ უფასურ სიცოცხლეს. ვწუხვარ, ვწუხვარ ძალიან, სული მეწვის, გული მტკივა, უფალმა სამოთხეში დამკვიდრებული სული მისი მარადყოს სიტკბოებაში მუდმივად. ამინ! ნეტავ მოგონილი ყოფილიყო ეს ამბავი, მუხა, რატომ მოხდა ეს უფალო ასეთი აღარასოდეს განმეორებულიყოს ამქვეყნად, გთხოვ. გევედრები.
მათეუსის მსგავსი კეთიშობილნი, მუდამ სხვათა ბედნიერებაზე ფიქრობენ. ის უფალმა შვა და ისევ უფალმა წაიყვანა, მისი მამის მსგავსნი კი არ ვიცი, რა ვთქვა, უბედურების სათავენია, უაზრო არსებობით. დედამ კი რა ქნას, ალბათ სწორი გადაწყვეტილება მიიღო და როგორ შეძლო ეს... უმძიმესია მისი ბედიც. მცვივა ცრემლები თვალთაგან, მწარე, მათეოსისთვის, ქვითინსაც, ვბედავ.
ვიცი, შვიისთვის, იცოცხლლა დედამ , ღმერთო , უბედურს , მას , რატომ , ვხედავ..
მივცემ სიცოცხლეს, მათეოსს, ჩემსას, გონებამ მისმა, იგუოს , ნეტავ პატივისცემით ნექტარი. ნეტავ, დაწერეთ, რამ, ისე კარგი, მთლად, რომ მომეხსნას , სწორედ ეს, დარდი.
ნექტარი, ესაც მეგობრულად. აქ, ეს, რომ არ მეთქვა , შეუძლებელი იყო ჩემთვის.
ეს ნაწარმოები, რამდენადაც ტრაგიკულია და წუხილის მომტანი, სწორედ იმდენადვე მნიშვნელოვანი და ძვირფასია თემითა და იდეითაც. ალბათ მასზე ყველა დაფიქრდება მამის, დედის, შვილის პოზიციიდან და შეცვლის ალბათ ყველაფერს კარგით და ეცოდინება ყველას, რომ სიფრთხილე აუცილებელია ნებისმიერი ქმედებისას, მაგრამ ნამდვილი სიყვარული ყველფერს ასუსტებს ყველა გრძნობას, მშობელი, ხომ მაინც მშობელია, როგორიც არ უნდა იყოს, უნდა გადავარჩინოთ.. .
ეს ნაწარმოები საუცხოვოა თავისი მოწოდებებით, აღფრთოვანებული ვარ. პატივისცემით ნექტარი. უგულოდ ვერც ვკითხულობ, ვერც ვფიქრობ, ჯანმრთელი გული ყველაფერში მაქსიმალურია. რა ვქნა... ასეა.
12.მაისი. 2015წელი.
გაზაფხულობით დედამიწაზე ყოველთვის ამოდიან ყვავილები. ჩვენ კი, მივდივართ, მათი ცქერით ვტკბებით, სუფთა ჰაერს ვსუნთქავთ, მივბრუნ-მოვბრუნდებით კმაყოფილნი, რაღაცას ჩავიფიქრებთ, კიდევაც ვიოცნებებთ ცოტას. უცებ ყველაფერი გვავიწყდება განცდილთაგან და მოურიდებლად გადავუვლით ხოლმე მათ ლორტქო ბალახთან ერთად. მოვერიდებით კი მათ ყველგან, ყოველთვის? ალბათ სხვა საფიქრალიც გვექნება ამ დროს და ვერ მოხერხდება ეს სამწუხაროდ.....
მმუა, სული დამიმძიმა ამ ტრაგიკულმა სინამდვილემ. საოცარმა და განსაკუთრებულმა ბავშვმა, მისმა უბადლო და გამორჩეულმა ნიჭმა, რომელიც ვერ მოესწრო ინტელექტის მწვერვალების დაპყრობას. ვინ იცის რამდენ მნიშვნე,ოვან საკაცობრიო გენიალურ იდეებს დაამკვიდრებდა საქართველოში, რომ ეცოცხლა, რამდენ სასიხარულო წუთით დაატკბობდა ისედაც სულიერად დატანჯულ დედას ღამისთევითა და ფიზიკური შრომით დაღალულს და ალკოჰოლდამოკიდებული ქმრისგან დასუსტებულ ნერვებსაც დაუმშვიდებდა, რომელმაც შეიწირა ტავისი უღირსი საქციელით უმწიკვლო შვილის სული, მოუსპო მას სიცოცხლე.
ვწუხვარ, ძალიან ვწუხვარ, რომ ხშირად დედამიწაზე, ასეთი უმიზნო ადამიანებს მხოლოდ დიდი უბედურება თუ მოაქვთ, ხომე იმ ადამიანებისათვის, რომელთაც საკუთარ სულზე მეტად უნდა უფრთხიდებოდნენ და დღენიადაგ უნდა ზრუნავდნენ მათ კეთილდღეობაზე. ასეთები კი , მათ ხარჯზე აგრძელებენ უფასურ სიცოცხლეს. ვწუხვარ, ვწუხვარ ძალიან, სული მეწვის, გული მტკივა, უფალმა სამოთხეში დამკვიდრებული სული მისი მარადყოს სიტკბოებაში მუდმივად. ამინ! ნეტავ მოგონილი ყოფილიყო ეს ამბავი, მუხა, რატომ მოხდა ეს უფალო ასეთი აღარასოდეს განმეორებულიყოს ამქვეყნად, გთხოვ. გევედრები.
მათეუსის მსგავსი კეთიშობილნი, მუდამ სხვათა ბედნიერებაზე ფიქრობენ. ის უფალმა შვა და ისევ უფალმა წაიყვანა, მისი მამის მსგავსნი კი არ ვიცი, რა ვთქვა, უბედურების სათავენია, უაზრო არსებობით. დედამ კი რა ქნას, ალბათ სწორი გადაწყვეტილება მიიღო და როგორ შეძლო ეს... უმძიმესია მისი ბედიც. მცვივა ცრემლები თვალთაგან, მწარე, მათეოსისთვის, ქვითინსაც, ვბედავ.
ვიცი, შვიისთვის, იცოცხლლა დედამ , ღმერთო , უბედურს , მას , რატომ , ვხედავ..
მივცემ სიცოცხლეს, მათეოსს, ჩემსას, გონებამ მისმა, იგუოს , ნეტავ პატივისცემით ნექტარი. ნეტავ, დაწერეთ, რამ, ისე კარგი, მთლად, რომ მომეხსნას , სწორედ ეს, დარდი.
ნექტარი, ესაც მეგობრულად. აქ, ეს, რომ არ მეთქვა , შეუძლებელი იყო ჩემთვის.
ეს ნაწარმოები, რამდენადაც ტრაგიკულია და წუხილის მომტანი, სწორედ იმდენადვე მნიშვნელოვანი და ძვირფასია თემითა და იდეითაც. ალბათ მასზე ყველა დაფიქრდება მამის, დედის, შვილის პოზიციიდან და შეცვლის ალბათ ყველაფერს კარგით და ეცოდინება ყველას, რომ სიფრთხილე აუცილებელია ნებისმიერი ქმედებისას, მაგრამ ნამდვილი სიყვარული ყველფერს ასუსტებს ყველა გრძნობას, მშობელი, ხომ მაინც მშობელია, როგორიც არ უნდა იყოს, უნდა გადავარჩინოთ.. .
ეს ნაწარმოები საუცხოვოა თავისი მოწოდებებით, აღფრთოვანებული ვარ. პატივისცემით ნექტარი. უგულოდ ვერც ვკითხულობ, ვერც ვფიქრობ, ჯანმრთელი გული ყველაფერში მაქსიმალურია. რა ვქნა... ასეა.
180. გაიხარე შენ მუხა...რამდენი ხანია,თანამედროვე ადამიანის იერ დაწერილი ასეთი ბრწყინვალე ნაწარმოები არ მინახვას და არც წამიკითხავს...ძალიან მაგარია,ძალიან...სიტყვები არ მყოფნის...მაგრამ ცოტა ცუდადაა დაწერილი და წარმოსახვას და უკეთ აღქმას ართულებს...ბ რ ა ვ ო!
გაიხარე შენ მუხა...რამდენი ხანია,თანამედროვე ადამიანის იერ დაწერილი ასეთი ბრწყინვალე ნაწარმოები არ მინახვას და არც წამიკითხავს...ძალიან მაგარია,ძალიან...სიტყვები არ მყოფნის...მაგრამ ცოტა ცუდადაა დაწერილი და წარმოსახვას და უკეთ აღქმას ართულებს...ბ რ ა ვ ო!
179. რამდენჯრ წავიკითხე არ მახსოვს... და კიდევ რამდენჯერ წავიკითხავ... როცა დავინახავ ადამიანების წინდაუხედაობას... <<ტრანსპლანტირება>>- რამდენი ხანი მიდიოდა კაცობრიობა ამ შესაძლებლობამდე... რამდენჯრ წავიკითხე არ მახსოვს... და კიდევ რამდენჯერ წავიკითხავ... როცა დავინახავ ადამიანების წინდაუხედაობას... <<ტრანსპლანტირება>>- რამდენი ხანი მიდიოდა კაცობრიობა ამ შესაძლებლობამდე...
178. გენაცვალეთ ჩვენო მუხავ! თქვენი მძლავრი სიტყვა არ მოეშალოს სრულიად ურაკპარაკს!!! გენაცვალეთ ჩვენო მუხავ! თქვენი მძლავრი სიტყვა არ მოეშალოს სრულიად ურაკპარაკს!!!
177. ძალიან ძალიან მაგარია ძალიან ძალიან მაგარია
176. უძალიანმაგრესია . აგერ უკვე მერამდენედ ვკითხულობ ! უძალიანმაგრესია . აგერ უკვე მერამდენედ ვკითხულობ !
175. ვა ი მეეე!!! ასე მგონია ვიღაც გულზე მერკინება! ძალიან ძნელი მოსამზადებელი იქნება საზოგადოება ჩემი აზრით ტრანსლანტირებისათვის.დადებითი მხარე აქვს რა თქმა უნდა სხვისი სიცოცხლის გადარჩენას და ყოჩაღ ამ პატარა ბიჭს! მის დედასაც! ძალიან მტკივნეულია საყვარელი ადამიანის დაკარგვა... მაგრამ მე თუ ვინმეს დავეკარგები,არ მინდა ტრანსპლანტირებით გადამარჩინონ!
დღე რომელიც მაჩუქე უფალო სიცოცხლისათვის,მივიღებ იმგვარადვე, დღეს სიკვდილისასას. ვა ი მეეე!!! ასე მგონია ვიღაც გულზე მერკინება! ძალიან ძნელი მოსამზადებელი იქნება საზოგადოება ჩემი აზრით ტრანსლანტირებისათვის.დადებითი მხარე აქვს რა თქმა უნდა სხვისი სიცოცხლის გადარჩენას და ყოჩაღ ამ პატარა ბიჭს! მის დედასაც! ძალიან მტკივნეულია საყვარელი ადამიანის დაკარგვა... მაგრამ მე თუ ვინმეს დავეკარგები,არ მინდა ტრანსპლანტირებით გადამარჩინონ!
დღე რომელიც მაჩუქე უფალო სიცოცხლისათვის,მივიღებ იმგვარადვე, დღეს სიკვდილისასას.
174. შთამბეჭდავი,ემოციური და ძალიან სევდიანი...მკითხველის გულს ნამდვილად სწვდება...ცრემლების გარეშე ვერ წავიკითხე...:(((( შთამბეჭდავი,ემოციური და ძალიან სევდიანი...მკითხველის გულს ნამდვილად სწვდება...ცრემლების გარეშე ვერ წავიკითხე...:((((
173. როგორ უნდა მომზადდეს საზოგადოებრივი აზრი იმისათვის, რომ ტრანსპლანტირება დადებითად იქნეს აღქმული?
როგორ და ყველას უნდა დააცალონ ცალი თირკმელი..სული ტკბილია....ყველა ხელს მოაწერს თანხმობას . როგორ უნდა მომზადდეს საზოგადოებრივი აზრი იმისათვის, რომ ტრანსპლანტირება დადებითად იქნეს აღქმული?
როგორ და ყველას უნდა დააცალონ ცალი თირკმელი..სული ტკბილია....ყველა ხელს მოაწერს თანხმობას .
171. ძალიან მაგარია. მიკვირს ამდენხანს, რომ არ მქონდა წაკითხული. . ძალიან მაგარია. მიკვირს ამდენხანს, რომ არ მქონდა წაკითხული. .
170. სათაური, რომ წავიკითხე - მეგონე მოთხრობა ფეხბურთზე იყო ანუ ლოთარ მათეუსზე :) ძალიან ძლიერი მოთხრობაა! გულახდილად ვიტყვი, ერთ-ერთი საუკეთესოა იმ მოთხრობებს შორის რაც კი წამიკითხია!.. სათაური, რომ წავიკითხე - მეგონე მოთხრობა ფეხბურთზე იყო ანუ ლოთარ მათეუსზე :) ძალიან ძლიერი მოთხრობაა! გულახდილად ვიტყვი, ერთ-ერთი საუკეთესოა იმ მოთხრობებს შორის რაც კი წამიკითხია!..
169. თვითონ აზრი და არსი იმდენად დიდი აქვს ამ მოთხრობას, რომ მისი ტექნიკური შესრულების მხარეზე ნამდვილად ვერ გავამახვილე ყურადღება... იმდენად ამაღელვებელია მოკლე მონათხრობი ბაბუაწვერას გროვებიდან გმირობამდე, რომ ისიც ვისურვე სხვანაირი დასასრული ჰქონოდა(ბედნიერი დასასრული), მაგრამ მაშინ მათეუსის ცხოვრების არსი იკარგებოდა, სხვებში მისი იდეური და ფიზიკური ცხოვრებისა... გაიხარე მუხა! თვითონ აზრი და არსი იმდენად დიდი აქვს ამ მოთხრობას, რომ მისი ტექნიკური შესრულების მხარეზე ნამდვილად ვერ გავამახვილე ყურადღება... იმდენად ამაღელვებელია მოკლე მონათხრობი ბაბუაწვერას გროვებიდან გმირობამდე, რომ ისიც ვისურვე სხვანაირი დასასრული ჰქონოდა(ბედნიერი დასასრული), მაგრამ მაშინ მათეუსის ცხოვრების არსი იკარგებოდა, სხვებში მისი იდეური და ფიზიკური ცხოვრებისა... გაიხარე მუხა!
168. მე არ მომეწონა, მათეუსთან დაახლოების სცენა არასკმარისად ემოციურია, მე პირადად ვერ მივხვდი რატო მიაკითხა მთავარმა გმირმა სახლში, არ ჩანს რომ მაგ დონეზე დაუახლოვდა, ამასაც რომ თავი გავანებოთ, დიალოგებიდან მონოლოგებში გადასვლა ბუნდოვანია, მკაფიოობამოკლებული და კიდე პუნქტუაცია არც ისე სანაქებოდაა დაცული, ჩამთრევიც არ მგონია იყოს იმიტომ რომ მე ვერ ჩამითრია და თუ მაინც არის, ე.ი. ჩემი სტილის არაა. მაგრამ ეს 2012 წელსაა დადებული და იმედია მაგის მერე დახვეწე სტილიც და ტექნიკაც :)) მე არ მომეწონა, მათეუსთან დაახლოების სცენა არასკმარისად ემოციურია, მე პირადად ვერ მივხვდი რატო მიაკითხა მთავარმა გმირმა სახლში, არ ჩანს რომ მაგ დონეზე დაუახლოვდა, ამასაც რომ თავი გავანებოთ, დიალოგებიდან მონოლოგებში გადასვლა ბუნდოვანია, მკაფიოობამოკლებული და კიდე პუნქტუაცია არც ისე სანაქებოდაა დაცული, ჩამთრევიც არ მგონია იყოს იმიტომ რომ მე ვერ ჩამითრია და თუ მაინც არის, ე.ი. ჩემი სტილის არაა. მაგრამ ეს 2012 წელსაა დადებული და იმედია მაგის მერე დახვეწე სტილიც და ტექნიკაც :))
167. არც კი ვიცი მერამდენედ ვკითხულობ ++ სამშობლოსავით თბილი და ტკბილია <3 არც კი ვიცი მერამდენედ ვკითხულობ ++ სამშობლოსავით თბილი და ტკბილია <3
166. ყოჩაღ ++ ძალიან მაგარია ყოჩაღ ++ ძალიან მაგარია
165. ძალიან მომეწონა .ბრავო ძალიან მომეწონა .ბრავო
163. დაძინებას ვაპირებდი, მაგრამ უეცრად ჩამითრია და არ გამომიშვა სანამ არ ჩავედი ბოლომდე.. ზოგ მომენტში ჟრუანტელის მსუბუქი შეგრძნება დამეუფლა.. ძალიან მაინტერესებს მამის ამბავი, როგორ აღიქვა მან შვილის სიცოცხლის ასეთნაირად დასრულება, რა შეიცვალა კონკრეტულად მასში.. დაძინებას ვაპირებდი, მაგრამ უეცრად ჩამითრია და არ გამომიშვა სანამ არ ჩავედი ბოლომდე.. ზოგ მომენტში ჟრუანტელის მსუბუქი შეგრძნება დამეუფლა.. ძალიან მაინტერესებს მამის ამბავი, როგორ აღიქვა მან შვილის სიცოცხლის ასეთნაირად დასრულება, რა შეიცვალა კონკრეტულად მასში..
160. :( აუუუ რა, ძაან კარგი კი იყო მარამ მომაწყინა ძალიან, არ ვიცი ხოლმე ვისზე გავბრაზდე როცა ეგეთები ხდება :/
++ :( აუუუ რა, ძაან კარგი კი იყო მარამ მომაწყინა ძალიან, არ ვიცი ხოლმე ვისზე გავბრაზდე როცა ეგეთები ხდება :/
++
159. ვისიამოვნე ნამდვილად, წარმატებები ვისიამოვნე ნამდვილად, წარმატებები
158. ვაახ, რატომ არ მქონდა ეს წაკითხული ?!
მოკლედ ყოველგვარ მოლოდინს გადააჭარბა :)
მუხა გაიხარე ! ვაახ, რატომ არ მქონდა ეს წაკითხული ?!
მოკლედ ყოველგვარ მოლოდინს გადააჭარბა :)
მუხა გაიხარე !
157. მათეუსი მეტკინა მე ძალიანმყოიჩაღ შენ მუხა, კარგი იყო და გასაგებია აზრიც და მნიშვნელობაც +5 მათეუსი მეტკინა მე ძალიანმყოიჩაღ შენ მუხა, კარგი იყო და გასაგებია აზრიც და მნიშვნელობაც +5
156. საკაიფოდ წერ. ჭკვიანი მუხა ხარ შენ ვიცა ხარ.......2 მეცოტავება=)))))) საკაიფოდ წერ. ჭკვიანი მუხა ხარ შენ ვიცა ხარ.......2 მეცოტავება=))))))
155. ბოდიში,კომენტარებს ვკითხულობდი და შემთხვევით გამეგზავნა ცარიელი(აპატიე ჩემს დაბნეულობას) :)) ბოდიში,კომენტარებს ვკითხულობდი და შემთხვევით გამეგზავნა ცარიელი(აპატიე ჩემს დაბნეულობას) :))
153. მომეწონა .. მომეწონა ..
152. ეჰ,რა სევდიანია...2+ ეჰ,რა სევდიანია...2+
151. ძალიან მაგარი მოთხრობაა, კარგად გადმოცემული,ნამდვიალდ იმსახურებს შექებას. რაც შეეხება ტრანსპლანტირებას საქართველოში, დონორობის უფლება მხოლოდ ცოცხალ ნათესავს აქვს:) როგორც ჩვენი მენტალიტეტიდან ასევე კანონმდებლობიდან გამომდინარე, თუმცა ტრანპლანტირების დადებითად აღქმა , ვფიქრობ საზოგადოების წინ წარდგმული ნაბიჯი იქნება. ძალიან მაგარი მოთხრობაა, კარგად გადმოცემული,ნამდვიალდ იმსახურებს შექებას. რაც შეეხება ტრანსპლანტირებას საქართველოში, დონორობის უფლება მხოლოდ ცოცხალ ნათესავს აქვს:) როგორც ჩვენი მენტალიტეტიდან ასევე კანონმდებლობიდან გამომდინარე, თუმცა ტრანპლანტირების დადებითად აღქმა , ვფიქრობ საზოგადოების წინ წარდგმული ნაბიჯი იქნება.
150. :( ძალიან ემოციურია ++ :( ძალიან ემოციურია ++
149. ადამიანი სულია და არა სხეული.ესეც ძალზე ძნელი აღსაქმელია.თუ ერთმანეთს ალალად ვერც კი ვუღიმით,საცოდავი სხეულის რამდენიმე წლით მეტნაკლებ არსებობას რა აზრი აქვს? ადამიანი სულია და არა სხეული.ესეც ძალზე ძნელი აღსაქმელია.თუ ერთმანეთს ალალად ვერც კი ვუღიმით,საცოდავი სხეულის რამდენიმე წლით მეტნაკლებ არსებობას რა აზრი აქვს?
148. შეიძლება მოგეხმაროთ? --ამ კითხვაზე გამეღიმა, იმდენად ალალი და ბავშვურია, მაგრამ, შემდეგ ბოლომდე ჩავიკითხე და ამბავმა შემძრა. ვთვლი რომ ერთი მედალი გმირობისთვის მათეუსის დედასაც ეკუთვნოდა...
დავფიქრდი და მზად ვარ წინასწარ მოვაწერო ასეთ კონტრაქტს ხელი, თუ ეს შესაძლებელია საქართველოში...
მადლობა ავტორს ამ ამბის ჩვენამდე მოტანისთვის++ შეიძლება მოგეხმაროთ? --ამ კითხვაზე გამეღიმა, იმდენად ალალი და ბავშვურია, მაგრამ, შემდეგ ბოლომდე ჩავიკითხე და ამბავმა შემძრა. ვთვლი რომ ერთი მედალი გმირობისთვის მათეუსის დედასაც ეკუთვნოდა...
დავფიქრდი და მზად ვარ წინასწარ მოვაწერო ასეთ კონტრაქტს ხელი, თუ ეს შესაძლებელია საქართველოში...
მადლობა ავტორს ამ ამბის ჩვენამდე მოტანისთვის++
147. ძალიან მომეწონა... სევდიანი მაგრამ მაინც თბილი ნაწარმოებია.. ძალიან მომეწონა... სევდიანი მაგრამ მაინც თბილი ნაწარმოებია..
146. მტკივნეული თემაა. დმაფიქრებელი. გმირობის ტოლფასია ამ ოჯახის საქციელი. მტკივნეული თემაა. დმაფიქრებელი. გმირობის ტოლფასია ამ ოჯახის საქციელი.
145. ვინმემ ხომ არ იცით? მუხა არ გამოჩენილა 2014 წელში,სად ხარ მეგობარო? ვინმემ ხომ არ იცით? მუხა არ გამოჩენილა 2014 წელში,სად ხარ მეგობარო?
144. ძალიან მომხიბლა ძალიან მომხიბლა
143. მუხა სხვა ნაწარმოებიც დადე რა.. ისე სანამ წავიკითხავდი ამას, ხო გერმანიის ფეხბურთის გუნდის გულშემატკივარი მეგონე, ამ სათაურმა ლეგენდარული გერმანელი ფეხბურთელი ლოტარ მათეუსი გამახსენა :)) მუხა სხვა ნაწარმოებიც დადე რა.. ისე სანამ წავიკითხავდი ამას, ხო გერმანიის ფეხბურთის გუნდის გულშემატკივარი მეგონე, ამ სათაურმა ლეგენდარული გერმანელი ფეხბურთელი ლოტარ მათეუსი გამახსენა :))
142. მუხა, მუხა ჩემო მუხა, გული განცდით შემეხუთა, რატომ არ დებ სხვა მოთხრობებს? ნუთუ ჯერ არ დაიქუხა?:)
ველოდები სხვა მუხისეულებს.+++++ მუხა, მუხა ჩემო მუხა, გული განცდით შემეხუთა, რატომ არ დებ სხვა მოთხრობებს? ნუთუ ჯერ არ დაიქუხა?:)
ველოდები სხვა მუხისეულებს.+++++
141. ემოცია ბევრია ძალიან და თან რა კარგად დაწყობილი :)) აქამდე არ ვიცოდი და ახლა ვიცი, თუმცა აშკარად არ უნდა ველოდო ახალ ნაწარმოებს უახლოეს მომავალში :)
ემოცია ბევრია ძალიან და თან რა კარგად დაწყობილი :)) აქამდე არ ვიცოდი და ახლა ვიცი, თუმცა აშკარად არ უნდა ველოდო ახალ ნაწარმოებს უახლოეს მომავალში :)
140. ძალიან, ძალიან კარგია... ცუდია, რომ მხოლოდ ეს ერთი ნაწარმოები გიდევთ.. თქვენი გვერდის ხშირი სტუმარი ვიქნები ხოლმე :))))) აქ მოკრძალებული 5. ძალიან, ძალიან კარგია... ცუდია, რომ მხოლოდ ეს ერთი ნაწარმოები გიდევთ.. თქვენი გვერდის ხშირი სტუმარი ვიქნები ხოლმე :))))) აქ მოკრძალებული 5.
139. დამამძიმებელი გარემოებების დიდი ერთობლიობა იგრძნობა, თუმცა კი სხარტადაა დაწერილი :) დამამძიმებელი გარემოებების დიდი ერთობლიობა იგრძნობა, თუმცა კი სხარტადაა დაწერილი :)
138. ემოციურია მომეწონა+++ ემოციურია მომეწონა+++
137. იგრძნობა ავტორის ემოცია. მომეწონა. წარმატებები. ჩემგან მოკრძალებული 2:) იგრძნობა ავტორის ემოცია. მომეწონა. წარმატებები. ჩემგან მოკრძალებული 2:)
136. შემაჟრჟოლა... ++ შემაჟრჟოლა... ++
135. ემოციურია++ ემოციურია++
134. ძალიან ძლიერი ნაწარმოებია. მომეწონა : )) ძალიან ძლიერი ნაწარმოებია. მომეწონა : ))
133. მეორედ შემოვედი. ერთ ადგილზე მეთქი უნდა თქო მაგივრად, რავი, კაი იყო. მეორედ შემოვედი. ერთ ადგილზე მეთქი უნდა თქო მაგივრად, რავი, კაი იყო.
132. მომეწონა++ მომეწონა++
131. ძაალიან კარგი იყო... მომეწონა :3 ძაალიან კარგი იყო... მომეწონა :3
129. ტკივილიანი თემაა. უემოციოდ ვერ წაიკითხავ. ტკივილიანი თემაა. უემოციოდ ვერ წაიკითხავ.
128. უმძიმესი ნაწარმოებია! მათეუსი და დედა გმირები არიან. დიდი ტკივილით წავიკითხე. 5 უმძიმესი ნაწარმოებია! მათეუსი და დედა გმირები არიან. დიდი ტკივილით წავიკითხე. 5
127. ეს ადრე მაქვს წაკითხული, ძალიან ადრე და (= ახლა მეწყინა რომ უკომენტაროდ გავედი! (= ვერაფერს ვიტყვი უფრო ღირებულს ვიდრე ნათქვამია, მაგრამ მაინც დავაფიქსირებ რომ მომწონს! ეს ადრე მაქვს წაკითხული, ძალიან ადრე და (= ახლა მეწყინა რომ უკომენტაროდ გავედი! (= ვერაფერს ვიტყვი უფრო ღირებულს ვიდრე ნათქვამია, მაგრამ მაინც დავაფიქსირებ რომ მომწონს!
126. ნამდვილად მძიმე და ღრმაა :X ++ ახალ რკოებს როდის ვეღირსებით ნამდვილად მძიმე და ღრმაა :X ++ ახალ რკოებს როდის ვეღირსებით
125. ახალ რკოებს როდის ვიხილავთ? ახალ რკოებს როდის ვიხილავთ?
124. აპლოდისმენტები და პვაციები ჩემგან!!! არ მქონდა წაკითხული!!! ძალიან გამიხარდა და გაამართლა მცდელობამ!!! ერთია, პირველია, მაგრამ საინტერესო დასაწყისი!!! ნამდვილობა ამძაფრებს მოთხრობას!!! მე მომეწონა და არაფერს ვიტყვი!!! წინსვლით!!! გაიხარე შენა!!! აპლოდისმენტები და პვაციები ჩემგან!!! არ მქონდა წაკითხული!!! ძალიან გამიხარდა და გაამართლა მცდელობამ!!! ერთია, პირველია, მაგრამ საინტერესო დასაწყისი!!! ნამდვილობა ამძაფრებს მოთხრობას!!! მე მომეწონა და არაფერს ვიტყვი!!! წინსვლით!!! გაიხარე შენა!!!
123. მართლაც მათე ბიჭი ყოფილა! გულს რომ გაგრძნობინებს, ისეთი მოთხრობაა ეს!
მართლაც მათე ბიჭი ყოფილა! გულს რომ გაგრძნობინებს, ისეთი მოთხრობაა ეს!
122. ძალიან ღრმაა მუხა... მუხის ფესვებივით ღრმა.. ძალიან ღრმაა მუხა... მუხის ფესვებივით ღრმა..
121. -მათეუს? მათე –ბიჭი ყოფოლხარ! მათე! მათე! წარმოვთქვი ქართულად
ძალიან ღრმა და სათუტია მეპირადადგაკეთებული მაქვს დონორობა,რომ თუ რაიმე შემთხვევა,იქნებ ვინმეს სიცოცხლეგაუგრძელდეს ეს ჩვეულებრივია ცემთვის ბევრისთვის და საერთოდ ადამიანები ვართ ერთმანეთისთვის რავიცი რატომაა რთული -მათეუს? მათე –ბიჭი ყოფოლხარ! მათე! მათე! წარმოვთქვი ქართულად
ძალიან ღრმა და სათუტია მეპირადადგაკეთებული მაქვს დონორობა,რომ თუ რაიმე შემთხვევა,იქნებ ვინმეს სიცოცხლეგაუგრძელდეს ეს ჩვეულებრივია ცემთვის ბევრისთვის და საერთოდ ადამიანები ვართ ერთმანეთისთვის რავიცი რატომაა რთული
120. ემოციური....
++5 ემოციური....
++5
119. ოჰ არ ვიცი, არ ვიცი, დავმძიმდი ოჰ არ ვიცი, არ ვიცი, დავმძიმდი
118. რთული საკითხია, ღრმა ეთიკური წანამძღვრების მქონე... +2! რთული საკითხია, ღრმა ეთიკური წანამძღვრების მქონე... +2!
117. +++ თქვენც გმადლობთ შეფასებისთვის. +++ თქვენც გმადლობთ შეფასებისთვის.
116. ვერ იქნება დადებითად აღქმული ! (სამწუხაროდ?...) მძიმე თემაა, ძალიან მძიმე... ვერ იქნება დადებითად აღქმული ! (სამწუხაროდ?...) მძიმე თემაა, ძალიან მძიმე...
115. აქ იმისთვის შემოვედი რომ მოვიკითხო ეს ადამიანი... :)
რამე ახალი მინდა ახალიი... :) აქ იმისთვის შემოვედი რომ მოვიკითხო ეს ადამიანი... :)
რამე ახალი მინდა ახალიი... :)
114. ძვირფასო მუხა, რატომ დატოვეთ "მათეუსი" ობლად? თქვენ აუცილებლად უნდა წეროთ... იქნებ წერთ კიდეც, მაგრამ მე მათეუსის გარდა არაფერს ვიცნობ თქვენსას. მინდა რაღაც ახალი, ძლიერი რამ წავიკითხო კიდევ ერთხელ... გაფასებთ, მეიმედებით, როგორც ჭეშმარიტი, სამართლიანი ქათველი... - მ უ ხ ა... ძვირფასო მუხა, რატომ დატოვეთ "მათეუსი" ობლად? თქვენ აუცილებლად უნდა წეროთ... იქნებ წერთ კიდეც, მაგრამ მე მათეუსის გარდა არაფერს ვიცნობ თქვენსას. მინდა რაღაც ახალი, ძლიერი რამ წავიკითხო კიდევ ერთხელ... გაფასებთ, მეიმედებით, როგორც ჭეშმარიტი, სამართლიანი ქათველი... - მ უ ხ ა...
113. ძალიან, ძალიან მეტკინა... :(((( ძალიან, ძალიან მეტკინა... :((((
112. ყოჩაღ მუხა ++ მძიმე თემაა, საინტერესო და ალბათ უკვე აქტუალურიც.
რაც შეეხება კითხვას , მე პირადად ტრანსპლანტირების საწინააღმდეგო არაფერი მაქვს , პირიქით მივესალმები და ჩემი აზრი მყარადაც მაქვს დაფიქსირებული, ჩემივე ხელმოწერით. აი მშობლის გადმოსახედიდან ვერაფერს ვიტყვი. ალბათ რთულია... ყოჩაღ მუხა ++ მძიმე თემაა, საინტერესო და ალბათ უკვე აქტუალურიც.
რაც შეეხება კითხვას , მე პირადად ტრანსპლანტირების საწინააღმდეგო არაფერი მაქვს , პირიქით მივესალმები და ჩემი აზრი მყარადაც მაქვს დაფიქსირებული, ჩემივე ხელმოწერით. აი მშობლის გადმოსახედიდან ვერაფერს ვიტყვი. ალბათ რთულია...
111. საინტერესო, მაგრამ მძიმე თემა ! საინტერესო, მაგრამ მძიმე თემა !
110. მუხა,ყურადღებიანო და კეთილო ადამიანო, დაგვიანებით გილოცავ შობა-ახალ წელს! :) მუხა,ყურადღებიანო და კეთილო ადამიანო, დაგვიანებით გილოცავ შობა-ახალ წელს! :)
109. სულ ვაქცევდი ყურადღებას ამ ადამიანის კომენტარებს ჩემს ნაწერებზე და ,ვაღიარებ რომ ცოტა დიდი პროზის წაკითხვა მეზარებოდა.ახლა მომინდა წამეკითხა და წავიკითხე კიდეც.მართლა კარგი იყო. ალბათ არც ისე ბევრი მშობელი არსებობს ,რომელიც მათეუსის დედასავით მოიქცეოდა.მათეუსი გმირი არის,მაგრამ დედა ორჯერ გმირი. ბოლოს ცოტა ვერ გავიგე შემდეგი ''როგორ უნდა მომზადდეს საზოგადოებრივი აზრი იმისათვის, რომ ტრანსპლანტირება დადებითად იქნეს აღქმული?'' - სულ ვაქცევდი ყურადღებას ამ ადამიანის კომენტარებს ჩემს ნაწერებზე და ,ვაღიარებ რომ ცოტა დიდი პროზის წაკითხვა მეზარებოდა.ახლა მომინდა წამეკითხა და წავიკითხე კიდეც.მართლა კარგი იყო. ალბათ არც ისე ბევრი მშობელი არსებობს ,რომელიც მათეუსის დედასავით მოიქცეოდა.მათეუსი გმირი არის,მაგრამ დედა ორჯერ გმირი. ბოლოს ცოტა ვერ გავიგე შემდეგი ``როგორ უნდა მომზადდეს საზოგადოებრივი აზრი იმისათვის, რომ ტრანსპლანტირება დადებითად იქნეს აღქმული?`` -
108. ღმრა და საინტერესო ამბავია გადმოცემული...მაგრამ თხრობით ვერ მოვიხიბლე ნამდვილად... ღმრა და საინტერესო ამბავია გადმოცემული...მაგრამ თხრობით ვერ მოვიხიბლე ნამდვილად...
106. მძიმე თემაა ( +2 და გავედი ( მძიმე თემაა ( +2 და გავედი (
105. ვახ:( ცრემლი მომადგა თვალზე:( რავიც ვერაფერს ვერ ვიძახი.. კარგად არის მოთხრობილი ... ვახ:( ცრემლი მომადგა თვალზე:( რავიც ვერაფერს ვერ ვიძახი.. კარგად არის მოთხრობილი ...
104. ბლაგვის კომენტარს ვეხმაურები, ეს ფილმი სადაც ბავშვებს ზრდიან იმისათვის რომ ტრანსპლანტაციისათვის გამოიყენონ, 2-ჯელ ვნახე, ძალია მძიმე საყურებელი ფილმია, მისი ნახვის შემდგომ საშინელი განცდები დამეუფლა....მძიმე და დღესაც ვერ ამოვირეცხე გონებიდან. ეს ისტორია კი..ერთი დიდტკივილიანი ისტორიაა, შეიზლება ლიტერატურულად გამართული ენით არ არის დაწერილ;ი, მაგრამ ეხება იმ პრობლემას, რომელიც საკმაოდ რთული თემაა. ჩემს აზრს დავაფიქსირებ და ეს კითხვა იმ ფილმის ნახვის შემდგომ მაწუხებს: თუ კი შეიძლება ჩვენი სიკვდილის შემდგომ გადავარჩინოთ სხვისი სიცოცხლე, რატომ არ უნდა გვეყოს ძალა ამის გასაკეთებლად? არ ვიცი არ ვიცი...ფაქტია რომ ახლაც ძალიან დამიმძიმდა სული ამ ყველაფრის წაკითხვის შემდგომ. ბლაგვის კომენტარს ვეხმაურები, ეს ფილმი სადაც ბავშვებს ზრდიან იმისათვის რომ ტრანსპლანტაციისათვის გამოიყენონ, 2-ჯელ ვნახე, ძალია მძიმე საყურებელი ფილმია, მისი ნახვის შემდგომ საშინელი განცდები დამეუფლა....მძიმე და დღესაც ვერ ამოვირეცხე გონებიდან. ეს ისტორია კი..ერთი დიდტკივილიანი ისტორიაა, შეიზლება ლიტერატურულად გამართული ენით არ არის დაწერილ;ი, მაგრამ ეხება იმ პრობლემას, რომელიც საკმაოდ რთული თემაა. ჩემს აზრს დავაფიქსირებ და ეს კითხვა იმ ფილმის ნახვის შემდგომ მაწუხებს: თუ კი შეიძლება ჩვენი სიკვდილის შემდგომ გადავარჩინოთ სხვისი სიცოცხლე, რატომ არ უნდა გვეყოს ძალა ამის გასაკეთებლად? არ ვიცი არ ვიცი...ფაქტია რომ ახლაც ძალიან დამიმძიმდა სული ამ ყველაფრის წაკითხვის შემდგომ.
103. ეს ადრე წამიკითხია და შემიფასებია კიდეც. მიყვარს ზღვის გოჭუნებიც და მართალი ისტორიებიც. ეს ადრე წამიკითხია და შემიფასებია კიდეც. მიყვარს ზღვის გოჭუნებიც და მართალი ისტორიებიც.
102. წაკითხული მაქვს ეს ოღონდ ნიკით არ ვიყავი შემოსული ახლა მეორედ შემომეკითხა და +++ წაკითხული მაქვს ეს ოღონდ ნიკით არ ვიყავი შემოსული ახლა მეორედ შემომეკითხა და +++
101. ძალიან მტკივნეულია... მაღთალი ამბავი რომ ყოფილა, ძალიან განვიცადე. და იმ ზღვის გოჭის ფოტოც ვნახე ფორუმზე, რომლის გამოც ფაქტიურად გაიცანით მათეუსი. გმადლობთ. ძალიან მტკივნეულია... მაღთალი ამბავი რომ ყოფილა, ძალიან განვიცადე. და იმ ზღვის გოჭის ფოტოც ვნახე ფორუმზე, რომლის გამოც ფაქტიურად გაიცანით მათეუსი. გმადლობთ.
100. მე 100-ე კომენტარი იქნება ეს აქ.. :)) სიმბოლურია..
ამას წინათ ფილმს ვუყურე ასეთი მოტივი იყო.. ბავშვებს ზრდიდნენ იმისთვის რომ შემდეგ ტრანსპლანტაციისთვის გამოეყენებინათ.. მოკლედ იმდენად მძიმე საყურებელი ფილმია რომ შოკში ვარ ახლაც.. არ შემეძლო არ დამეფიქსირებინა აქაც...
ლინკსაც დავდებ.. : http://srulad.com/dir/zhanri/drama/never_let_me_go_arasodes_mimat_39_ovo/24-1-0-1034 მე 100-ე კომენტარი იქნება ეს აქ.. :)) სიმბოლურია..
ამას წინათ ფილმს ვუყურე ასეთი მოტივი იყო.. ბავშვებს ზრდიდნენ იმისთვის რომ შემდეგ ტრანსპლანტაციისთვის გამოეყენებინათ.. მოკლედ იმდენად მძიმე საყურებელი ფილმია რომ შოკში ვარ ახლაც.. არ შემეძლო არ დამეფიქსირებინა აქაც...
ლინკსაც დავდებ.. : http://srulad.com/dir/zhanri/drama/never_let_me_go_arasodes_mimat_39_ovo/24-1-0-1034
98. ძალიან მომეწონა . წარმატებები ++ ძალიან მომეწონა . წარმატებები ++
97. ძლიერი ხარ ++ ძლიერი ხარ ++
96. ძალიან იმოქმედა...ყოჩაღ! ძალიან იმოქმედა...ყოჩაღ!
95. რა მინდოდა ამ დილაადრიან აქ ?! დავმძიმდი .. ვერც მივატოვე.. აქტუალური თემა ლამაზად და ჭკვიანურად მოთხრობილი..
"პატარა ფერად ბალიშზე „მედალი - გამბედაობისა და თავგანწირვისთვის” რა მინდოდა ამ დილაადრიან აქ ?! დავმძიმდი .. ვერც მივატოვე.. აქტუალური თემა ლამაზად და ჭკვიანურად მოთხრობილი..
"პატარა ფერად ბალიშზე „მედალი - გამბედაობისა და თავგანწირვისთვის”
94. მოგესალმები მუხა. მძიმე თემაა,სევდიანი,მაგრამ ძალიან საინტერესო.წარმატებები. მოგესალმები მუხა. მძიმე თემაა,სევდიანი,მაგრამ ძალიან საინტერესო.წარმატებები.
92. ძალიან რთული თემაა, უემოციოდ ვერც წაიკითხავ და ვერც ერთაზროვნად გაიზიარებ...
+ ძალიან რთული თემაა, უემოციოდ ვერც წაიკითხავ და ვერც ერთაზროვნად გაიზიარებ...
+
91. ძალიან მომეწონა,და იმაზე რომ აქ წერენ ვითომ ჩვეულებრივად მონაყოლია-ო გაიხსენეტ ჯერომ სელენჯერი რობერტ ვილსონი განა ისინიც ასე არ წერდნენ მაგრამ მატ ნაწარმოებებს ღირებულება არ დაუკარგავთ.ავტორს ვეტყვი რომ შესანიშბნავია ოღონდ აი ბოლო წინადადება სადაც კითხვა იყო დასმული და ნაწარმოების მტავარი სატქმელი იყო ცოტა უნდა შეგელამაზებია. ძალიან მომეწონა,და იმაზე რომ აქ წერენ ვითომ ჩვეულებრივად მონაყოლია-ო გაიხსენეტ ჯერომ სელენჯერი რობერტ ვილსონი განა ისინიც ასე არ წერდნენ მაგრამ მატ ნაწარმოებებს ღირებულება არ დაუკარგავთ.ავტორს ვეტყვი რომ შესანიშბნავია ოღონდ აი ბოლო წინადადება სადაც კითხვა იყო დასმული და ნაწარმოების მტავარი სატქმელი იყო ცოტა უნდა შეგელამაზებია.
90. მათეუსი ძალიან თავისებური ენით არის დაწერილი,რათქმა უნდა ცოტა დახვეწა არ აწყენდა ჩემი აზრით. თემა დიდია, კარგია რომ ამ თემაზე დაწერე. არამგონია ჩვენი რელიგია ტრანსპლანტირებას კრძალავდეს. მაგრამ სულ სხვაა ამას ფულის გულისათვის რომ სჩადიან ეს მიუღებელია. ბოლო კითხვაზე პასუხის გაცემა კი თავად დამერწმუნები ძნელია,ძალიან ძნელი. მაგრამ ამ თემაზე დაწერილი ეს მცირე მოთხრობა, საზოგადოებაში ამ პრობლემის მოგვარებისკენ გადადგმული ნაბიჯია და ეს მისასალმებელია. მათეუსი ძალიან თავისებური ენით არის დაწერილი,რათქმა უნდა ცოტა დახვეწა არ აწყენდა ჩემი აზრით. თემა დიდია, კარგია რომ ამ თემაზე დაწერე. არამგონია ჩვენი რელიგია ტრანსპლანტირებას კრძალავდეს. მაგრამ სულ სხვაა ამას ფულის გულისათვის რომ სჩადიან ეს მიუღებელია. ბოლო კითხვაზე პასუხის გაცემა კი თავად დამერწმუნები ძნელია,ძალიან ძნელი. მაგრამ ამ თემაზე დაწერილი ეს მცირე მოთხრობა, საზოგადოებაში ამ პრობლემის მოგვარებისკენ გადადგმული ნაბიჯია და ეს მისასალმებელია.
89. მუხა ბატონო, ადრე წავიკითხე მაგრამ იმდენად დავითრგუნე, რომ კომენტარი ვერ დავტოვე. ვრცელ კომენტარს არც ეხლა ვდებ თუმცა... მე მგონი, მეორედ წაკითხვის მერე უფრო დავითრგუნე. ღმერთმა გაანათლოს პატარა მათეუსის სული, მართლაც გმირობაა მისი საქციელი და კიდევ, უფრო მეტი გმირობა კი დედას გადაწყვეტილებაა. ისე, თანხმობა განაცხადო შენი ახლობლის ორგანოების ტრანსპლანტაციაზე ძალზედ ძნელია და ერთადერთი, რამაც შეიძლება შვება მოგცეს ესაა, რომ სხვა ადამიანს მიეცეს სიცოცხლე ისევ გარდაცვლილის სულის საოხად. მუხა ბატონო, ადრე წავიკითხე მაგრამ იმდენად დავითრგუნე, რომ კომენტარი ვერ დავტოვე. ვრცელ კომენტარს არც ეხლა ვდებ თუმცა... მე მგონი, მეორედ წაკითხვის მერე უფრო დავითრგუნე. ღმერთმა გაანათლოს პატარა მათეუსის სული, მართლაც გმირობაა მისი საქციელი და კიდევ, უფრო მეტი გმირობა კი დედას გადაწყვეტილებაა. ისე, თანხმობა განაცხადო შენი ახლობლის ორგანოების ტრანსპლანტაციაზე ძალზედ ძნელია და ერთადერთი, რამაც შეიძლება შვება მოგცეს ესაა, რომ სხვა ადამიანს მიეცეს სიცოცხლე ისევ გარდაცვლილის სულის საოხად.
88. ზღვას სულ ახლახანს მოვწყდი და წასაკითხად დავჯექი...რამე მსუბუქი საგანწყობო მინდოდა,მაგრამ ამზე შევჩერდი და მიუხედავად იმისა,რომ დავდარდიანდი არ ვნანობ...მეც მომეწონა!!! ზღვას სულ ახლახანს მოვწყდი და წასაკითხად დავჯექი...რამე მსუბუქი საგანწყობო მინდოდა,მაგრამ ამზე შევჩერდი და მიუხედავად იმისა,რომ დავდარდიანდი არ ვნანობ...მეც მომეწონა!!!
87. სამჯერ წავიკითხე...:) წერე ძმაო წერე...:) 5 სამჯერ წავიკითხე...:) წერე ძმაო წერე...:) 5
86. ამატირა :(:(:(:(:(
შენ +
ამატირა :(:(:(:(:(
შენ +
85. სევდიანი ისტორიაა:( ერთი ფილმი გამახსენდა სევდიანი ისტორიაა:( ერთი ფილმი გამახსენდა
84. ეს აქამდე რატომ ვერ ვნახე? :\ ე.ი. მიუხედავად იმისა,რომ გადასვლები (ბოლოს მითუმეტეს) ცოტა მოულოდნელია, მაინც ძალიან მომეწონა. საერთოს არ შმეხვედრია აქ ამ თემაზე ჩანაწერი და კარგი ქენი რომ განათავსე. ,,როგორ უნდა მომზადდეს საზოგადოებრივი აზრი იმისათვის, რომ ტრანსპლანტირება დადებითად იქნეს აღქმული?" როგორ ჩემო კარგო და მოვუყვეთ ყველას მათეუსის ამბავი და ავუხსნათ კარგად ამ ყველაფრის მნიშვნელობა.
ეს ჩემი პლიუსები არ დაგვეკარგოს არსად (:D) და მიგაპლიუსო ახლა. ეს აქამდე რატომ ვერ ვნახე? :\ ე.ი. მიუხედავად იმისა,რომ გადასვლები (ბოლოს მითუმეტეს) ცოტა მოულოდნელია, მაინც ძალიან მომეწონა. საერთოს არ შმეხვედრია აქ ამ თემაზე ჩანაწერი და კარგი ქენი რომ განათავსე. ,,როგორ უნდა მომზადდეს საზოგადოებრივი აზრი იმისათვის, რომ ტრანსპლანტირება დადებითად იქნეს აღქმული?" როგორ ჩემო კარგო და მოვუყვეთ ყველას მათეუსის ამბავი და ავუხსნათ კარგად ამ ყველაფრის მნიშვნელობა.
ეს ჩემი პლიუსები არ დაგვეკარგოს არსად (:D) და მიგაპლიუსო ახლა.
83. თემა კარგია, მაგრამ რაღაც მონაკვეთი მებუნდოვნა... ისე კარგია... თემა კარგია, მაგრამ რაღაც მონაკვეთი მებუნდოვნა... ისე კარგია...
82. მოიწყინა სიუზიმ და ჩუმად დატოვა აქაურობა:( მოიწყინა სიუზიმ და ჩუმად დატოვა აქაურობა:(
80. ძალიან იმოქმედა.სიუჟეტი ისეთ პრობლემაზეა აგებული, პირველი წაკითხვისას ნაწერის მხატვრულ მხარეზე ვერ ამახვილებ ყურადღებას. მე დავბრუნდები! :))) ძალიან იმოქმედა.სიუჟეტი ისეთ პრობლემაზეა აგებული, პირველი წაკითხვისას ნაწერის მხატვრულ მხარეზე ვერ ამახვილებ ყურადღებას. მე დავბრუნდები! :)))
79. ძალიან მძიმე, თან საინტერესო თემაა. მიჭირს ტექსტის შეფასება, ან რაიმეს თქმა მის მხატვრულ მხარესთან დაკავშირებით. სხვა ვერაფერზე ვერ ვფიქრობ, გარდა იმისა, რომ ამ ბავშვს შეეძლო თავის გადარჩენა, გაქცევა, მაგრამ მამა არ მიატოვა. ვინ იცის, რას გრძნობდა მაშინ ეს პატარა ადამიანი... შემძრა... მე დავთანხმდებოდი საკუთარი ორგანოების ტრანსპლანტაციაზე. თუ სიკვდილის შემდეგაც შევძლებდი ვინმესთვის სიკეთის გაკეთებას და სიცოცხლის გახანგრძლივებას, ამაზე ფიქრითაც კი ბედნიერი ვიქნებოდი, მაგრამ (ღმერთმა დაგვიფაროს!) საყვარელი ადამიანის, მით უმეტეს შვილის... არა, კატეგორიულად არა, ვერა!!! ძალიან მძიმე, თან საინტერესო თემაა. მიჭირს ტექსტის შეფასება, ან რაიმეს თქმა მის მხატვრულ მხარესთან დაკავშირებით. სხვა ვერაფერზე ვერ ვფიქრობ, გარდა იმისა, რომ ამ ბავშვს შეეძლო თავის გადარჩენა, გაქცევა, მაგრამ მამა არ მიატოვა. ვინ იცის, რას გრძნობდა მაშინ ეს პატარა ადამიანი... შემძრა... მე დავთანხმდებოდი საკუთარი ორგანოების ტრანსპლანტაციაზე. თუ სიკვდილის შემდეგაც შევძლებდი ვინმესთვის სიკეთის გაკეთებას და სიცოცხლის გახანგრძლივებას, ამაზე ფიქრითაც კი ბედნიერი ვიქნებოდი, მაგრამ (ღმერთმა დაგვიფაროს!) საყვარელი ადამიანის, მით უმეტეს შვილის... არა, კატეგორიულად არა, ვერა!!!
78. მუხა, რატომ არ დებთ ახალ ნაწარმოებს? ველოდები... პატივისცემით: მუხა, რატომ არ დებთ ახალ ნაწარმოებს? ველოდები... პატივისცემით:
77. რა კარგი თემა გაქვს დადებული, "მუხავ"! ყველა დროის აქტუალური და გადაუჭრელი. მე ეს ძალიან ბევრჯერ მაქვს წაკითხული, მაგრამ კომენტარს შეგნებულად არ ვწერდი, თუმცა ძალიან ბევრს ვფიქრობდი ამის ირგვლივ. დღესაც მიჭირს ჩემეული სუბიექტური აზრის დაფიქსირება. მაგარ დღეში ჩამაგდე, აი?! :) თემა კი მართლაც ძლიერია, საკამათო... წერის ხერხიც კარგად გაქვს მოფიქრებული: :) : დამიდე წინ ეს ამოუხსნელი ამოცანა და მეუბნები: "ტავში ქვა იხალე და ამოხსენიო :))). ვერ ამოვხსენი "მუხავ" :) -2 მე და +5 შენ, შენ გაიმარჯვე. ამ თემაზე ფიქრიკი თავიდან არ მშორდება :)
უღრმესი პატივისცემით ჩვენს დინჯ მუხას:
:) ოროსანი რა კარგი თემა გაქვს დადებული, "მუხავ"! ყველა დროის აქტუალური და გადაუჭრელი. მე ეს ძალიან ბევრჯერ მაქვს წაკითხული, მაგრამ კომენტარს შეგნებულად არ ვწერდი, თუმცა ძალიან ბევრს ვფიქრობდი ამის ირგვლივ. დღესაც მიჭირს ჩემეული სუბიექტური აზრის დაფიქსირება. მაგარ დღეში ჩამაგდე, აი?! :) თემა კი მართლაც ძლიერია, საკამათო... წერის ხერხიც კარგად გაქვს მოფიქრებული: :) : დამიდე წინ ეს ამოუხსნელი ამოცანა და მეუბნები: "ტავში ქვა იხალე და ამოხსენიო :))). ვერ ამოვხსენი "მუხავ" :) -2 მე და +5 შენ, შენ გაიმარჯვე. ამ თემაზე ფიქრიკი თავიდან არ მშორდება :)
უღრმესი პატივისცემით ჩვენს დინჯ მუხას:
:) ოროსანი
76. ასე დაღლილმა, ზედაპირულად გადავიკითხე და მომეწონა უფრო კარგად მინდა ჩავუჯდე..
+ 5 ასე დაღლილმა, ზედაპირულად გადავიკითხე და მომეწონა უფრო კარგად მინდა ჩავუჯდე..
+ 5
75. დიდხანს ვიფიქრე დამეწერა თუ არა კომენტარი.. თემა ნამდვილად ძალიან საინტერესოა. მე პირადად გამიხარდება თუ ჩემი სიკვდილი თუ ვინმეს სიცოხლეს გაუხანგრძლივებს(უნებურად),ბედნიერი ვიქნები ... თუ ობიექტურად გაინტერესებთ ჩემი აზრი,შესრულება ძალიან სუსტია... დარწმუნებული ვარ ამ ამბავს რეალურად უკეთ მოყვებით:) დიდხანს ვიფიქრე დამეწერა თუ არა კომენტარი.. თემა ნამდვილად ძალიან საინტერესოა. მე პირადად გამიხარდება თუ ჩემი სიკვდილი თუ ვინმეს სიცოხლეს გაუხანგრძლივებს(უნებურად),ბედნიერი ვიქნები ... თუ ობიექტურად გაინტერესებთ ჩემი აზრი,შესრულება ძალიან სუსტია... დარწმუნებული ვარ ამ ამბავს რეალურად უკეთ მოყვებით:)
74. გაიხარეთ! ძალიან კარგია! გაიხარეთ! ძალიან კარგია!
73. მათეუსის მდგომარეობა თანდათან დამძიმდა, ახლა უკვე თეთრი ღრუბლები თეთრი ფრთებით პატარა ანგელოზს ცისკენ მიაფრენენ " მეშვიდე დღეს მათეუსი აღარ სუნთქავდა, გული გაჩერდა, ექიმებმა ვერ გადაარჩინეს. მათეუსი გარდაიცვალა -ეს დაუჯერებელია მათეუსი ცოცხალია იმეორებდა გაუბედურებული დედა! რეალობაში ვერ გარკვეულიყო, დაღამდა დედის გულში და სულში, ეგონა ღამე დიდხანს გაგრძელდებოდა, მაგრამ - მალე გათენდა. -გადაწყვეტილება გონებით მიიღო, გულს შეეკითხა - და -ოჯახი ორგანოების ტრასპლანტირებას დათანხმდა!"
"ძნელია გადაწყვეტილების მიღება იმის თაობაზე, რომ გარდაცვლილი ახლობლის გული, ღვიძლი და რომელიმე ორგანო სხვა ადამიანის გადასარჩენად იქნეს გამოყენებული როგორ უნდა მომზადდეს საზოგადოებრივი აზრი იმისათვის, რომ ტრანსპლანტირება დადებითად იქნეს აღქმული?"
არ ვიცი რამდენად ამართლებს ამას ჩვენი რელიგია, პირადად მე ბედნიერი ვიქნებოდი, ჩემთვის ძვირფასი ადამიანის გულის ძგერას, თუნდაც სხვის სხეულში თუ გავიგონებდი.... მათეუსის მდგომარეობა თანდათან დამძიმდა, ახლა უკვე თეთრი ღრუბლები თეთრი ფრთებით პატარა ანგელოზს ცისკენ მიაფრენენ " მეშვიდე დღეს მათეუსი აღარ სუნთქავდა, გული გაჩერდა, ექიმებმა ვერ გადაარჩინეს. მათეუსი გარდაიცვალა -ეს დაუჯერებელია მათეუსი ცოცხალია იმეორებდა გაუბედურებული დედა! რეალობაში ვერ გარკვეულიყო, დაღამდა დედის გულში და სულში, ეგონა ღამე დიდხანს გაგრძელდებოდა, მაგრამ - მალე გათენდა. -გადაწყვეტილება გონებით მიიღო, გულს შეეკითხა - და -ოჯახი ორგანოების ტრასპლანტირებას დათანხმდა!"
"ძნელია გადაწყვეტილების მიღება იმის თაობაზე, რომ გარდაცვლილი ახლობლის გული, ღვიძლი და რომელიმე ორგანო სხვა ადამიანის გადასარჩენად იქნეს გამოყენებული როგორ უნდა მომზადდეს საზოგადოებრივი აზრი იმისათვის, რომ ტრანსპლანტირება დადებითად იქნეს აღქმული?"
არ ვიცი რამდენად ამართლებს ამას ჩვენი რელიგია, პირადად მე ბედნიერი ვიქნებოდი, ჩემთვის ძვირფასი ადამიანის გულის ძგერას, თუნდაც სხვის სხეულში თუ გავიგონებდი....
72. უფალმა დაგლოცოთ, გაგაძლიეროთ!!!! უფალმა დაგლოცოთ, გაგაძლიეროთ!!!!
71. ძალიან კარგია.....ძალიან !!!! ძალიან კარგია.....ძალიან !!!!
70. პულსი აღარ მესინჯება...((((((((((((((((((((((((((((((((( + პულსი აღარ მესინჯება...((((((((((((((((((((((((((((((((( +
69. ძალიან საიტერესოა :) ვერაფერს ვამბობ :X ძალიან საიტერესოა :) ვერაფერს ვამბობ :X
68. დაგპირდი დავბრუნდები მე აქთქო და მოვედი კიდეც........ მაგრამ ისევ დავმუნჯდი და ვერაფერს ვერ ვწერ.....
რა უნდა ვთქვა......ისეთი თემაა ვერაფერს ვამბობ......
დაგპირდი დავბრუნდები მე აქთქო და მოვედი კიდეც........ მაგრამ ისევ დავმუნჯდი და ვერაფერს ვერ ვწერ.....
რა უნდა ვთქვა......ისეთი თემაა ვერაფერს ვამბობ......
67. საქართველოში ამ საკითხის მიმართ ბარე რამოდენიმე ათწლეულის განმავლობაში შევინარჩუნებთ ისეთივე დამოკიდებულებას, როგორიც აქამდე არსებობდა. ფსიქოლოგიურად ამ საკითხის მიმართ მომზადება, ალბათ ყველა ერზე უფრო მეტად გაუჭირდება ზოგადად ,,კავკასიელებს" შეიძლება ვცდები,მაგრამ ეს ჩემი სუბიექტური აზრია. არსად არ მიუთითებს უფალი, რომ ასე მოიქეცითო, თუმცა რასაც მიგვითითებს, მაინდამაინც არც ისე ვიქცევით. ჰოდა ეს თემაც ინდივიდუალურია ვინ როგორ ფიქრობს. (ღმერთო ყველას აშორე მსგავსი განსაცდელი!) საქართველოში ამ საკითხის მიმართ ბარე რამოდენიმე ათწლეულის განმავლობაში შევინარჩუნებთ ისეთივე დამოკიდებულებას, როგორიც აქამდე არსებობდა. ფსიქოლოგიურად ამ საკითხის მიმართ მომზადება, ალბათ ყველა ერზე უფრო მეტად გაუჭირდება ზოგადად ,,კავკასიელებს" შეიძლება ვცდები,მაგრამ ეს ჩემი სუბიექტური აზრია. არსად არ მიუთითებს უფალი, რომ ასე მოიქეცითო, თუმცა რასაც მიგვითითებს, მაინდამაინც არც ისე ვიქცევით. ჰოდა ეს თემაც ინდივიდუალურია ვინ როგორ ფიქრობს. (ღმერთო ყველას აშორე მსგავსი განსაცდელი!)
66. ეს ის შემთხვევაა, როდესაც ვერ დავეთანხმები იმ სასულიერო პირებს, რომლებიც ამგვარ ფაქტებს ეწინაამღდეგებიან და აი რატომ: ვსვამ ამგვარ შეკითხვას - თითონ ის სასულიერო პირი, რომელიც წინაამხდეგია ამგვარი ფაქტის, როგორ მოიქცევა თავისი შვილის გადასარჩენად მხოლოდ მისი გულის გადანერგვა რომ დასჭირდეს?! მესმის, უკიდურესად რადიკალური კითხვაა, მაგრამ ხომ დასაშვებია, რომ ასე მოხდეს? ეს ის შემთხვევაა, როდესაც ვერ დავეთანხმები იმ სასულიერო პირებს, რომლებიც ამგვარ ფაქტებს ეწინაამღდეგებიან და აი რატომ: ვსვამ ამგვარ შეკითხვას - თითონ ის სასულიერო პირი, რომელიც წინაამხდეგია ამგვარი ფაქტის, როგორ მოიქცევა თავისი შვილის გადასარჩენად მხოლოდ მისი გულის გადანერგვა რომ დასჭირდეს?! მესმის, უკიდურესად რადიკალური კითხვაა, მაგრამ ხომ დასაშვებია, რომ ასე მოხდეს?
65. მუხა, მთლად ვერ მიგიხვდით პასუხს და დაზუსტება ვარჩიე.
კი, ეროტიკული მომენტები ც მომგებიანია, თუმცა ძალიან თავისუფლად შეგვიძლია ესეც განვიხილოთ ,,ნამდვილი ამბების" ჭრილში. მუხა, მთლად ვერ მიგიხვდით პასუხს და დაზუსტება ვარჩიე.
კი, ეროტიკული მომენტები ც მომგებიანია, თუმცა ძალიან თავისუფლად შეგვიძლია ესეც განვიხილოთ ,,ნამდვილი ამბების" ჭრილში.
64. რა საინტერესო თემა წამოგიჭრიათ!მშვენიერია!აქტუალური საკითხია,მტკივნეული და დასაფიქრებელი...ბევრს ვფიქრობ იმაზე,მედიცინის განვითარება რამდენად ცვლის ადამიანთა ბედსა თუ უბედობას.შორეული და არც ისე ძალიან შორეული მომავლის მიღწევები,საბედისწეროდ შეცვლიან ბუნებრივ სიკვდილ-სიცოცხლეს.მაგრამ იმ დროის შვილები ამას ჩვეულებრივ აღიქვამენ,როგორც ჩვენ აღვიქვამთ ყოველივეს,რაც წინაპართათვის უჩვეულო და მიუღებელი იქნებოდა... +2 რა საინტერესო თემა წამოგიჭრიათ!მშვენიერია!აქტუალური საკითხია,მტკივნეული და დასაფიქრებელი...ბევრს ვფიქრობ იმაზე,მედიცინის განვითარება რამდენად ცვლის ადამიანთა ბედსა თუ უბედობას.შორეული და არც ისე ძალიან შორეული მომავლის მიღწევები,საბედისწეროდ შეცვლიან ბუნებრივ სიკვდილ-სიცოცხლეს.მაგრამ იმ დროის შვილები ამას ჩვეულებრივ აღიქვამენ,როგორც ჩვენ აღვიქვამთ ყოველივეს,რაც წინაპართათვის უჩვეულო და მიუღებელი იქნებოდა... +2
63. გამარჯობა, მუხა. კარგია, რომ შენი მოთხრობა ვნახეთ. :) მართლაც განსაკუთრებული და მტკივნეული თემაა. რადგან ნამდვილ ამბავს აღწერთ, მაშინ ბევრს ვერაფერს მოვითხოვთ თქვენგან. როგორც იყო, ისე გაქვთ გადმოცემული და ბოლოს მნიშვნელოვანი კითხვაც დაგისვამთ. თუმცა მწერლის ვალია, ნამდვილი თუ გამოგონილი ამბავი თავის შემოქმედებით ქურაში გაატაროს, მხატვრული განზოგადებით, წიაღსვლებით, საკითხებით დატვირთოს და ისე მიაწოდოს მკითხველს. კვლავაც ველით თქვენი შემოქმედების ნიმუშებს, წარმატებებს გისურვებთ. :) გამარჯობა, მუხა. კარგია, რომ შენი მოთხრობა ვნახეთ. :) მართლაც განსაკუთრებული და მტკივნეული თემაა. რადგან ნამდვილ ამბავს აღწერთ, მაშინ ბევრს ვერაფერს მოვითხოვთ თქვენგან. როგორც იყო, ისე გაქვთ გადმოცემული და ბოლოს მნიშვნელოვანი კითხვაც დაგისვამთ. თუმცა მწერლის ვალია, ნამდვილი თუ გამოგონილი ამბავი თავის შემოქმედებით ქურაში გაატაროს, მხატვრული განზოგადებით, წიაღსვლებით, საკითხებით დატვირთოს და ისე მიაწოდოს მკითხველს. კვლავაც ველით თქვენი შემოქმედების ნიმუშებს, წარმატებებს გისურვებთ. :)
62. ამდენი სალაპარაკო და განსახილველი რა იყო აქ ვერ ვხვდები...კორექტურა შეიძლება მხოლოდ...
ძალიან კარგი დრამატული ნოველაა...ძალიან მომეწონა... ამდენი სალაპარაკო და განსახილველი რა იყო აქ ვერ ვხვდები...კორექტურა შეიძლება მხოლოდ...
ძალიან კარგი დრამატული ნოველაა...ძალიან მომეწონა...
61. 60. ყველგან და ყველაფერში დღეს, რომ ზოგადადად, მომგებიანია "სექსუალური ამბები " და მკითხველზეც , "ზეგავლენას" ახდენს, არა მგონია ამაში შენ თავად არ იყო დარწმუნებული. 60. ყველგან და ყველაფერში დღეს, რომ ზოგადადად, მომგებიანია "სექსუალური ამბები " და მკითხველზეც , "ზეგავლენას" ახდენს, არა მგონია ამაში შენ თავად არ იყო დარწმუნებული.
60. კითხვა რომ დავამთავრე, დავფიქრდი, წამძღვარებული ,,ნამდვილი ამბავი" რომ არ ყოფილიყო, იგივე ემოცია მექნებოდა თუ არა.
ზოგადად, მომგებიანია ეს ,,ნამდვილი ამბები" და აღარ დავიწყებ იმაზე საუბარს, რამდენად შეუძლია ავტორს მკითხველზე ,,ზეგავლენის" მოხდენა ამით.
თვითონ ნაწერი კი სულაც არ იყო ცუდი. განსაკუთრებული ყურადღება გამემახვილა იმაზე, რომ ბიჭი შეტყობინებას უგზავნის დედას. (არანაირი წინათგრძნობების მხრივ, უბრალოდ ..). კიდევ დამაფიქრა ამ მომენტმა: ,,ერთ დღეს მათეუს სახლში მივაკითხე..." არ ვიცი, კონკრეტულადეს ფაქტი რამდენად შეესაბამება რეალობას, მაგრამ შინაარსში რაღაც გამოგრჩათ მაშინ. ემოციური ნაწერია. თხრობას შეეძლო ,,ბოლომდე" მოეტანა ნაწერი ჩემთვის, თუმცა ცუდი ნამდილად არ იყო. ჰო, თემა საკამათო, თავისთავად კითხვა რომ დავამთავრე, დავფიქრდი, წამძღვარებული ,,ნამდვილი ამბავი" რომ არ ყოფილიყო, იგივე ემოცია მექნებოდა თუ არა.
ზოგადად, მომგებიანია ეს ,,ნამდვილი ამბები" და აღარ დავიწყებ იმაზე საუბარს, რამდენად შეუძლია ავტორს მკითხველზე ,,ზეგავლენის" მოხდენა ამით.
თვითონ ნაწერი კი სულაც არ იყო ცუდი. განსაკუთრებული ყურადღება გამემახვილა იმაზე, რომ ბიჭი შეტყობინებას უგზავნის დედას. (არანაირი წინათგრძნობების მხრივ, უბრალოდ ..). კიდევ დამაფიქრა ამ მომენტმა: ,,ერთ დღეს მათეუს სახლში მივაკითხე..." არ ვიცი, კონკრეტულადეს ფაქტი რამდენად შეესაბამება რეალობას, მაგრამ შინაარსში რაღაც გამოგრჩათ მაშინ. ემოციური ნაწერია. თხრობას შეეძლო ,,ბოლომდე" მოეტანა ნაწერი ჩემთვის, თუმცა ცუდი ნამდილად არ იყო. ჰო, თემა საკამათო, თავისთავად
59. გამარჯობა,მუხავ!მე 5-ს ვუწერ ამ ნაწერს,თუნდაც მხოლოდ თემატიკის გამო.ბიჭი, რომელიც ასეთ მცირე ასაკში ასე გმირულად წირავს თავს მამის გადასარჩენად, მართლაც რომ გმირია და ვფიქრობ, ბედნიერია იქ, სადაც არის, რომ ოთხ ადამიანს აჩუქა სიცოცხლე, ან ცოტა ხნით მაინც გაუხანგძლივა. ვფიქრობ,ორგანოების დონაცია,უდიდესი ალტრუისტული და კაცთმოყვარე საქციელია. გამარჯობა,მუხავ!მე 5-ს ვუწერ ამ ნაწერს,თუნდაც მხოლოდ თემატიკის გამო.ბიჭი, რომელიც ასეთ მცირე ასაკში ასე გმირულად წირავს თავს მამის გადასარჩენად, მართლაც რომ გმირია და ვფიქრობ, ბედნიერია იქ, სადაც არის, რომ ოთხ ადამიანს აჩუქა სიცოცხლე, ან ცოტა ხნით მაინც გაუხანგძლივა. ვფიქრობ,ორგანოების დონაცია,უდიდესი ალტრუისტული და კაცთმოყვარე საქციელია.
58. საპატრიარქოს რადიოში მიყავდა გადაცემები გოგა იმ ბიჭს.ძალიან ნიჭიერი ადამიანია .და პატრიარქმა სპეციალურად თხოვა მას რომ ასეთ სამედიცინო სიახლებზე ესაუბრა მას და დახმარებოდა ეკლესიას პოზიციის გამომუშავებაში. აბორტი ცოდვაა,მაგრამ როგორც გოგამ მითხრა ერტ ერტ მარტლმადიდებელ ქვეყანაში გარკვეული მდგომარეობის დროს როდესაც გარდაუვლად დაიღუპება ბავშვიც და დედაც იქაური მამაო რთავს ნებას.არა ყველა ასეთი შემთხვევის დროს .გარკვეული სამედიცინო მდგომარეობისას. და სხვა სიტუაციის როცა ნაყოფსაც და დედასაც საფრტხე ემუქრება იმქვეყანაში ნებას ოფიციალაურად მამაო არ რთავს. როცა ტრანსპლანტაციისას იღებენ ორგანოს ადამიანი ჯერ კიდევ ცოცხალია და ის ცოცხალია ...ანუ სასულიერო პირები ასე თვლიან... და კიდევ სადაზღვევო კომპანიაში მიმუშავია და მქონდა საუბარი აი რაზე. გადანერგვის შემდეგ ძალიან დიდია შანსი იმის რომ შეუთავსებლობა განვითარდება .სიცოცხლის ხანგრძლივობა გადანერგვის მერეც არარის დიდი.. და მთელი ცხოვრება ასეთი ადამიანები''ინვალიდები''არიან ეს ბრჭყალებში და მთელი სიცოცხლე გარკვეული მედიკამენტები ჭირდებატ. ამიტომ სახელმწიფო და სადაზღვევო პოლიტიკას მე ზოგადად ვეთანხმები ანუ იმდენად დიდი თანხები ჭირდება ასეთ გადარჩენილ სიცოცხლეს და იმდენად ხანმოკლეა მერე ამ ადამიანის სიცოცხლე რომ ჯობია ეს თანხები მიმარტული იყოს ბევრი ადამიანის და რეალურად გადარჩენისკენ ... საპატრიარქოს რადიოში მიყავდა გადაცემები გოგა იმ ბიჭს.ძალიან ნიჭიერი ადამიანია .და პატრიარქმა სპეციალურად თხოვა მას რომ ასეთ სამედიცინო სიახლებზე ესაუბრა მას და დახმარებოდა ეკლესიას პოზიციის გამომუშავებაში. აბორტი ცოდვაა,მაგრამ როგორც გოგამ მითხრა ერტ ერტ მარტლმადიდებელ ქვეყანაში გარკვეული მდგომარეობის დროს როდესაც გარდაუვლად დაიღუპება ბავშვიც და დედაც იქაური მამაო რთავს ნებას.არა ყველა ასეთი შემთხვევის დროს .გარკვეული სამედიცინო მდგომარეობისას. და სხვა სიტუაციის როცა ნაყოფსაც და დედასაც საფრტხე ემუქრება იმქვეყანაში ნებას ოფიციალაურად მამაო არ რთავს. როცა ტრანსპლანტაციისას იღებენ ორგანოს ადამიანი ჯერ კიდევ ცოცხალია და ის ცოცხალია ...ანუ სასულიერო პირები ასე თვლიან... და კიდევ სადაზღვევო კომპანიაში მიმუშავია და მქონდა საუბარი აი რაზე. გადანერგვის შემდეგ ძალიან დიდია შანსი იმის რომ შეუთავსებლობა განვითარდება .სიცოცხლის ხანგრძლივობა გადანერგვის მერეც არარის დიდი.. და მთელი ცხოვრება ასეთი ადამიანები``ინვალიდები``არიან ეს ბრჭყალებში და მთელი სიცოცხლე გარკვეული მედიკამენტები ჭირდებატ. ამიტომ სახელმწიფო და სადაზღვევო პოლიტიკას მე ზოგადად ვეთანხმები ანუ იმდენად დიდი თანხები ჭირდება ასეთ გადარჩენილ სიცოცხლეს და იმდენად ხანმოკლეა მერე ამ ადამიანის სიცოცხლე რომ ჯობია ეს თანხები მიმარტული იყოს ბევრი ადამიანის და რეალურად გადარჩენისკენ ...
57. ჩემს დაქალს ჩემს შვილზე 1 წლის უფროსი ბავშვი ყავს.სეხნიები არიან.და ბავშვებიც მეგობობენ..5 წლის წინ დაახლოებით სოფელში ტრაქტორთან მივიდა ჩემი დაქალის ბავშვი და რაღაც ჰქონდა მიბმული ამ ტრაქტორს,რითიც მოსავალს იღებენ და ხელი ჩაყო ბავშვმა და ჩაითრია კურტკა.ორივე ხელი სულ ბოლომდე ჩაყვა ... თბილისში წამოიყვანეს და ძლივს გადაარჩინეს .ორივე ხელი დაკარგა.მერე გერმანიაში რამდენჯერმე წაიყვანეს ,ისე ბოლომდე აქვს კიდური მოწყვეტილი რომ პროტეზი არ კეთდება არ მაგრდება ვერცეტ ხელზე. წარმოიდგინე ოჯახის ტრაგედია. და როცა ეს ამბავი გავიგე პირველად და საავადმყოფოში მივედი და არავინ იცოდა ბავშვი გადარჩებოდა ტუ არა...მამამის ვუთხარი არ ვიცი ღმერტი მაპატიებს ტუ არა ამ ფრაზას.ანუ ექიმებმა უთხრეს რომ გადარჩენაზე იყო ლაპარაკი და კიდურების მიკერებაზე არც ეფიქრატ.და მე ვუთხარი რომ მე გავრისკავდი მათ ადგილზე და მოვთხოვდი ექიმებს ორივე კიდურის მიკერებას.თუ ღმერტის ნება იყო გადარჩებოდა ბავშვი და იქნებოდა სრულფასოვანი და თუ არ...ახლაც ასე ვფქირობ და არ ვიცი რა ჯობდა.მე ჩემი შვილს ამ ტკივილისთვის და ტრავმისთვის ვერ გავიმეტებდი.ანუ გამოდის რომ ჩემს თავზე ავიღებდი მის ბედს,სიცოცხლეს და :( არადა მარტო ერტი მყავს... ძნელია:( ჩემს დაქალს ჩემს შვილზე 1 წლის უფროსი ბავშვი ყავს.სეხნიები არიან.და ბავშვებიც მეგობობენ..5 წლის წინ დაახლოებით სოფელში ტრაქტორთან მივიდა ჩემი დაქალის ბავშვი და რაღაც ჰქონდა მიბმული ამ ტრაქტორს,რითიც მოსავალს იღებენ და ხელი ჩაყო ბავშვმა და ჩაითრია კურტკა.ორივე ხელი სულ ბოლომდე ჩაყვა ... თბილისში წამოიყვანეს და ძლივს გადაარჩინეს .ორივე ხელი დაკარგა.მერე გერმანიაში რამდენჯერმე წაიყვანეს ,ისე ბოლომდე აქვს კიდური მოწყვეტილი რომ პროტეზი არ კეთდება არ მაგრდება ვერცეტ ხელზე. წარმოიდგინე ოჯახის ტრაგედია. და როცა ეს ამბავი გავიგე პირველად და საავადმყოფოში მივედი და არავინ იცოდა ბავშვი გადარჩებოდა ტუ არა...მამამის ვუთხარი არ ვიცი ღმერტი მაპატიებს ტუ არა ამ ფრაზას.ანუ ექიმებმა უთხრეს რომ გადარჩენაზე იყო ლაპარაკი და კიდურების მიკერებაზე არც ეფიქრატ.და მე ვუთხარი რომ მე გავრისკავდი მათ ადგილზე და მოვთხოვდი ექიმებს ორივე კიდურის მიკერებას.თუ ღმერტის ნება იყო გადარჩებოდა ბავშვი და იქნებოდა სრულფასოვანი და თუ არ...ახლაც ასე ვფქირობ და არ ვიცი რა ჯობდა.მე ჩემი შვილს ამ ტკივილისთვის და ტრავმისთვის ვერ გავიმეტებდი.ანუ გამოდის რომ ჩემს თავზე ავიღებდი მის ბედს,სიცოცხლეს და :( არადა მარტო ერტი მყავს... ძნელია:(
56. რას მერჩოდი მუხა:( ამეკვიატა ეს ისტორია და ვფიქრობ სულ.დედაზე განსაკუთრებით.მე ვერ შევძლებდი ასე:(
რას მერჩოდი მუხა:( ამეკვიატა ეს ისტორია და ვფიქრობ სულ.დედაზე განსაკუთრებით.მე ვერ შევძლებდი ასე:(
55. ძალიან მომეწონა... სევდა და ემოცია დამეუფლა... კარგი ხარ, ავტორო, წარმატებები!!!! :) + ძალიან მომეწონა... სევდა და ემოცია დამეუფლა... კარგი ხარ, ავტორო, წარმატებები!!!! :) +
54. 5 ულაპარაკოდ 5 ულაპარაკოდ
53. აუ რა კარგი მასალაა ფილმის გადასაღებად. თან ბანალურიც არ არის. რაც შეეხება შესრულებას, ჩემო მეგობარო, ძალიან დამწყების დონეს ჰგავს, უბრალოდ შენი მოაზროვნე ბუნების გამო მაინც მოვიდა მკითხველამდე გასაგებად, დანარჩენი ტექნიკური მხარე ანუ, ყოველთვის დაიხვეწება, ეგ რა პრობლემაა. მთავარი ყოველთვის გახსოვდეს სიუჟეტია. რაც შეეხება ტრანსპლანტაციას, საჭირო და აუცილებელია, ადამიანი ადამიანად უნდა დარჩეს მუდამ, არ უნდა დაემსგავსოს ძაღლს, რომელიც არც თვითონ ჭამს და არც სხვას აჭმევს. სხეული უსულოდ ეს არაფერია, ამას ვერ დადებ სახლში, რომ მისი ცქერით დატკბე და მისთ. ნუ მოკლედ ტრანსპლატაციას ვამართლებ 100%ით. აუ რა კარგი მასალაა ფილმის გადასაღებად. თან ბანალურიც არ არის. რაც შეეხება შესრულებას, ჩემო მეგობარო, ძალიან დამწყების დონეს ჰგავს, უბრალოდ შენი მოაზროვნე ბუნების გამო მაინც მოვიდა მკითხველამდე გასაგებად, დანარჩენი ტექნიკური მხარე ანუ, ყოველთვის დაიხვეწება, ეგ რა პრობლემაა. მთავარი ყოველთვის გახსოვდეს სიუჟეტია. რაც შეეხება ტრანსპლანტაციას, საჭირო და აუცილებელია, ადამიანი ადამიანად უნდა დარჩეს მუდამ, არ უნდა დაემსგავსოს ძაღლს, რომელიც არც თვითონ ჭამს და არც სხვას აჭმევს. სხეული უსულოდ ეს არაფერია, ამას ვერ დადებ სახლში, რომ მისი ცქერით დატკბე და მისთ. ნუ მოკლედ ტრანსპლატაციას ვამართლებ 100%ით.
52. შემოვდივარ და ხშირად ვკითხულობ. დედაზე ვფიქრობ... შემოვდივარ და ხშირად ვკითხულობ. დედაზე ვფიქრობ...
51. მედეა მოლოდინი ცოცხალი ენციკლოპედია ყოფილა, 15 კომენტარს, რომ გასცა პასუხი და ნაწარმოების სათაური "დილემის წინაშე" და მისი ავტორი მაცნობა ანაგელ2 ძალიან გამიხარდა , თქვენი კომენტარი, და ნაწარმოების "დილემის წინაშე" -დან მოტანილი მონაკვეთი, რომელიც მართლაც ჩემს მოთხრობას უკავშირდება 15 კომენტარში ავღნიშნე , რომ ავტორი არ მახსოვდა და შინაარსი დაახლოებით დავწერე, თუმცა ჯერ მედეამ და ახლა თქვენმა გამოხმაურებამ გამახარა, პირიქით მე მაპატიეთ .
მედეა მოლოდინი ცოცხალი ენციკლოპედია ყოფილა, 15 კომენტარს, რომ გასცა პასუხი და ნაწარმოების სათაური "დილემის წინაშე" და მისი ავტორი მაცნობა ანაგელ2 ძალიან გამიხარდა , თქვენი კომენტარი, და ნაწარმოების "დილემის წინაშე" -დან მოტანილი მონაკვეთი, რომელიც მართლაც ჩემს მოთხრობას უკავშირდება 15 კომენტარში ავღნიშნე , რომ ავტორი არ მახსოვდა და შინაარსი დაახლოებით დავწერე, თუმცა ჯერ მედეამ და ახლა თქვენმა გამოხმაურებამ გამახარა, პირიქით მე მაპატიეთ .
50. ავტორი: მუხა ჟანრი: პროზა ჩემი შეფასება: 4
მომეწონა ავტორი: მუხა ჟანრი: პროზა ჩემი შეფასება: 4
მომეწონა
49. ტიტე! ძალიან დიდი მადლობა , ვრცელი და შინაარსიანი კომენტარისთვის, მაინტერესებს და სიამოვნებით მოგისმენთ მართლმადიდებლური ეკლესიის პოზიციას ამ საკითხის შესახებ. კარგი იქნება თუ თვალს გადაავლებ ნაწარმოებს "დილემის წინაშე" ავტორი ანაგელი2.(მე არ მახსოვდა ავტორი შინაარსი კი დახლოებით და მედეა მოლოდინმა ავტორი დამისახელა) დაველოდები თქვენ კომენტარს. გმადლობ! ტიტე! ძალიან დიდი მადლობა , ვრცელი და შინაარსიანი კომენტარისთვის, მაინტერესებს და სიამოვნებით მოგისმენთ მართლმადიდებლური ეკლესიის პოზიციას ამ საკითხის შესახებ. კარგი იქნება თუ თვალს გადაავლებ ნაწარმოებს "დილემის წინაშე" ავტორი ანაგელი2.(მე არ მახსოვდა ავტორი შინაარსი კი დახლოებით და მედეა მოლოდინმა ავტორი დამისახელა) დაველოდები თქვენ კომენტარს. გმადლობ!
48. წავიკითხე, კომენტარებსაც გადავხედე და... ქალბატონ თამარს უთქვამს უკვე ჩემი სათქმელი :) პუნქტუაცია ნამდვილად მოსაწესრიგებელია, რომ აღქმა გაადვილდეს. გარდა ამისა, მე რატომღაც მეხამუშა წარსულიდან აწმყოზე უეცარი გადასვლები, აი, თუმდაც პირველ აბზაცში... თუმცა ეს ჩემი სუბიექტური აზრია და შეიძლება არც იყოს გასათვალისწინებელი, სხვასაც ჰკითხეთ.
შინაარს რაც შეეხება, ძალიან მარტივად, ჩვეულებრივად ავტორმა თქვა თავის სათქმელი... მე-მკითხველმა დავინახე ალკოჰოლიზმი, როგორც ძალიან საშიში პრობლემა, ტრანსპლანტაცია, როგორც ძალიან საჭირო და ჰუმანური პროცედურა...
მე ბოლოს შევცვლიდი, ალბათ... შეკითხვას სხვა ფინალური ფრაზით შევცვლიდი...
წარმატებები! წავიკითხე, კომენტარებსაც გადავხედე და... ქალბატონ თამარს უთქვამს უკვე ჩემი სათქმელი :) პუნქტუაცია ნამდვილად მოსაწესრიგებელია, რომ აღქმა გაადვილდეს. გარდა ამისა, მე რატომღაც მეხამუშა წარსულიდან აწმყოზე უეცარი გადასვლები, აი, თუმდაც პირველ აბზაცში... თუმცა ეს ჩემი სუბიექტური აზრია და შეიძლება არც იყოს გასათვალისწინებელი, სხვასაც ჰკითხეთ.
შინაარს რაც შეეხება, ძალიან მარტივად, ჩვეულებრივად ავტორმა თქვა თავის სათქმელი... მე-მკითხველმა დავინახე ალკოჰოლიზმი, როგორც ძალიან საშიში პრობლემა, ტრანსპლანტაცია, როგორც ძალიან საჭირო და ჰუმანური პროცედურა...
მე ბოლოს შევცვლიდი, ალბათ... შეკითხვას სხვა ფინალური ფრაზით შევცვლიდი...
წარმატებები!
47. კარგია, ნათელში ამყოფოს მისი სული ღმერთმა, თუმცა, თუ იმას გავითვალისწინებთ, რომ ადამიანის სული გულშია, მასინ მეორე სიცოცხლე მიუნიჭებია დედას შვილისთვის. თუ ასე შეხედავს, რომ შვილი ცოცხალია, უბრალოდ სხვა სხეულით ცხოვრობს, მაშინ დიდი შვება უნდა იყოს მისთის, თუ არადა – დიდი ტანჯვა... რადგან დათანხმდა, დიდი სიკეთე ჩაიდინა, ანუ სიკვდილის მერეც მადლი ჩაადენინა თავიას შვილს... ამას ისეტი სიამაით ამბობს, რომ არა მგონია, ამ საქციელს ნანობდეს. ეს ყველაფერი პირადად ადამიანის გადასაწყვეტია, რადგან თუ ვერ ამაღლდი ამ დონეზე, მაშინ ნამდვილად ინანებ და სატანჯველად გეცქევა ეს ყევლაფერი, გმირი დედა ყოფილა და ის ბიჭიც ძალიან საყვარელია, ღმერთმა გაანათლოს მისი სული... ა, თუმცა, შენ ამბობდი, რომ გული გაუჩერდაო, არა? ჰო, გააჩნია, გული გადაუნერგეს თუ სხვა რამ ორგანოები, კარგია, მუხა, კარგი!!!++ საინტერესო ამბავია!
კარგია, ნათელში ამყოფოს მისი სული ღმერთმა, თუმცა, თუ იმას გავითვალისწინებთ, რომ ადამიანის სული გულშია, მასინ მეორე სიცოცხლე მიუნიჭებია დედას შვილისთვის. თუ ასე შეხედავს, რომ შვილი ცოცხალია, უბრალოდ სხვა სხეულით ცხოვრობს, მაშინ დიდი შვება უნდა იყოს მისთის, თუ არადა – დიდი ტანჯვა... რადგან დათანხმდა, დიდი სიკეთე ჩაიდინა, ანუ სიკვდილის მერეც მადლი ჩაადენინა თავიას შვილს... ამას ისეტი სიამაით ამბობს, რომ არა მგონია, ამ საქციელს ნანობდეს. ეს ყველაფერი პირადად ადამიანის გადასაწყვეტია, რადგან თუ ვერ ამაღლდი ამ დონეზე, მაშინ ნამდვილად ინანებ და სატანჯველად გეცქევა ეს ყევლაფერი, გმირი დედა ყოფილა და ის ბიჭიც ძალიან საყვარელია, ღმერთმა გაანათლოს მისი სული... ა, თუმცა, შენ ამბობდი, რომ გული გაუჩერდაო, არა? ჰო, გააჩნია, გული გადაუნერგეს თუ სხვა რამ ორგანოები, კარგია, მუხა, კარგი!!!++ საინტერესო ამბავია!
46. გუშინ ვფიქრობდი აქ დადებულ კომენტარებზე . და ... მოკლედ როგორც ნაწერზე იგივე აზრის ვარ და როგორც ნამდვილ ამბავზე... არ მოვუშვი გულთან ,რომ არ მტკენოდა.გავაჩუმე ,დავაძინე ემოცია. რა თქმა უნდა იმოქმედა და...მოკლედ რამე თუ ისე იყო აქ ბოდიში. უბრალოდ მარტლა მხოლოდ ნაწერი შევაფასე. გუშინ ვფიქრობდი აქ დადებულ კომენტარებზე . და ... მოკლედ როგორც ნაწერზე იგივე აზრის ვარ და როგორც ნამდვილ ამბავზე... არ მოვუშვი გულთან ,რომ არ მტკენოდა.გავაჩუმე ,დავაძინე ემოცია. რა თქმა უნდა იმოქმედა და...მოკლედ რამე თუ ისე იყო აქ ბოდიში. უბრალოდ მარტლა მხოლოდ ნაწერი შევაფასე.
45. ორგანოების ტრანსპლანტაცია რატომ უნდა იყოს ცოდვა, სირცხვილი, ან უბრალოდ მიუღებელი, (როგორც საზოგადოების გარკვეულ ნაწილს მიაჩნია) თუკი რეზულტატი მეორე ადამიანის სიცოცხლის გადარჩენა ანუ სიკეთე იქნება? დონორის მხრიდან თანხმობა კეთილშობილ საქციელად მიმაჩნია, ხოლო რაც შეეხება მიმღებს მან შეიძლება (ალბათ იშვიათი შემთხვევაა) უარიც კი განაცხადოს სხვისი ორგანოთი სიცოცხლის გაგრძელებაზე, თუნდაც იმ მიზეზით, რომ პირადი შეგნებიდან და შეხედულებებიდან გამომდინარე არ სურდეს სხვისი უბედურების ხარჯზე საკუთარი ბედნიერების აგება. აქ თავს უფლებას მივცემ და ჩემ შარშანდელ ას სიტყვიანს ჩემივე კომენტარის ნაწილად მოვავლენ, რომელის სათაურია "დილემის წინაშე" ---------- სხვათა დამოძღვრა, სიკეთისკენ მოწოდება მისი მოვალეობაა. ეს არც ამპარტავნობასა და პატივმოყვარეობაში ეთვლება. ის ხომ მღვდელია!.. ვერაფრით დაუვიწყებია მორწმუნე ქალი, რომლის ვაჟიც თირკმელების უკმარისობით იღუპებოდა. ღვთისმოშიში ოჯახი ორგანოების გადანერგვას უპირებდა და მოძღვართან კურთხევაზე მივიდა. – სხვათა გასაჭირი არასოდეს არ უნდა შევიქმნათ საკუთარ ხსნად!... - დაიწყო მღვდელმა. ქალმა მისი ქადაგება ბოლომდე მოისმინა და უარის ნიშანიც იხილა. – მჯერა, უფალი არ გაგვწირავსო. - მორჩილად ამოთქვა და წავიდა... აგერ უკვე მერამდენე დღეა, ჩაწოლილია მოძღვარი, სასიკვდილოდ განწირული, გულგაბზარული ავადმყოფი, და მოუთმენლად ელის დონორს, - გულს, სხვის სიკვდილს. პალატაში ექიმი შემორბის: – მამაო, სასიხარულო ცნობა მაქვს, რამდენიმე წუთის წინ თირკმელების უკმარისობით ახალგაზრდა ბიჭი გარდაიცვალა, გული ჯანმრთელი აქვს!.. მღვდელმა თანხმობის ნიშნად თავი დაუქნია. P.S. მუხასთან ბოდიშს მოვიხდი მის დაუკითხავად რომ დავდე ეს აქ. მედეას (მედეა როგორახარ?) კომენტარში იყო ნახსენები და ალბათ რაღაცით უკავშირდება კიდეც ამ ამბავს. 50 ეულშიც გავიდა და მერე 10 ეულშიც, 3 ეულში ვეღარ :)
ორგანოების ტრანსპლანტაცია რატომ უნდა იყოს ცოდვა, სირცხვილი, ან უბრალოდ მიუღებელი, (როგორც საზოგადოების გარკვეულ ნაწილს მიაჩნია) თუკი რეზულტატი მეორე ადამიანის სიცოცხლის გადარჩენა ანუ სიკეთე იქნება? დონორის მხრიდან თანხმობა კეთილშობილ საქციელად მიმაჩნია, ხოლო რაც შეეხება მიმღებს მან შეიძლება (ალბათ იშვიათი შემთხვევაა) უარიც კი განაცხადოს სხვისი ორგანოთი სიცოცხლის გაგრძელებაზე, თუნდაც იმ მიზეზით, რომ პირადი შეგნებიდან და შეხედულებებიდან გამომდინარე არ სურდეს სხვისი უბედურების ხარჯზე საკუთარი ბედნიერების აგება. აქ თავს უფლებას მივცემ და ჩემ შარშანდელ ას სიტყვიანს ჩემივე კომენტარის ნაწილად მოვავლენ, რომელის სათაურია "დილემის წინაშე" ---------- სხვათა დამოძღვრა, სიკეთისკენ მოწოდება მისი მოვალეობაა. ეს არც ამპარტავნობასა და პატივმოყვარეობაში ეთვლება. ის ხომ მღვდელია!.. ვერაფრით დაუვიწყებია მორწმუნე ქალი, რომლის ვაჟიც თირკმელების უკმარისობით იღუპებოდა. ღვთისმოშიში ოჯახი ორგანოების გადანერგვას უპირებდა და მოძღვართან კურთხევაზე მივიდა. – სხვათა გასაჭირი არასოდეს არ უნდა შევიქმნათ საკუთარ ხსნად!... - დაიწყო მღვდელმა. ქალმა მისი ქადაგება ბოლომდე მოისმინა და უარის ნიშანიც იხილა. – მჯერა, უფალი არ გაგვწირავსო. - მორჩილად ამოთქვა და წავიდა... აგერ უკვე მერამდენე დღეა, ჩაწოლილია მოძღვარი, სასიკვდილოდ განწირული, გულგაბზარული ავადმყოფი, და მოუთმენლად ელის დონორს, - გულს, სხვის სიკვდილს. პალატაში ექიმი შემორბის: – მამაო, სასიხარულო ცნობა მაქვს, რამდენიმე წუთის წინ თირკმელების უკმარისობით ახალგაზრდა ბიჭი გარდაიცვალა, გული ჯანმრთელი აქვს!.. მღვდელმა თანხმობის ნიშნად თავი დაუქნია. P.S. მუხასთან ბოდიშს მოვიხდი მის დაუკითხავად რომ დავდე ეს აქ. მედეას (მედეა როგორახარ?) კომენტარში იყო ნახსენები და ალბათ რაღაცით უკავშირდება კიდეც ამ ამბავს. 50 ეულშიც გავიდა და მერე 10 ეულშიც, 3 ეულში ვეღარ :)
44. ბლაგვი! დიდი მადლობა კომენტარისთვის. ქრისტიანული მართლმადიდებულური რელიგიის პოზიცია ამ საკითხის მიმართ ნამდვილად არც მე ვიცი, მე ხომ არ ვაკრიტიკებ ვინმეს ნამდვილი ამბავი პატარა მოთხრობად მოვიტანე, ქრისტიანული კათოლიკური ეკლესიის მიერ კი ნებადართულია.
16 წლამდე - მშობლების თანხმობა აუცილებელია .
16 წლის როცა გახდება პიროვნება ამ ქვეყნის ტრანსპლანტაციის ინსტიტუტი უგზავნის წერილს წერილი ადრესატს ხელწერილით ბარდება სადაც ერთი შეკითხვაა, "თანახმა ხარ თუ არა, შენი სიკვდილის შემდეგ შენი ორგანოების გადანერგვაზე" დაახლოებით ასე წერიაა აქ მშობლები აღარ ერევა, თუ პიროვნება თანახმაა პასუხს აგზავნის, თუ არ არის თანახმა არაფერი არ იგზავნება, ასეთი შინაარსის წერილი მეორდება როცა პიროვნება 18 წლის ხდება, მერე არასდროს. ჩემი ოჯახის ორმა წევრმა უკვე მიიღო ასეთი წერილი, ერთი 16 წლისამ და მეორე 18 წლისამ, როდესაც ვკითხე რა პასუხი უნდა გაგზავნო-თქო მიპასუხა ეს ჩემი(პრივატნი) პირადული საქმეაო. აი ასეა გათვითცნობიერებული ევროპელი მოზარდები ჩვენ კი 30 წლისა პატარა ბავშვი გვგონია და უკან დავსდევთ, მადლობა ყურადღებისათვის. მათეუსის პატარა მოთხრობა ზუსტად მასე იყო როგორც დავწერე , მხატვრული მხარე ნამდვილად აკლდა, მართალი ხარ ! საქმე იმაშია, რომ მათეუსის დედას მე ვუთხარი პატარა მოთხრობას დავწერ და საქართველოში გავაგზავნი-თქო, , ისე არ დაწერო რომ შეიცოდონო, ჩემი შვილი გმირია ჩემი ქვეყნის ისტორიას ეკუთვნისო, სურათიც მაჩუქა , არ ვიცი დავდო თუ არა, მე მათეუსის დედა მელოდება ეს მოთხრობა ურაკპარაკის ფორმატით გადაბეჭდილი და თარგმანიც უნდა მივუტანო, ერთი ძალიან პატარა ქართული დროშა მაქვს და იმასაც წავუღებ , მაგიდაზე დაუდოს, მე ვერ მობასწარი მაშვინ , არც ჩემი ფსევდონიმი გაუივირდება, რადგან აქ ცნობადი გვარია მუხა. მეტს აღარ შევაწუხებ მის სულს უფალმა გაანათლოს მათეუსის სპეტაკი სული!
ბლაგვი! დიდი მადლობა კომენტარისთვის. ქრისტიანული მართლმადიდებულური რელიგიის პოზიცია ამ საკითხის მიმართ ნამდვილად არც მე ვიცი, მე ხომ არ ვაკრიტიკებ ვინმეს ნამდვილი ამბავი პატარა მოთხრობად მოვიტანე, ქრისტიანული კათოლიკური ეკლესიის მიერ კი ნებადართულია.
16 წლამდე - მშობლების თანხმობა აუცილებელია .
16 წლის როცა გახდება პიროვნება ამ ქვეყნის ტრანსპლანტაციის ინსტიტუტი უგზავნის წერილს წერილი ადრესატს ხელწერილით ბარდება სადაც ერთი შეკითხვაა, "თანახმა ხარ თუ არა, შენი სიკვდილის შემდეგ შენი ორგანოების გადანერგვაზე" დაახლოებით ასე წერიაა აქ მშობლები აღარ ერევა, თუ პიროვნება თანახმაა პასუხს აგზავნის, თუ არ არის თანახმა არაფერი არ იგზავნება, ასეთი შინაარსის წერილი მეორდება როცა პიროვნება 18 წლის ხდება, მერე არასდროს. ჩემი ოჯახის ორმა წევრმა უკვე მიიღო ასეთი წერილი, ერთი 16 წლისამ და მეორე 18 წლისამ, როდესაც ვკითხე რა პასუხი უნდა გაგზავნო-თქო მიპასუხა ეს ჩემი(პრივატნი) პირადული საქმეაო. აი ასეა გათვითცნობიერებული ევროპელი მოზარდები ჩვენ კი 30 წლისა პატარა ბავშვი გვგონია და უკან დავსდევთ, მადლობა ყურადღებისათვის. მათეუსის პატარა მოთხრობა ზუსტად მასე იყო როგორც დავწერე , მხატვრული მხარე ნამდვილად აკლდა, მართალი ხარ ! საქმე იმაშია, რომ მათეუსის დედას მე ვუთხარი პატარა მოთხრობას დავწერ და საქართველოში გავაგზავნი-თქო, , ისე არ დაწერო რომ შეიცოდონო, ჩემი შვილი გმირია ჩემი ქვეყნის ისტორიას ეკუთვნისო, სურათიც მაჩუქა , არ ვიცი დავდო თუ არა, მე მათეუსის დედა მელოდება ეს მოთხრობა ურაკპარაკის ფორმატით გადაბეჭდილი და თარგმანიც უნდა მივუტანო, ერთი ძალიან პატარა ქართული დროშა მაქვს და იმასაც წავუღებ , მაგიდაზე დაუდოს, მე ვერ მობასწარი მაშვინ , არც ჩემი ფსევდონიმი გაუივირდება, რადგან აქ ცნობადი გვარია მუხა. მეტს აღარ შევაწუხებ მის სულს უფალმა გაანათლოს მათეუსის სპეტაკი სული!
43. ლალი! მადლობელი ვარ, კომენტარისთვის,
ეს არის ნამდვილი ამბავი , მცირე მოცულობის მოთხრობის ფორმით,
როგორ შეიძლება გადაშაქრებაზე და სიყალბეზე ლაპარაკი ან " რამე ადამიანური რაღაცის ჩასმა"-ო .რა უნდა ჩამესვა
მე კი არ მივანიჭე, პრეზიდენტმა მიანიჭა გმირობა "ორდენი-"ო, რომ წერ ორდენი არა მედალი
აქ არაფერი არ არის სიყალბე, და არც ფანტაზია, სკოლაში დედამ მათეუსი კი არ გააცილა, სხვა ბავშვებს გააყოლა თვალი, აქ ავტორმა ჩართო ეს იმიტომ, რომ მოთხრობას დამგზავსებოდა, "დედის ყოყმანი" კი შეიძლებოდა უფრო მძაფრად მაგრამ შევამცირე, იმდენად სიმართლე ეწერა, ზედმეტად ჩავთვალე უფრო დამძიმება, რა თქმა უნდა ძირითადი აქცენტი ორგანოების გადანერგვას მივაკუთვნე რადგან მეც და ბევრ ჩემნაირს არ აქვს ალბად პასუხი
ძალიან გთხოვთ უფრო სერიოზულად დაფიქრდით მოთხრობაზე და ამ პატარა ბიჭის სულს ნუ შევაწუხებთ,
ღმერთო დაუმკვიდრე მას ცათა შინა სასუფეველი და სანთელ-საკმეველი არ მოაკლო ამ პატარა გმირს და მის სპეტაკ სულს.
ლალი! მადლობელი ვარ, კომენტარისთვის,
ეს არის ნამდვილი ამბავი , მცირე მოცულობის მოთხრობის ფორმით,
როგორ შეიძლება გადაშაქრებაზე და სიყალბეზე ლაპარაკი ან " რამე ადამიანური რაღაცის ჩასმა"-ო .რა უნდა ჩამესვა
მე კი არ მივანიჭე, პრეზიდენტმა მიანიჭა გმირობა "ორდენი-"ო, რომ წერ ორდენი არა მედალი
აქ არაფერი არ არის სიყალბე, და არც ფანტაზია, სკოლაში დედამ მათეუსი კი არ გააცილა, სხვა ბავშვებს გააყოლა თვალი, აქ ავტორმა ჩართო ეს იმიტომ, რომ მოთხრობას დამგზავსებოდა, "დედის ყოყმანი" კი შეიძლებოდა უფრო მძაფრად მაგრამ შევამცირე, იმდენად სიმართლე ეწერა, ზედმეტად ჩავთვალე უფრო დამძიმება, რა თქმა უნდა ძირითადი აქცენტი ორგანოების გადანერგვას მივაკუთვნე რადგან მეც და ბევრ ჩემნაირს არ აქვს ალბად პასუხი
ძალიან გთხოვთ უფრო სერიოზულად დაფიქრდით მოთხრობაზე და ამ პატარა ბიჭის სულს ნუ შევაწუხებთ,
ღმერთო დაუმკვიდრე მას ცათა შინა სასუფეველი და სანთელ-საკმეველი არ მოაკლო ამ პატარა გმირს და მის სპეტაკ სულს.
42. მივესალმები მუხას პირველ შემოქმედებით ნაბიჯს ამ სიატზე. ალბათ ზოგიერთი რამ, რაც წინამორბედ კომენტარებშია გამოთქმული, ანგარიშგასაწევია. ნაწარმოების თემა და მასში დასმული კითხვა ადამიანის ორგანოთა ტრანპლანტირების თაობაზე იმდენად მძიმეა, რომ შეუძლებელია აქ, კომენტარით, ამოწურო. ამაღლდე შვილის დაკარგვით გამოწვეულ ტრაგედიაზე მაღლა, იმ მძიმე წუთებში, როცა საკუთარ სიცოცხლესაც აზრი აქვს დაკარგული, წარმოუდგენელი სულირი და გონებრივი ძლიერება საჭირო, მიიღო გაწყვეტილება გარდაცვლილი შვილის ორგანოების გაღებაზე სხვისი სიცოცხლის გადასარჩენად. იქნებ ასეთი მწუხარების მომენტში, დათრგუნვისა და დაბნელების მაგივრად, ყველაზე მატად ნათდება ადამიანის გონება და იღებს ასეთი მსხვერპლის გაღებაზე გადაწყვეტილებას. ალბათ უფალი აკურთხებს ასეთ მსხვერპლგაღებას, თუმცა ყველა ადამიანს და , მითუმეტეს მშობელს,ეს არ შეუძლია. მუხა, ძალიან ჩაგვაფიქრე. მივესალმები მუხას პირველ შემოქმედებით ნაბიჯს ამ სიატზე. ალბათ ზოგიერთი რამ, რაც წინამორბედ კომენტარებშია გამოთქმული, ანგარიშგასაწევია. ნაწარმოების თემა და მასში დასმული კითხვა ადამიანის ორგანოთა ტრანპლანტირების თაობაზე იმდენად მძიმეა, რომ შეუძლებელია აქ, კომენტარით, ამოწურო. ამაღლდე შვილის დაკარგვით გამოწვეულ ტრაგედიაზე მაღლა, იმ მძიმე წუთებში, როცა საკუთარ სიცოცხლესაც აზრი აქვს დაკარგული, წარმოუდგენელი სულირი და გონებრივი ძლიერება საჭირო, მიიღო გაწყვეტილება გარდაცვლილი შვილის ორგანოების გაღებაზე სხვისი სიცოცხლის გადასარჩენად. იქნებ ასეთი მწუხარების მომენტში, დათრგუნვისა და დაბნელების მაგივრად, ყველაზე მატად ნათდება ადამიანის გონება და იღებს ასეთი მსხვერპლის გაღებაზე გადაწყვეტილებას. ალბათ უფალი აკურთხებს ასეთ მსხვერპლგაღებას, თუმცა ყველა ადამიანს და , მითუმეტეს მშობელს,ეს არ შეუძლია. მუხა, ძალიან ჩაგვაფიქრე.
41. ჩემთვის გადაშაქრულია და ყალბი და ზემდეტიეს გმირობის მინიჭება და ორდენი .ამას ჯობდა რამე ადამიანური ჩვეულებრივი რაღაცის ჩასმა აქ. ასევე ყალბია ჩემთვის დედა რომელიც აცილებს ბავშვსბ სკოლაში ახალი სასწავლო წლის დაწყების დღეს. და ფინალური ''რიტორიკა''არაა სრულებით საჭირო ეს ხომ საგაზეტო სტატია არაა. ზოგადად ძალიან აქტუალური პრობლემაა და საზოგადოებისთვის ''უცხო'' მოკლედ მათეუსის გარდაცვალების მერე მისი ორგანოების ტრანსპლანტაცია ალბათ რაღაცნაირად უფრო უნდა ყოფილიყო აქცენტირებული,მაგალითად დედის ყოყმანით და გადაწყვეტილების მიღების გაძნელებით. არ მომეწონა ნაწერი:( მქონდა იმის შეგრძნება რომ ვკითხულობდი რუსი მწერლის მოთხრობას პიონერზე...:(მიხვდება აქ გამგები რაც ვიგულისხმე და კიდევ მუხას,არ ვიცი მისი არც ასაკი და არც სქესი გულწრფელი პატივისცემა მისი ყოველთვის კორექტული და საქმიანი კომენტარებისთვის საიტზე .ერტ-ერტი გამორჩეული მკითხველი და შემფასებელია საიტზე ჩემთვის გადაშაქრულია და ყალბი და ზემდეტიეს გმირობის მინიჭება და ორდენი .ამას ჯობდა რამე ადამიანური ჩვეულებრივი რაღაცის ჩასმა აქ. ასევე ყალბია ჩემთვის დედა რომელიც აცილებს ბავშვსბ სკოლაში ახალი სასწავლო წლის დაწყების დღეს. და ფინალური ``რიტორიკა``არაა სრულებით საჭირო ეს ხომ საგაზეტო სტატია არაა. ზოგადად ძალიან აქტუალური პრობლემაა და საზოგადოებისთვის ``უცხო`` მოკლედ მათეუსის გარდაცვალების მერე მისი ორგანოების ტრანსპლანტაცია ალბათ რაღაცნაირად უფრო უნდა ყოფილიყო აქცენტირებული,მაგალითად დედის ყოყმანით და გადაწყვეტილების მიღების გაძნელებით. არ მომეწონა ნაწერი:( მქონდა იმის შეგრძნება რომ ვკითხულობდი რუსი მწერლის მოთხრობას პიონერზე...:(მიხვდება აქ გამგები რაც ვიგულისხმე და კიდევ მუხას,არ ვიცი მისი არც ასაკი და არც სქესი გულწრფელი პატივისცემა მისი ყოველთვის კორექტული და საქმიანი კომენტარებისთვის საიტზე .ერტ-ერტი გამორჩეული მკითხველი და შემფასებელია საიტზე
40. ნაწერში გმირებს აკლია ფსიქოლოგიური სიღრმე და მხატვრული დამუშავება .ავტორი მშრალად გადმოგვცემს ზოგად ფაქტს და მოვლენას ეს ზოგადად.სრულიად არადამუშავებულია და არადამაჯერებელი ჩემთვის დედის გადაწყვეტილება .ანუ შეიძლება ნამდვილი ამბავია ,მაგრამ მხატვრულად ეს ''ნამდვილობა''დედის გადაწყვეტილებაში მე დამაკლდა . მათეუსის სახის გახსნაც საწყის დიალოგში არასწორი რაკურსითაა ,უფრო განსხვავებულად და ''სავსედ''შეიძლებოდა. ნაწერში გმირებს აკლია ფსიქოლოგიური სიღრმე და მხატვრული დამუშავება .ავტორი მშრალად გადმოგვცემს ზოგად ფაქტს და მოვლენას ეს ზოგადად.სრულიად არადამუშავებულია და არადამაჯერებელი ჩემთვის დედის გადაწყვეტილება .ანუ შეიძლება ნამდვილი ამბავია ,მაგრამ მხატვრულად ეს ``ნამდვილობა``დედის გადაწყვეტილებაში მე დამაკლდა . მათეუსის სახის გახსნაც საწყის დიალოგში არასწორი რაკურსითაა ,უფრო განსხვავებულად და ``სავსედ``შეიძლებოდა.
39. გაცნობა ავტორის (ანუ ვინც პირველ პირში ყვება )და მათეუსის გასაგებია ცოტა გაწელილია ჩემი აზრით და მხატვრულად არადამაჯერებლია სწრაფი დამეგობრება (ანუ დააკლდა ამ მხრივ ნაწერს )სიმპატია კი ბატონო,მაგრამ რაღაც ფაზებია ემოციური და დროს გასავლელი ამის მერე ანუ გაცნობის მერე სახლში მიკითხვას ფსიქოლოგიურად აქაც დააკლდა ნაწერს დამუშავება გაცნობა ავტორის (ანუ ვინც პირველ პირში ყვება )და მათეუსის გასაგებია ცოტა გაწელილია ჩემი აზრით და მხატვრულად არადამაჯერებლია სწრაფი დამეგობრება (ანუ დააკლდა ამ მხრივ ნაწერს )სიმპატია კი ბატონო,მაგრამ რაღაც ფაზებია ემოციური და დროს გასავლელი ამის მერე ანუ გაცნობის მერე სახლში მიკითხვას ფსიქოლოგიურად აქაც დააკლდა ნაწერს დამუშავება
38. თქვენ ძალიან კარგი შემფასებელი ხართ, პირდაპირი. მინდა გითხრათ, რომ მოთხრობის დედააზრმა შემძრა და (თუთარჩელასი არ იყოს) სიტყვები დამეკარგა. სულ სხვა, ბედნიერ დასასრულს მოველოდი.ცხოვრება ხომ მოულოდნელობითაა სავსე. წავიკითხე ყველა კომენტარი. ეს ისეთი საკითხია, ყოველი ინდივიდუალურად რომ აღიქვამს და წყვეტს. აქ მთავარია ის, რასაც დედა განიცდის და რას ფიქრობს ამაზე საზოგადოება. (სიტყვაკაზმული ლიტერატურის პრინციპიდან გამომდინარე) (მკითხველისთვის) ნაწარმოები მოითხოვს გამხატვრულება–გამძაფრებას, დედის ქმედება კეთილშობილურია, ეს თავად გმირობაა, მაგრამ ვართ კი ამ გმირობის ჩამდენი სხვისი ბედნიერებისთვის? ღმერთო! რა საშინელებაა წარმოიდგინო შენს შვილს "ნაწილებს" აცლიან... ამავ დროს რა "ბედნიერია" 'იმის" მშობელი, ვისი სიცოცხლის გადარჩენაც ამ ორგანოებს შეუძლია. მოკლედ მუხა, დიდი საფიქრალი გაგვიჩინე. საბოლოოდ, რაკი სიკვდილის შემდეგ "მიწადვე უნდა მივიქცეთ", რაკი შეუგრძნობადი და ლპობადია ჩვენი სხეული (და თუკი უფალი არ მოგვთხოვს იმქვეყნად ამის პასუხს) სხვათა გადასარჩენად უნდა შევძლოთ... ვთქვი, მაგრამ მევე შემაშინა ჩემმა ნათქვამმა... ღმერთო! შენ გაგვარკვიე როგორ მოვიქცეთ... ისე, ჭეშმარიტი ქმედება გამომდინარეობს შექმნილი მდგომარეობიან და იქედან, ვინ როგორ აღიქვამს სხვის ტკივილს... და ასეთი რამ ზოგჯერ არა გონების, დედის გულის კარნახით ხდება.. დედებს ესმით ერთმანეთის. რამდენი ვიტირე... ღმერთი გფარავდეს... მე ძალიან ვენდობი თქვენს აზრსა და შეხედულებებს. პატივისცემით:ია. ჯი. თქვენ ძალიან კარგი შემფასებელი ხართ, პირდაპირი. მინდა გითხრათ, რომ მოთხრობის დედააზრმა შემძრა და (თუთარჩელასი არ იყოს) სიტყვები დამეკარგა. სულ სხვა, ბედნიერ დასასრულს მოველოდი.ცხოვრება ხომ მოულოდნელობითაა სავსე. წავიკითხე ყველა კომენტარი. ეს ისეთი საკითხია, ყოველი ინდივიდუალურად რომ აღიქვამს და წყვეტს. აქ მთავარია ის, რასაც დედა განიცდის და რას ფიქრობს ამაზე საზოგადოება. (სიტყვაკაზმული ლიტერატურის პრინციპიდან გამომდინარე) (მკითხველისთვის) ნაწარმოები მოითხოვს გამხატვრულება–გამძაფრებას, დედის ქმედება კეთილშობილურია, ეს თავად გმირობაა, მაგრამ ვართ კი ამ გმირობის ჩამდენი სხვისი ბედნიერებისთვის? ღმერთო! რა საშინელებაა წარმოიდგინო შენს შვილს "ნაწილებს" აცლიან... ამავ დროს რა "ბედნიერია" `იმის" მშობელი, ვისი სიცოცხლის გადარჩენაც ამ ორგანოებს შეუძლია. მოკლედ მუხა, დიდი საფიქრალი გაგვიჩინე. საბოლოოდ, რაკი სიკვდილის შემდეგ "მიწადვე უნდა მივიქცეთ", რაკი შეუგრძნობადი და ლპობადია ჩვენი სხეული (და თუკი უფალი არ მოგვთხოვს იმქვეყნად ამის პასუხს) სხვათა გადასარჩენად უნდა შევძლოთ... ვთქვი, მაგრამ მევე შემაშინა ჩემმა ნათქვამმა... ღმერთო! შენ გაგვარკვიე როგორ მოვიქცეთ... ისე, ჭეშმარიტი ქმედება გამომდინარეობს შექმნილი მდგომარეობიან და იქედან, ვინ როგორ აღიქვამს სხვის ტკივილს... და ასეთი რამ ზოგჯერ არა გონების, დედის გულის კარნახით ხდება.. დედებს ესმით ერთმანეთის. რამდენი ვიტირე... ღმერთი გფარავდეს... მე ძალიან ვენდობი თქვენს აზრსა და შეხედულებებს. პატივისცემით:ია. ჯი.
37. პატარა ლამაზი მოთხრობაა დიდი ტკივილით. თანამედროვე უბრალო ენით არის დაწერილი, რაც ძალიან მომწონს :-) თუმცა ძნელად წარმომიდგენია დღევანდელი ქართველი დედა, რომელიც მსგავსს შეძლებდა. ამას მარტო დედა გაიგებს. ალბათ. ბაბუაწვერას ეპიზოდი ძალიან მომეწონა. :) პატარა ლამაზი მოთხრობაა დიდი ტკივილით. თანამედროვე უბრალო ენით არის დაწერილი, რაც ძალიან მომწონს :-) თუმცა ძნელად წარმომიდგენია დღევანდელი ქართველი დედა, რომელიც მსგავსს შეძლებდა. ამას მარტო დედა გაიგებს. ალბათ. ბაბუაწვერას ეპიზოდი ძალიან მომეწონა. :)
36. ჩემი აზრით ეს უნდა იყოს კრიტიკა პუბლიცისტიკაში.... რადგან თემაა უსაშველოდ ძლიერ განსახილველი.... და წინ უნდა ერთვებოდეს ეს მონათხრობი...
მე თავიდან დავიწყე როგორც მოთხრობა ისე... და მუხას მივწერე კიდეც შუა გზაში რომ ვიყავი რა კარგი ბავშვია ეს მათეუსი მეთქი.. მაგრამ რას წარმოვდგენდი ასე თუ განვითარდებოდა მოვლენები.. :( მერე მივხვდი, რომ ეს ერთ დიდ თემად აღებული ძლიერი მსჯელობისთვის არის განკუთვნილი და ამას ასე ადვილად ვერ დაძლევს საზოგადოება...
აქ მთელი რიგი საკითხებია გადასაწყვეტი..... პირველ რიგში უნდა განიხილოს თვითონ ადამიანის დამოკიდებულება ტრანსპლანტაციაზე... უბრალოდ მოსწონს თუ არა ეს მას.... ? მეორე და უმნიშვნელოვანესია რელიგიური საკითხი ამ მხრივ... რაც ვფიქრობ ადამიანზე ყველაზე დიდ გავლენას ახდენს... ამ მხრივ კი ქრისტიანულ მართმადიდებლური რელიგია სიმართლე გითხრათ არ ვიცი რა პოზიციას იკავებს... მგონი არც კრძალავს და არც ეთანხმება... ?
ვფიქრობ ორგანოთა გამოყენება სხვა სიცოცხლის გადასარჩენად დასაშვებია... თუმცა ხშირია შემთვევები და უმეტესაც ასეც ხდება ხოლმე.. როცა ამაში ექიმები ან პატრონი დიდძალ ფულს ითხოვენ......რაც ძალიან არ მომწონს ..კიარადა საშინელებაა.. ეს იგივე ბნელ ძალთა მოქმედებაა სადაც უბრალოდ ფულის შოვნის მიზნით შენს მიცვალებულს ჰყიდი....
რაც შეეხება მოთხორბაში არსებულ სიტუაციას ეს სრულიად გასაგები და გულსატკენი სიტუაციაა..დედის ადგილას ყოფნა საოცრად ძნელია...უბრალოდ მას სურდა თავისი შვილის რაიმე ფიზიკურ ნაწის მაინც ევლო დედამიწაზე..და მით უმეტეს გულს რომელიც ასეთი მნიშვნელოვანია ადამიანში.....
მოკლედ თემა და მოთხრობა იმდენად მძიმედ მთავრდება, რომ არ ვიცი კიდე რა დავწერო...
კიდე მოვალ მე აქ და დავწერ რამეს...... :( სიმართლე გითხრა დავიგრუზე ცოტა მუხა........ :(
პატივისცემით: ბლაგვი.. ჩემი აზრით ეს უნდა იყოს კრიტიკა პუბლიცისტიკაში.... რადგან თემაა უსაშველოდ ძლიერ განსახილველი.... და წინ უნდა ერთვებოდეს ეს მონათხრობი...
მე თავიდან დავიწყე როგორც მოთხრობა ისე... და მუხას მივწერე კიდეც შუა გზაში რომ ვიყავი რა კარგი ბავშვია ეს მათეუსი მეთქი.. მაგრამ რას წარმოვდგენდი ასე თუ განვითარდებოდა მოვლენები.. :( მერე მივხვდი, რომ ეს ერთ დიდ თემად აღებული ძლიერი მსჯელობისთვის არის განკუთვნილი და ამას ასე ადვილად ვერ დაძლევს საზოგადოება...
აქ მთელი რიგი საკითხებია გადასაწყვეტი..... პირველ რიგში უნდა განიხილოს თვითონ ადამიანის დამოკიდებულება ტრანსპლანტაციაზე... უბრალოდ მოსწონს თუ არა ეს მას.... ? მეორე და უმნიშვნელოვანესია რელიგიური საკითხი ამ მხრივ... რაც ვფიქრობ ადამიანზე ყველაზე დიდ გავლენას ახდენს... ამ მხრივ კი ქრისტიანულ მართმადიდებლური რელიგია სიმართლე გითხრათ არ ვიცი რა პოზიციას იკავებს... მგონი არც კრძალავს და არც ეთანხმება... ?
ვფიქრობ ორგანოთა გამოყენება სხვა სიცოცხლის გადასარჩენად დასაშვებია... თუმცა ხშირია შემთვევები და უმეტესაც ასეც ხდება ხოლმე.. როცა ამაში ექიმები ან პატრონი დიდძალ ფულს ითხოვენ......რაც ძალიან არ მომწონს ..კიარადა საშინელებაა.. ეს იგივე ბნელ ძალთა მოქმედებაა სადაც უბრალოდ ფულის შოვნის მიზნით შენს მიცვალებულს ჰყიდი....
რაც შეეხება მოთხორბაში არსებულ სიტუაციას ეს სრულიად გასაგები და გულსატკენი სიტუაციაა..დედის ადგილას ყოფნა საოცრად ძნელია...უბრალოდ მას სურდა თავისი შვილის რაიმე ფიზიკურ ნაწის მაინც ევლო დედამიწაზე..და მით უმეტეს გულს რომელიც ასეთი მნიშვნელოვანია ადამიანში.....
მოკლედ თემა და მოთხრობა იმდენად მძიმედ მთავრდება, რომ არ ვიცი კიდე რა დავწერო...
კიდე მოვალ მე აქ და დავწერ რამეს...... :( სიმართლე გითხრა დავიგრუზე ცოტა მუხა........ :(
პატივისცემით: ბლაგვი..
35. ძნელია გადაწყვეტილების მიღება იმის თაობაზე, რომ გარდაცვლილი ახლობლის გული, ღვიძლი და რომელიმე ორგანო სხვა ადამიანის გადასარჩენად იქნეს გამოყენებული - ძნელია, თუმცა ძალიან დიდი გმირობაა... თუმცა მაინც მიმაჩნია, რომ ღმერთმა რაც არგუნა ადამიანს, იმის გასხვისების უფლება ადამიანს არ უნდა ჰქონდეს... რაც შეეხება, მუხა, მოთხრობას, საინტერესო, ამაღელვებელი და სულში ჩამწვდომია. გულიც კი ამიჩუყდა და ცრემლიც მომადგა თვალზე. ამიტომ გილოცავ და და გულით ველოდები ახალს შენგან.
წარმატებები
ხუჭუჭააააააააააააა +5 ძნელია გადაწყვეტილების მიღება იმის თაობაზე, რომ გარდაცვლილი ახლობლის გული, ღვიძლი და რომელიმე ორგანო სხვა ადამიანის გადასარჩენად იქნეს გამოყენებული - ძნელია, თუმცა ძალიან დიდი გმირობაა... თუმცა მაინც მიმაჩნია, რომ ღმერთმა რაც არგუნა ადამიანს, იმის გასხვისების უფლება ადამიანს არ უნდა ჰქონდეს... რაც შეეხება, მუხა, მოთხრობას, საინტერესო, ამაღელვებელი და სულში ჩამწვდომია. გულიც კი ამიჩუყდა და ცრემლიც მომადგა თვალზე. ამიტომ გილოცავ და და გულით ველოდები ახალს შენგან.
წარმატებები
ხუჭუჭააააააააააააა +5
34. ძალიან საინტერესო ნაწერია. მე ვეღარ ვისვენებ ერთი სული მაქვს ჩემს მამაოს ვკითხო თუ რა დამოკიდებულება აქვს მართლმადიდებლურ ეკლესიას ტრანსპლანტაციის მიმართ. ადრე ალბათ რაღაც მსმენია გადაკვრით, მაგრამ ჩემდა სამწუხაროდ, არასდროს დავინტერესებულვარ გამეგო ოფიციალური დამოკიდებულება ჩემი სარწმუნოების მხრიდან. სირცხვილი ჩემი. და შენ გმადლობ მუხა, რომ ასეთი მნიშვნელოვანი წერილი შექმენი. ისე ჩემი აზრით, "სადაც ლეშია, ორბებიც იქ შეგროვდებიან" და აგრეთვე პავლე კორინთელთა მიმართ ამბობს:
"35. მაგრამ მავანი იტყვის: როგორ აღდგებიან მკვდრები, ან რომელი სხეულით მოვლენ?
36. უგუნურო, რასაც შენ თესავ, ვერ იცოცხლებს, თუკი არ მოკვდა.
37. და როცა თესავ, მომავალ სხეულს კი არ თესავ, არამედ შიშველ მარცვალს, სულერთია, იქნება ეს პურისა თუ სხვა მარცვლეულის თესლი.
38. მაგრამ ღმერთი აძლევს მას სხეულს, როგორიც ნებავს, თვითეულ თესლს - საკუთარ სხეულს."
და იგივე:
"39. ყოველი ხორცი ერთი და იგივე ხორცი როდია, არამედ სხვაა კაცთა ხორცი და სხვა - პიურტყვთა ხორცი, სხვა - თევზებისა, სხვა - ფრინველების.
40. არიან სხეულნი ზეციურნი და სხეულნი მიწიერნი, მაგრამ სხვაა ზეციერთა დიდება და სხვა - მიწიერთა."
ასევე:
"42. ასევე მკვდართა აღდგომაც: ითესება ხრწნილებით, აღდგება უხრწნელობით."
და მთავარი:
"50. ამას კი გეტყვით, ძმანო, რომ ხორცი და სისხლი ვერ დაიმკვიდრებენ ღვთის სასუფეველს, და ვერც ხრწნილება დაიმკვიდრებს უხრწნელობას."
ანუ ყველაფერ ამიდან მე გამომაქვს დასკვნა, რომ ხორციელი სხეული ვერ დაიმკვიდრებს სასუფეველს და ამიტომ, თუკი ის ვინმეს სიცოცხლეს შენარჩუნებაში დაეხმარება, მაშინ როცა ის ჩვენ აღარ გვჭირდება, ჩემი აზრით ეს თითქმის ის სიყვარულია რომელსაც მოყვასისათვის სიცოცხლის გაწირვა ქვია, ანუ ქრისტეს მიერ ყველაზე დიდ სიყვარულად აღიარებული...
ვიმეორებ ეს არის მხოლოდ ჩემი პირადი აზრი და არ არის ზოგადი დამოკიდებულება მართლმადიდებლური ეკლესიის მხრიდან, მე აუცილებლად, ყოველ მიზეზ გარეშე უნდა გავრკვიე ეს საკითხი როგორ დგას დღეს და თუ თქვენი დაინტერესებაც იქნება მოგახსენებთ წერილის სახით ან კომენტარის. ძალიან საინტერესო ნაწერია. მე ვეღარ ვისვენებ ერთი სული მაქვს ჩემს მამაოს ვკითხო თუ რა დამოკიდებულება აქვს მართლმადიდებლურ ეკლესიას ტრანსპლანტაციის მიმართ. ადრე ალბათ რაღაც მსმენია გადაკვრით, მაგრამ ჩემდა სამწუხაროდ, არასდროს დავინტერესებულვარ გამეგო ოფიციალური დამოკიდებულება ჩემი სარწმუნოების მხრიდან. სირცხვილი ჩემი. და შენ გმადლობ მუხა, რომ ასეთი მნიშვნელოვანი წერილი შექმენი. ისე ჩემი აზრით, "სადაც ლეშია, ორბებიც იქ შეგროვდებიან" და აგრეთვე პავლე კორინთელთა მიმართ ამბობს:
"35. მაგრამ მავანი იტყვის: როგორ აღდგებიან მკვდრები, ან რომელი სხეულით მოვლენ?
36. უგუნურო, რასაც შენ თესავ, ვერ იცოცხლებს, თუკი არ მოკვდა.
37. და როცა თესავ, მომავალ სხეულს კი არ თესავ, არამედ შიშველ მარცვალს, სულერთია, იქნება ეს პურისა თუ სხვა მარცვლეულის თესლი.
38. მაგრამ ღმერთი აძლევს მას სხეულს, როგორიც ნებავს, თვითეულ თესლს - საკუთარ სხეულს."
და იგივე:
"39. ყოველი ხორცი ერთი და იგივე ხორცი როდია, არამედ სხვაა კაცთა ხორცი და სხვა - პიურტყვთა ხორცი, სხვა - თევზებისა, სხვა - ფრინველების.
40. არიან სხეულნი ზეციურნი და სხეულნი მიწიერნი, მაგრამ სხვაა ზეციერთა დიდება და სხვა - მიწიერთა."
ასევე:
"42. ასევე მკვდართა აღდგომაც: ითესება ხრწნილებით, აღდგება უხრწნელობით."
და მთავარი:
"50. ამას კი გეტყვით, ძმანო, რომ ხორცი და სისხლი ვერ დაიმკვიდრებენ ღვთის სასუფეველს, და ვერც ხრწნილება დაიმკვიდრებს უხრწნელობას."
ანუ ყველაფერ ამიდან მე გამომაქვს დასკვნა, რომ ხორციელი სხეული ვერ დაიმკვიდრებს სასუფეველს და ამიტომ, თუკი ის ვინმეს სიცოცხლეს შენარჩუნებაში დაეხმარება, მაშინ როცა ის ჩვენ აღარ გვჭირდება, ჩემი აზრით ეს თითქმის ის სიყვარულია რომელსაც მოყვასისათვის სიცოცხლის გაწირვა ქვია, ანუ ქრისტეს მიერ ყველაზე დიდ სიყვარულად აღიარებული...
ვიმეორებ ეს არის მხოლოდ ჩემი პირადი აზრი და არ არის ზოგადი დამოკიდებულება მართლმადიდებლური ეკლესიის მხრიდან, მე აუცილებლად, ყოველ მიზეზ გარეშე უნდა გავრკვიე ეს საკითხი როგორ დგას დღეს და თუ თქვენი დაინტერესებაც იქნება მოგახსენებთ წერილის სახით ან კომენტარის.
33. ქართველი ვარ საქართველოდან, მათეუსი ქართულად მათე-ს ნიშნავს, მათე ჩემს ქვეყანაშიც ბიჭის სახელია ავუხსენი მის ენაზე.
5
პ.ს. მათეუსი ფეხბურთელი იყო ერთი მაგარი.. ;) გაგონილი გექნება ალბათ. ქართველი ვარ საქართველოდან, მათეუსი ქართულად მათე-ს ნიშნავს, მათე ჩემს ქვეყანაშიც ბიჭის სახელია ავუხსენი მის ენაზე.
5
პ.ს. მათეუსი ფეხბურთელი იყო ერთი მაგარი.. ;) გაგონილი გექნება ალბათ.
32. ძალიან მძიმე თემაა,ძალიან, რომელზეც დავფიქრდი და არ მაქვს პასუხი. უფრო სწორად აიწონა-დაიწონასავითაა ჩემი პასუხი-ხან ჰო და ხან არა... ძალიან მძიმე თემაა,ძალიან, რომელზეც დავფიქრდი და არ მაქვს პასუხი. უფრო სწორად აიწონა-დაიწონასავითაა ჩემი პასუხი-ხან ჰო და ხან არა...
31. წავიკითხე ნაწერი. ძალიან მძიმე თემაა ეს... ვულოცავ ავტორს პირველ მოთხრობას ამ საიტზე :) უკეთესები დაგეწეროთ... წავიკითხე ნაწერი. ძალიან მძიმე თემაა ეს... ვულოცავ ავტორს პირველ მოთხრობას ამ საიტზე :) უკეთესები დაგეწეროთ...
30. რთული თემაა ეს....:) რთული თემაა ეს....:)
29. იქნებ იმ ბავშვს სულაც არ უნდოდა მისი ორგანოები სხვა ბავშვებს ეტარებინა? არ ვიცი, ეს ძალიან რთულია! ამაზე ამდენს იმიტომ ვწერ რომ ნამდვილი ამბავია და ეს 2 დღეა ამაზე ვფიქრობ. მეც ხომ დედა ვარ და ღმერთმა მაშოროს ასეთი რამე, მაგრამ ამ შემთხვევაში მე გმონია რომ დედაა დამნაშავე. პირველ რიგში იმიტომ რომ ასეთ ადამიანთან დატოვა ბავშვი. ლოთები და ნარკომანები საზოგადოებისათვის საშიში ადამიანები არიან. საღად მოაზროვნე დედამ ასეთ მამასთან არ უნდა აცხოვროს საყვარელი შვილი. შეიძლება ძალიან სასტიკად მოგეჩვენოთ ჩემი კომენტარი, მაგრამ ყველა ნორმალური ქალი როცა მეორე ნახევარს ირცევს, ქვეცნობიერში ის არჩევს თავისი შვილების მამას და არა თავის ქმარს. წუხელაც ნარკომანებზე და ლოითებზე იყო გადაცემა და აჩვენეს ბავშვები, რომლებიც ნარკომანების გვერდით ცხოვრებისგან დაინვალიდნენ. დედა გმირი სულაც არაა, გმირი კი არა, ერთ სისულელეს მეორე დაუმატა. არავინ იცის სიკვდილის მერე ცხოვრების შესახებ არაფერი და როგორ შეიძლება სხვის მაგივრად მის სხეულის ნაწილებზე გადაწყვეტილების მიღება?! მადლობა მუხა! ამდენი ხნის საფიქრალი რომ მომეცი! ეს არაა მარტივი თემა და ამ ნაწარმოებს, ახლა, როგროც მოტXრობას და პროზას კი არ ვუყურებ, არამედ როგორც პუბლიცისტიკას, თემას რომლის გარშემოც უნდა გაიმართოს მსჯელობა. იქნებ იმ ბავშვს სულაც არ უნდოდა მისი ორგანოები სხვა ბავშვებს ეტარებინა? არ ვიცი, ეს ძალიან რთულია! ამაზე ამდენს იმიტომ ვწერ რომ ნამდვილი ამბავია და ეს 2 დღეა ამაზე ვფიქრობ. მეც ხომ დედა ვარ და ღმერთმა მაშოროს ასეთი რამე, მაგრამ ამ შემთხვევაში მე გმონია რომ დედაა დამნაშავე. პირველ რიგში იმიტომ რომ ასეთ ადამიანთან დატოვა ბავშვი. ლოთები და ნარკომანები საზოგადოებისათვის საშიში ადამიანები არიან. საღად მოაზროვნე დედამ ასეთ მამასთან არ უნდა აცხოვროს საყვარელი შვილი. შეიძლება ძალიან სასტიკად მოგეჩვენოთ ჩემი კომენტარი, მაგრამ ყველა ნორმალური ქალი როცა მეორე ნახევარს ირცევს, ქვეცნობიერში ის არჩევს თავისი შვილების მამას და არა თავის ქმარს. წუხელაც ნარკომანებზე და ლოითებზე იყო გადაცემა და აჩვენეს ბავშვები, რომლებიც ნარკომანების გვერდით ცხოვრებისგან დაინვალიდნენ. დედა გმირი სულაც არაა, გმირი კი არა, ერთ სისულელეს მეორე დაუმატა. არავინ იცის სიკვდილის მერე ცხოვრების შესახებ არაფერი და როგორ შეიძლება სხვის მაგივრად მის სხეულის ნაწილებზე გადაწყვეტილების მიღება?! მადლობა მუხა! ამდენი ხნის საფიქრალი რომ მომეცი! ეს არაა მარტივი თემა და ამ ნაწარმოებს, ახლა, როგროც მოტXრობას და პროზას კი არ ვუყურებ, არამედ როგორც პუბლიცისტიკას, თემას რომლის გარშემოც უნდა გაიმართოს მსჯელობა.
28. მე მომეწონა. :) მხოლოდ, ფინალი ცოტა სხვანაირად შეიძლებოდა გაკეთებულიყო. დიდი გმირობაა დედის მხრიდან, შვილიდ ორგანოების ტრანსპლანტაციაზე დათანხმდე. უჰ! ჩვენს მეზობელს 15 წლის ერთადერთი ბიჭი გარდაეცვალა და ისეთი საშინელება იყო.. და წარმოვიდგინე დედისთვის რომ ტანხმობა ეთხობათ ორგამოების ამოღებაზე. ორი წელია გასული და ახლაც თვალწინ მიდგას. ნამდვილად დიდი გმირობაა ეგ.
პატივისცემით: ტენდი მე მომეწონა. :) მხოლოდ, ფინალი ცოტა სხვანაირად შეიძლებოდა გაკეთებულიყო. დიდი გმირობაა დედის მხრიდან, შვილიდ ორგანოების ტრანსპლანტაციაზე დათანხმდე. უჰ! ჩვენს მეზობელს 15 წლის ერთადერთი ბიჭი გარდაეცვალა და ისეთი საშინელება იყო.. და წარმოვიდგინე დედისთვის რომ ტანხმობა ეთხობათ ორგამოების ამოღებაზე. ორი წელია გასული და ახლაც თვალწინ მიდგას. ნამდვილად დიდი გმირობაა ეგ.
პატივისცემით: ტენდი
27. ძალიან სევდიანი ისტორიაა კარგად მოთხრობილი...
მგონია, რომ ძალიან კარგი გადაწყვეტილება მიიღო დედამ, როცა ორგანოების ტრანსპლანტაციაზე დასთანხმდა ძალიან სევდიანი ისტორიაა კარგად მოთხრობილი...
მგონია, რომ ძალიან კარგი გადაწყვეტილება მიიღო დედამ, როცა ორგანოების ტრანსპლანტაციაზე დასთანხმდა
26. ფლეშ, ოდესაღაც რაღაც უნდა დაიწყოს ადამიანმა და პირველი ნაბიჯი გადადგას. ფლეშ, ოდესაღაც რაღაც უნდა დაიწყოს ადამიანმა და პირველი ნაბიჯი გადადგას.
25. სანამ ბოლომდე ჩავიკიტხავდი ცრემლები მომადგა თვალზე და მართლაცდა, ეს შეცოდების ცრემლები არ ყოფილა, უბრალოდ სენტიმენტალურობის ბრალი იყო! მეც ვილ სმიტის შესანიშნავი ფილმი გამახსენდა, მაგრამ ამ ამბისგან განსხვავებით, ის თავად წყვეტდა თავისი სხეულის ნაწილების ბედს. მე თავად მომხრე ვარ ტრანსპლანტაციის, მხოლოდ ტრანსპლანტანტების პატრონის თანხმობის შემთხვევაში, პატრონის და არა ტრანსპლანტანტების პატრონის პატრონების თანხმობის შემთხვევაში. უშუალოდ მომაკვდავმა უნდა გადაწყვიტოს მის სხეულს რა ბედი ეწიოს სიკვდილის შემდგომ. მიხარია თქვენი ნაწარმოების აქ ხილვა. იმედი მაქვს ამ ნაწარმოებს, გამოიყენებთ და იქნებ სცენარიც თქვენ დაწეროთ ამ ფილმისათვის. ++ სანამ ბოლომდე ჩავიკიტხავდი ცრემლები მომადგა თვალზე და მართლაცდა, ეს შეცოდების ცრემლები არ ყოფილა, უბრალოდ სენტიმენტალურობის ბრალი იყო! მეც ვილ სმიტის შესანიშნავი ფილმი გამახსენდა, მაგრამ ამ ამბისგან განსხვავებით, ის თავად წყვეტდა თავისი სხეულის ნაწილების ბედს. მე თავად მომხრე ვარ ტრანსპლანტაციის, მხოლოდ ტრანსპლანტანტების პატრონის თანხმობის შემთხვევაში, პატრონის და არა ტრანსპლანტანტების პატრონის პატრონების თანხმობის შემთხვევაში. უშუალოდ მომაკვდავმა უნდა გადაწყვიტოს მის სხეულს რა ბედი ეწიოს სიკვდილის შემდგომ. მიხარია თქვენი ნაწარმოების აქ ხილვა. იმედი მაქვს ამ ნაწარმოებს, გამოიყენებთ და იქნებ სცენარიც თქვენ დაწეროთ ამ ფილმისათვის. ++
24. მუხა!
მე ვთქვი, რომ საინტერესო ამბავია, ოღონდ ძალიან ცუდად დაწერილი-მეთქი და ისევ იმ მოსაზრებაზე ვარ. ქალბატონ თამარს არა მარტო კორექტირება, გვარიანი რედაქტირებაც კი გაუკეთებია.
შენ მპასუხობ, რომ..."ეს რეალური ამბავია და აქ ფანტაზიის განვრცობა ზედმეტად მივიჩნიე, აქ ერთი სიტყვაც მოგონილი არ ჩამიდვია..".-ო.
ჩემი აზრით, შენ მიერ რეალურად ნანახი და არსებული ყოფის ზედმიწევნითი სიზუსტით ასახვა არ არის ლიტერატურა. ლიტერატურა იმ ამბავის ასახვის შემდეგ უნდა დაწყოს, რასაც შენ შეესწარი, ნახე, განიცადე და გაითავისე. სამწუხაროდ, ეს შენს ნაწერში არ ჩანს, ანდა, იქნებ მე ვერ დავინახე. შენ, ამ შემთხვევაში მწერალმა, მე- ამ შემთხვევაში მკითხველი, ვერ დამაჯერე, ვერ დამარწმუნე დედის ძალიან მკაცრ სიმართლეში, რომელიც შვილის სხეულის ორგანოების ტრანსპლანტირების თანხმობით გამოვლინდა. როცა წერ:"მედალი-გამბედაობისა და თავგანწირვისათვის"...-სურათთან ახლოს დადო და გაუღიმა"...ამ შემთხვევაში ეს არის ერთი ინდივიდუალური სიმართლე, რომელიც შენს მოთხრობაში მოკლებულია ფილოსოფიური შინაარსის სიმართლეს. ამ ორი სიმართლის უერთმანეთობით კი წარმოუდგენელია ერთი მთლიანი, ზოგადი სახის შექმნა. ასეთი სახე, თუნდაც ტრაგიკულობით შეძრწუნებული, უფრო დასამახსოვრებელია, მოქმედებს და ძალუძს გარკვეულწილად შეცვალოს, როგორც თავად ამბობ, "საზოგადოებრივი აზრი იმისათვის , რომ ტრანსპლანტირება დადებითად იქნეს არღქმული". ერთი სიტყვით, შენს მოთხრობაში, რომლის თემატიკა უაღრესად საინტერესოა, ყოფის სიმართლე გაცილებით დიდი და დამაჯერებელია ვიდრე ლიტერატურული სიმართლე, რისი გამოისობითაც მკითხველს პროზაული ქრონიკა შერჩა და არა მაღალმხატვრული ნაწარმოები... და ეს არის ამ ნაწერის სერიოზული ხარვეზი.
ლამაზი სურვილებით: სანდრო ბერიძე
მუხა!
მე ვთქვი, რომ საინტერესო ამბავია, ოღონდ ძალიან ცუდად დაწერილი-მეთქი და ისევ იმ მოსაზრებაზე ვარ. ქალბატონ თამარს არა მარტო კორექტირება, გვარიანი რედაქტირებაც კი გაუკეთებია.
შენ მპასუხობ, რომ..."ეს რეალური ამბავია და აქ ფანტაზიის განვრცობა ზედმეტად მივიჩნიე, აქ ერთი სიტყვაც მოგონილი არ ჩამიდვია..".-ო.
ჩემი აზრით, შენ მიერ რეალურად ნანახი და არსებული ყოფის ზედმიწევნითი სიზუსტით ასახვა არ არის ლიტერატურა. ლიტერატურა იმ ამბავის ასახვის შემდეგ უნდა დაწყოს, რასაც შენ შეესწარი, ნახე, განიცადე და გაითავისე. სამწუხაროდ, ეს შენს ნაწერში არ ჩანს, ანდა, იქნებ მე ვერ დავინახე. შენ, ამ შემთხვევაში მწერალმა, მე- ამ შემთხვევაში მკითხველი, ვერ დამაჯერე, ვერ დამარწმუნე დედის ძალიან მკაცრ სიმართლეში, რომელიც შვილის სხეულის ორგანოების ტრანსპლანტირების თანხმობით გამოვლინდა. როცა წერ:"მედალი-გამბედაობისა და თავგანწირვისათვის"...-სურათთან ახლოს დადო და გაუღიმა"...ამ შემთხვევაში ეს არის ერთი ინდივიდუალური სიმართლე, რომელიც შენს მოთხრობაში მოკლებულია ფილოსოფიური შინაარსის სიმართლეს. ამ ორი სიმართლის უერთმანეთობით კი წარმოუდგენელია ერთი მთლიანი, ზოგადი სახის შექმნა. ასეთი სახე, თუნდაც ტრაგიკულობით შეძრწუნებული, უფრო დასამახსოვრებელია, მოქმედებს და ძალუძს გარკვეულწილად შეცვალოს, როგორც თავად ამბობ, "საზოგადოებრივი აზრი იმისათვის , რომ ტრანსპლანტირება დადებითად იქნეს არღქმული". ერთი სიტყვით, შენს მოთხრობაში, რომლის თემატიკა უაღრესად საინტერესოა, ყოფის სიმართლე გაცილებით დიდი და დამაჯერებელია ვიდრე ლიტერატურული სიმართლე, რისი გამოისობითაც მკითხველს პროზაული ქრონიკა შერჩა და არა მაღალმხატვრული ნაწარმოები... და ეს არის ამ ნაწერის სერიოზული ხარვეზი.
ლამაზი სურვილებით: სანდრო ბერიძე
23. ერთ დღეს მათეუს სახლში მივაკითხე....
ამ ადგილიდან გადასვლა მეც ვერ აღვიქვი ისე, როგორც ჩაფიქრებული გაქვთ, ალბათ ჩემი დაუნახავობის ბრალია. ამ თემაზე ახლა ვუყურებ რუსულ სერიალს და პატივისცემით ვიმსჭვალები ისეთი ადამიანების მიმართ, ვინც ახლობლის სიცოცხლეს ასე აგრძელებს რაღაც ფორმით. მომწონს. ერთ დღეს მათეუს სახლში მივაკითხე....
ამ ადგილიდან გადასვლა მეც ვერ აღვიქვი ისე, როგორც ჩაფიქრებული გაქვთ, ალბათ ჩემი დაუნახავობის ბრალია. ამ თემაზე ახლა ვუყურებ რუსულ სერიალს და პატივისცემით ვიმსჭვალები ისეთი ადამიანების მიმართ, ვინც ახლობლის სიცოცხლეს ასე აგრძელებს რაღაც ფორმით. მომწონს.
22. თამარი ! მადლობა თქვენი კომენტარის ღირსი, რომ გავხდი. რა თქმა უნდა შენიშვნებს ვღებულობ სიამოვნებით, პირიქით, თავს უხერხულად ვგრძნობ, შევაწუხე ხალხი, რა თქმა უნდა მწერლობას არ ვაპირებ, ნამდვილი ამბავი მოგიყევით , ჩემი მიზანი იყო 1. ალკოჰოლით გაჟღენთილი პიროვნება პოტენციური მკვლელია(ბავშვის მამა, მთვრალი, რომ არ ყოფილიყო, უბედურება არ მოხდებოდა) 2 ტრაგედიის შემდეგ ადამიანები დეპრესიაში ვარდებიან , მე მათი გამხნევება ვისურვე ცხოვრება სავსეა ტრაგედიებით, მაგრამ მაინც საინტერესოა, ყველას თავისი გზა აქვს გასავლელი 4 ტრანსპლანტაცია ყველა ქვეყანაში სადაო თემაა, თამარი ! მადლობა თქვენი კომენტარის ღირსი, რომ გავხდი. რა თქმა უნდა შენიშვნებს ვღებულობ სიამოვნებით, პირიქით, თავს უხერხულად ვგრძნობ, შევაწუხე ხალხი, რა თქმა უნდა მწერლობას არ ვაპირებ, ნამდვილი ამბავი მოგიყევით , ჩემი მიზანი იყო 1. ალკოჰოლით გაჟღენთილი პიროვნება პოტენციური მკვლელია(ბავშვის მამა, მთვრალი, რომ არ ყოფილიყო, უბედურება არ მოხდებოდა) 2 ტრაგედიის შემდეგ ადამიანები დეპრესიაში ვარდებიან , მე მათი გამხნევება ვისურვე ცხოვრება სავსეა ტრაგედიებით, მაგრამ მაინც საინტერესოა, ყველას თავისი გზა აქვს გასავლელი 4 ტრანსპლანტაცია ყველა ქვეყანაში სადაო თემაა,
21. ივნისის მზიანი დღე იდგა. ჩემი კორპუსის უკან, ასფალტით დაგებულ შემაღლებულ ადგილას, უბნის პატარა ბიჭებს თავი მოუყრიათ და ხტუნაობენ სკეიტბორდზე შესკუპებულები, იქაურობას სულ ბათქი-ბუთქი გააქვს. მე იქვე გაზონში ბაბუაწვერას ფოთლებს ვაცლი და პოლიეთილინის პარკში ვყრი. ბავშვის ხმა მომესმა: - რას აგროვებთ? - ბაბუაწვერას ფოთლებს, „ზღვის გოჭისთვის”. - შეიძლება, მოგეხმაროთ? - სიამოვნებით... - ჩემს წინ მზედაკრული, გაოფლიანებული სახით პატარა ბიჭი იდგა. ორთავე ხელჩავლებული სკეიტბორდი გაზონის კუთხეში დადო, ერთ წუთში ბაბუაწვერას ფოთლები მოაგლიჯა და მუჭით პარკში ჩამიყარა. - საკმარისია, გმადლობ, კარგი ბიჭი ხარ, - შევაქე, - რამდენი წლის ხარ? - შვიდი წლის, პირველ კლასში ვარ. მალე სწავლა დამთავრდება და მეორე კლასში ვიქნები. - ამ კორპუსში ცხოვრობ? - ვითომ ყველა ბავშვს ვიცნობდი და ეს აღმოჩნდა უცნობი, ისე შევეკითხე. - აქ არა, სკოლის უკან ოთხსართულიანი კორპუსია. იქ ვცხოვრობ, სკეიტბორდით ხტუნაობისთვის ეს კარგი ადგილია, ამიტომ მოვდივართ... - მეზობელი ყოფილხარ. სკოლა ჩემი კორპუსის წინამხარეს, ქუჩის შესახვევიდან ასიოდე მეტრშია. მე ამ კორპუსის მეორე სართულზე ვცხოვრობ. სათამაშოდ კი კარგია ეს ადგილი, მაგრამ სკეიტბორდით ხტუნაობისას ისეთი ტკაცა-ტკუცი მოისმის, ფანჯრიდან ვიხედები-ხოლმე, ხომ არავინ დაშავებულა-მეთქი. ბიჭი, ის იყო, წასვლას აპირებდა. - რა გქვია? - მათეუს. - მათეუს? მათე-ბიჭი ყოფოლხარ! მათე! მათე! - წარმოვთქვი ქართულად. ბავშვი შეცბა, კურდღელივით ცქვიტა ყურები, ოდნავ თავი დახარა, ქვემოდან შემომხედა. - თქვით რამე? - ჰო მათე-ბიჭო! - ვთქვი ისევ ქართულად. - თქვენ, რა, აქაური არ ხართ? რომელი ქვეყნიდან? მაინტერესებს. - ქართველი ვარ, საქართველოდან, მათეუსი ქართულად მათე-ს ნიშნავს, მათე ჩემს ქვეყანაშიც ბიჭის სახელია, - ავუხსენი მის ენაზე, - იცი საქართველო? გაგიგონია? - არა, არ ვიცი, - მოიწყინა. - არაუშავს, მათეუს, ჯერ პატარა ხარ და ამიტომ არ იცი. საქრთველო პატარა, ლამაზი ქვეყანაა, მთები, ზღვა, ვარსკლავები და სულ სითბოა, - დავიწყე ჩემი სამშობლოს ქება-დიდება ისე, ვითომ მთელი უცხოეთი მე მისმენდა, არადა, ჩემს წინ ერთი პატარა, შვიდი წლის ბიჭი იდგა და მისმენდა. იმასაც უხაროდა, რომ რაღაც ახალი გაიგო და მეც მიხაროდა.… დავმეგობრდით, მათეუსი მიყვება სკოლის ამბავს, თან ბღუჯა-ბღუჯა ბაბუაწვერას ფოთლებს მიქუჩებს. - სამყურა ბალახს რატომ არ აგროვებთ, “ზღვის გოჭი” სამყურასაც კარგად მიირთმევს. - შენ საიდან იცი? - მე ყველაფერი ვიცი, კარგად ვსწავლობ მშობლები და მასწავლებლები სკოლაში გაკვირვებული არიან ჩემი გონიერებით, "რა ჭკვიანი ბიჭიაო", იძახიან! მასეა ნამდვილად, წავიკითხავ ორჯერ რამეს და ვიმახსოვრებ, განცვიფრებული არიან, მაქებენ და მეც მიხარია. - მათეუს! მათეუს! - ეძახდნენ ბიჭები. - ნახვამდის! - ნახვამდის, - თქმა ვერ მოვასწარი, ისე დაავლო ხელი თავის სკეიტბორდს და გაექანა ბიჭების მხარეს.
ერთი კვირით ოჯახით ქალაქ-გარეთ წავედი და როცა დავბრუნდი, არც იმ დღეს და არც მის შემდეგ, მათეუსისთვის თვალი არ მომიკრავს. ისევ ისმოდა ბათქა-ბუთქი, ბავშვებიც თამაშობდნენ, ისევ ვაგროვებდი ფოთლებს, მაგრამ მათეუსი არსად ჩანდა. ერთ დღეს მათეუს სახლში მივაკითხე...
საღამო მშვიდი და ოდნავ გრილი იყო. მათეუსმა თავისი საწერი მაგიდა მიალაგა, ყველაფერი მოამზადა, რომ დილით სკოლაში წასულიყო. ხვალ ზეიმია, სასწავლო წლის დამთავრებას აღნიშნავენ. ჩანთა გასასვლელ კართან დადო და მამის ოთახში შევიდა. ალკოჰოლით გაჟღენთილ მამას ღრმად ჩასძინებოდა, პლედი შეუსწორა, ფეხაკრებით გამოვიდა და კარი მიხურა. თავის ოთახს მიაშურა. დაწოლის წინ დედას, რომელიც იმ ღამით ცვლაში მუშაობდა, მესიჯი გაუგზავნა: - დედა, მიყვარხარ, უკვე ვიძინებ, ძილინებისა, ხვალამდე… - ძილინებისა, მათეუს. მეც ძალიან მიყვარხარ. დედა.
მათეუს მალე ჩაეძინა, სიზმარს ხედავს: გარბის, სადღაც შორს გარბის... მიჰქრის და შავი ღრუბლები თან მისდევენ. ვეღარაფერს ხედავს, ხელებს იქნევს, უნდა მოიშოროს, იყვიროს, გაექცეს ღრუბლებს, მაგრამ სული ეხუთება, სუნთქვა უჭირს. კიდევ ერთხელ გაებრძოლა შავ ღრუბლებს, ხველა აუტყდა და... უცბად წამოხტა საწოლიდან. გამოფხიზლდა, დამწვრის სუნი შეიგრძნო, მამის ოთახში შევარდა. თეთრი ბოლი თანდათან შავდებოდა. -მამაა, მამა, ვიწვით, მამაა, გაიღვიძე, მამაააა!... მამა რაღაც ბგერებს წარმოსთქვამდა. პატარა ებღაუჭებოდა, ყვიროდა, ვერ გააღვიძა, ვერც მიატოვა... მათეუსი არ დაიბნა: - ჩვენი სახლი იწვის! - ისმოდა ბავშვის შეშინებული ხმა. - სად? - ეკითხება მეხანძრე, - სად? მისამართი მოგვეცი...
მათეუსმა მისამართი დაასახელა. წუთები არ იყო გასული, როდესაც სახანძროს, სამედიცინო დახმარებისა და პოლიციის მანქანები მიადგნენ მათეუსის სახლს. სადარბაზოში და ბინაში უკვე იყო შავი სიბნელე, სუნთქვის საშუალება არ იყო. ცოტა ხნის შემდეგ ცეცხლწაკიდებული სახლიდან გამოიყვანეს ორი გონდაკარგული ადამიანი, – მათეუსი და მისი მამა. სამი დღის შემდეგ გამოჯანმრთელებული მამა საავადმყოფოდან გამოსწერეს, მათეუსის გადასარჩენად კი - ექიმები იბრძოდენ. მათეუსის დედა სიმშვიდეს ინარჩუნებდა: "ბავშვი ჯანმრთელია, ავად არასოდეს ყოფილა, ფიზიკურად და სულიერად ძლიერია, ხვალ უკვე კარგად იქნება"... მათეუსის მდგომარეობა კი თანდათან დამძიმდა, ახლა თეთრი ღრუბლები თეთრი ფრთებით პატარა ანგელოზს უკვე ცისკენ მიაფრენდნენ. მეშვიდე დღეს მათეუსი აღარ სუნთქავდა, გული გაჩერდა, ექიმებმა ვერ გადაარჩინეს. მათეუსი გარდაიცვალა. - ეს დაუჯერებელია! მათეუსი ცოცხალია, - იმეორებდა გაუბედურებული დედა. რეალობაში ვერ გარკვეულიყო, დაღამდა დედის გულში და სულში, ეგონა ღამე დიდხანს გაგრძელდებოდა, მაგრამ - მალე გათენდა. გადაწყვეტილება გონებით მიიღო, გულს შეეკითხა და... ოჯახი ორგანოების ტრანსპლანტირებას დათანხმდა!
ამ ამბიდან რამდენიმე თვე იქნებოდა გასული. ერთ დღეს მათეუსის დედამ სახლის კარი გააღო, ოთახში შევიდა, კომოდზე ყვავილების ლარნაკთან დადებულ მათეუსის სურათს შეხედა და უთხრა: - ჩემო პატარა ბიჭო, ჩემო მათეუს, დღეს შენ გმირობა მოგანიჭეს! სიცოცხლეში გადაარჩინე მამა, სიკვდილის შემდეგ კი - ოთხი შენი ტოლი ბიჭი! პატარა ფერადი ბალიშით მედალი - "გამბედაობისა და თავგანწირვისთვის” სურათთან ახლოს დადო და გაუღიმა. დედას მოეჩვენა, რომ მათეუსი უღიმოდა.
ახალი სასწავლო წლის დაწყების დღეს მათეუსის დედა ადრე დილით სკოლის გადასახვევთან იდგა, მის წინ მიმავალ მათეუსის ტოლი ბიჭების ზურგებს მისჩერებოდა, მზის სხივები სახეზე ირიბად ეფინებოდა, წამწამებზე ცრემლი ეკიდა. ბავშვები უკვე სკოლის ეზოში შედიოდნენ. როცა თვალს მიეფარენ, დედამ იგრძნო, რომ მათეუსის გული სხვის სხეულში განაგძობდა სიცოცხლეს. ცრემლი მოიწმინდა და კიდევ ერთხელ გაიღიმა...
ძნელია გადაწყვეტილების მიღება იმის თაობაზე, რომ გარდაცვლილი ახლობლის გული, ღვიძლი ან სხვა რომელიმე ორგანო სხვა ადამიანის გადასარჩენად იქნეს გამოყენებული. როგორ უნდა მომზადდეს საზოგადოებრივი აზრი იმისათვის, რომ ტრანსპლანტირება დადებითად იქნეს აღქმული?
================================================ მუხა, იმედია, ცუდად არ გამიგებ, - მხოლოდ კორექტურა გავუკეთე შენს მოთხრობას. ასე უფრო ადვილი აღსაქმელია. თუ გინდა, დააკოპირე და თავზე გადააწერე შენსას, - აიტანს ასეთ შესწორებას. გკოცნი, ჩემო ჭკვიანო! :) ივნისის მზიანი დღე იდგა. ჩემი კორპუსის უკან, ასფალტით დაგებულ შემაღლებულ ადგილას, უბნის პატარა ბიჭებს თავი მოუყრიათ და ხტუნაობენ სკეიტბორდზე შესკუპებულები, იქაურობას სულ ბათქი-ბუთქი გააქვს. მე იქვე გაზონში ბაბუაწვერას ფოთლებს ვაცლი და პოლიეთილინის პარკში ვყრი. ბავშვის ხმა მომესმა: - რას აგროვებთ? - ბაბუაწვერას ფოთლებს, „ზღვის გოჭისთვის”. - შეიძლება, მოგეხმაროთ? - სიამოვნებით... - ჩემს წინ მზედაკრული, გაოფლიანებული სახით პატარა ბიჭი იდგა. ორთავე ხელჩავლებული სკეიტბორდი გაზონის კუთხეში დადო, ერთ წუთში ბაბუაწვერას ფოთლები მოაგლიჯა და მუჭით პარკში ჩამიყარა. - საკმარისია, გმადლობ, კარგი ბიჭი ხარ, - შევაქე, - რამდენი წლის ხარ? - შვიდი წლის, პირველ კლასში ვარ. მალე სწავლა დამთავრდება და მეორე კლასში ვიქნები. - ამ კორპუსში ცხოვრობ? - ვითომ ყველა ბავშვს ვიცნობდი და ეს აღმოჩნდა უცნობი, ისე შევეკითხე. - აქ არა, სკოლის უკან ოთხსართულიანი კორპუსია. იქ ვცხოვრობ, სკეიტბორდით ხტუნაობისთვის ეს კარგი ადგილია, ამიტომ მოვდივართ... - მეზობელი ყოფილხარ. სკოლა ჩემი კორპუსის წინამხარეს, ქუჩის შესახვევიდან ასიოდე მეტრშია. მე ამ კორპუსის მეორე სართულზე ვცხოვრობ. სათამაშოდ კი კარგია ეს ადგილი, მაგრამ სკეიტბორდით ხტუნაობისას ისეთი ტკაცა-ტკუცი მოისმის, ფანჯრიდან ვიხედები-ხოლმე, ხომ არავინ დაშავებულა-მეთქი. ბიჭი, ის იყო, წასვლას აპირებდა. - რა გქვია? - მათეუს. - მათეუს? მათე-ბიჭი ყოფოლხარ! მათე! მათე! - წარმოვთქვი ქართულად. ბავშვი შეცბა, კურდღელივით ცქვიტა ყურები, ოდნავ თავი დახარა, ქვემოდან შემომხედა. - თქვით რამე? - ჰო მათე-ბიჭო! - ვთქვი ისევ ქართულად. - თქვენ, რა, აქაური არ ხართ? რომელი ქვეყნიდან? მაინტერესებს. - ქართველი ვარ, საქართველოდან, მათეუსი ქართულად მათე-ს ნიშნავს, მათე ჩემს ქვეყანაშიც ბიჭის სახელია, - ავუხსენი მის ენაზე, - იცი საქართველო? გაგიგონია? - არა, არ ვიცი, - მოიწყინა. - არაუშავს, მათეუს, ჯერ პატარა ხარ და ამიტომ არ იცი. საქრთველო პატარა, ლამაზი ქვეყანაა, მთები, ზღვა, ვარსკლავები და სულ სითბოა, - დავიწყე ჩემი სამშობლოს ქება-დიდება ისე, ვითომ მთელი უცხოეთი მე მისმენდა, არადა, ჩემს წინ ერთი პატარა, შვიდი წლის ბიჭი იდგა და მისმენდა. იმასაც უხაროდა, რომ რაღაც ახალი გაიგო და მეც მიხაროდა.… დავმეგობრდით, მათეუსი მიყვება სკოლის ამბავს, თან ბღუჯა-ბღუჯა ბაბუაწვერას ფოთლებს მიქუჩებს. - სამყურა ბალახს რატომ არ აგროვებთ, “ზღვის გოჭი” სამყურასაც კარგად მიირთმევს. - შენ საიდან იცი? - მე ყველაფერი ვიცი, კარგად ვსწავლობ მშობლები და მასწავლებლები სკოლაში გაკვირვებული არიან ჩემი გონიერებით, "რა ჭკვიანი ბიჭიაო", იძახიან! მასეა ნამდვილად, წავიკითხავ ორჯერ რამეს და ვიმახსოვრებ, განცვიფრებული არიან, მაქებენ და მეც მიხარია. - მათეუს! მათეუს! - ეძახდნენ ბიჭები. - ნახვამდის! - ნახვამდის, - თქმა ვერ მოვასწარი, ისე დაავლო ხელი თავის სკეიტბორდს და გაექანა ბიჭების მხარეს.
ერთი კვირით ოჯახით ქალაქ-გარეთ წავედი და როცა დავბრუნდი, არც იმ დღეს და არც მის შემდეგ, მათეუსისთვის თვალი არ მომიკრავს. ისევ ისმოდა ბათქა-ბუთქი, ბავშვებიც თამაშობდნენ, ისევ ვაგროვებდი ფოთლებს, მაგრამ მათეუსი არსად ჩანდა. ერთ დღეს მათეუს სახლში მივაკითხე...
საღამო მშვიდი და ოდნავ გრილი იყო. მათეუსმა თავისი საწერი მაგიდა მიალაგა, ყველაფერი მოამზადა, რომ დილით სკოლაში წასულიყო. ხვალ ზეიმია, სასწავლო წლის დამთავრებას აღნიშნავენ. ჩანთა გასასვლელ კართან დადო და მამის ოთახში შევიდა. ალკოჰოლით გაჟღენთილ მამას ღრმად ჩასძინებოდა, პლედი შეუსწორა, ფეხაკრებით გამოვიდა და კარი მიხურა. თავის ოთახს მიაშურა. დაწოლის წინ დედას, რომელიც იმ ღამით ცვლაში მუშაობდა, მესიჯი გაუგზავნა: - დედა, მიყვარხარ, უკვე ვიძინებ, ძილინებისა, ხვალამდე… - ძილინებისა, მათეუს. მეც ძალიან მიყვარხარ. დედა.
მათეუს მალე ჩაეძინა, სიზმარს ხედავს: გარბის, სადღაც შორს გარბის... მიჰქრის და შავი ღრუბლები თან მისდევენ. ვეღარაფერს ხედავს, ხელებს იქნევს, უნდა მოიშოროს, იყვიროს, გაექცეს ღრუბლებს, მაგრამ სული ეხუთება, სუნთქვა უჭირს. კიდევ ერთხელ გაებრძოლა შავ ღრუბლებს, ხველა აუტყდა და... უცბად წამოხტა საწოლიდან. გამოფხიზლდა, დამწვრის სუნი შეიგრძნო, მამის ოთახში შევარდა. თეთრი ბოლი თანდათან შავდებოდა. -მამაა, მამა, ვიწვით, მამაა, გაიღვიძე, მამაააა!... მამა რაღაც ბგერებს წარმოსთქვამდა. პატარა ებღაუჭებოდა, ყვიროდა, ვერ გააღვიძა, ვერც მიატოვა... მათეუსი არ დაიბნა: - ჩვენი სახლი იწვის! - ისმოდა ბავშვის შეშინებული ხმა. - სად? - ეკითხება მეხანძრე, - სად? მისამართი მოგვეცი...
მათეუსმა მისამართი დაასახელა. წუთები არ იყო გასული, როდესაც სახანძროს, სამედიცინო დახმარებისა და პოლიციის მანქანები მიადგნენ მათეუსის სახლს. სადარბაზოში და ბინაში უკვე იყო შავი სიბნელე, სუნთქვის საშუალება არ იყო. ცოტა ხნის შემდეგ ცეცხლწაკიდებული სახლიდან გამოიყვანეს ორი გონდაკარგული ადამიანი, – მათეუსი და მისი მამა. სამი დღის შემდეგ გამოჯანმრთელებული მამა საავადმყოფოდან გამოსწერეს, მათეუსის გადასარჩენად კი - ექიმები იბრძოდენ. მათეუსის დედა სიმშვიდეს ინარჩუნებდა: "ბავშვი ჯანმრთელია, ავად არასოდეს ყოფილა, ფიზიკურად და სულიერად ძლიერია, ხვალ უკვე კარგად იქნება"... მათეუსის მდგომარეობა კი თანდათან დამძიმდა, ახლა თეთრი ღრუბლები თეთრი ფრთებით პატარა ანგელოზს უკვე ცისკენ მიაფრენდნენ. მეშვიდე დღეს მათეუსი აღარ სუნთქავდა, გული გაჩერდა, ექიმებმა ვერ გადაარჩინეს. მათეუსი გარდაიცვალა. - ეს დაუჯერებელია! მათეუსი ცოცხალია, - იმეორებდა გაუბედურებული დედა. რეალობაში ვერ გარკვეულიყო, დაღამდა დედის გულში და სულში, ეგონა ღამე დიდხანს გაგრძელდებოდა, მაგრამ - მალე გათენდა. გადაწყვეტილება გონებით მიიღო, გულს შეეკითხა და... ოჯახი ორგანოების ტრანსპლანტირებას დათანხმდა!
ამ ამბიდან რამდენიმე თვე იქნებოდა გასული. ერთ დღეს მათეუსის დედამ სახლის კარი გააღო, ოთახში შევიდა, კომოდზე ყვავილების ლარნაკთან დადებულ მათეუსის სურათს შეხედა და უთხრა: - ჩემო პატარა ბიჭო, ჩემო მათეუს, დღეს შენ გმირობა მოგანიჭეს! სიცოცხლეში გადაარჩინე მამა, სიკვდილის შემდეგ კი - ოთხი შენი ტოლი ბიჭი! პატარა ფერადი ბალიშით მედალი - "გამბედაობისა და თავგანწირვისთვის” სურათთან ახლოს დადო და გაუღიმა. დედას მოეჩვენა, რომ მათეუსი უღიმოდა.
ახალი სასწავლო წლის დაწყების დღეს მათეუსის დედა ადრე დილით სკოლის გადასახვევთან იდგა, მის წინ მიმავალ მათეუსის ტოლი ბიჭების ზურგებს მისჩერებოდა, მზის სხივები სახეზე ირიბად ეფინებოდა, წამწამებზე ცრემლი ეკიდა. ბავშვები უკვე სკოლის ეზოში შედიოდნენ. როცა თვალს მიეფარენ, დედამ იგრძნო, რომ მათეუსის გული სხვის სხეულში განაგძობდა სიცოცხლეს. ცრემლი მოიწმინდა და კიდევ ერთხელ გაიღიმა...
ძნელია გადაწყვეტილების მიღება იმის თაობაზე, რომ გარდაცვლილი ახლობლის გული, ღვიძლი ან სხვა რომელიმე ორგანო სხვა ადამიანის გადასარჩენად იქნეს გამოყენებული. როგორ უნდა მომზადდეს საზოგადოებრივი აზრი იმისათვის, რომ ტრანსპლანტირება დადებითად იქნეს აღქმული?
================================================ მუხა, იმედია, ცუდად არ გამიგებ, - მხოლოდ კორექტურა გავუკეთე შენს მოთხრობას. ასე უფრო ადვილი აღსაქმელია. თუ გინდა, დააკოპირე და თავზე გადააწერე შენსას, - აიტანს ასეთ შესწორებას. გკოცნი, ჩემო ჭკვიანო! :)
20. მუხავ, მეგობარო!
ბანალურობა რომ ვახსენე, განა თქვენი მოთხრობის თემატიკა ვიგულისხმე, პირიქით... ნუთუ ასე გაუგებრად დავწერე? მე ვთქვი (აბა მიუბრუნდით ისევ ჩემს პირველ კომენტარს) რომ "ასეთ თემაზე მე არ შემხვედრია ტექსტები – როგორც წესი, ხშირად ბანალური თემატიკა სჭარბობს (იშვიათი გამონაკლისების გარდა) აქაც და სხვაგანაც..."–მეთქი. აქაც – ამაში ეს საიტი ვიგულისხმე, სხვაგანაც – სხვა საიტები...და არა თქვენი მოთხრობა.
მე, პირიქით, კმაყოფილი დავრჩი შერჩეული თემატიკით, რადგან ასეთ თემას არ შევხვედრივარ–მეთქი...
ალბათ, ჩემი ბრალია გაუგებარი კომენტარი და მომიტევე...
მუხავ, მეგობარო!
ბანალურობა რომ ვახსენე, განა თქვენი მოთხრობის თემატიკა ვიგულისხმე, პირიქით... ნუთუ ასე გაუგებრად დავწერე? მე ვთქვი (აბა მიუბრუნდით ისევ ჩემს პირველ კომენტარს) რომ "ასეთ თემაზე მე არ შემხვედრია ტექსტები – როგორც წესი, ხშირად ბანალური თემატიკა სჭარბობს (იშვიათი გამონაკლისების გარდა) აქაც და სხვაგანაც..."–მეთქი. აქაც – ამაში ეს საიტი ვიგულისხმე, სხვაგანაც – სხვა საიტები...და არა თქვენი მოთხრობა.
მე, პირიქით, კმაყოფილი დავრჩი შერჩეული თემატიკით, რადგან ასეთ თემას არ შევხვედრივარ–მეთქი...
ალბათ, ჩემი ბრალია გაუგებარი კომენტარი და მომიტევე...
19. მუხა საწყენია ჩემი კომენტარი ასე რომ გაგია...:( აწი როცა შემოვალ, მხოლოდ საქებ სიტყვებს გეტყვი...შენიშვნებს აღარ...:-*
"ივნისის მზიანი დღე იდგა. ჩემი კორპუსის უკან ასფალტით დაგებულ შემაღლებულ ადგილას, უბნის პატარა ბიჭებს თავი მოუყრიათ და ხტუნაობენ ..." ---უნდა იყოს...- "მოეყარათ" და "ხტუნაობდნენ"... მუხა საწყენია ჩემი კომენტარი ასე რომ გაგია...:( აწი როცა შემოვალ, მხოლოდ საქებ სიტყვებს გეტყვი...შენიშვნებს აღარ...:-*
"ივნისის მზიანი დღე იდგა. ჩემი კორპუსის უკან ასფალტით დაგებულ შემაღლებულ ადგილას, უბნის პატარა ბიჭებს თავი მოუყრიათ და ხტუნაობენ ..." ---უნდა იყოს...- "მოეყარათ" და "ხტუნაობდნენ"...
18. ჭა ! "უბრალოდ ყვება მეტი არაფერი"- მეტი რა უნდა იყოს ნამდვილ ამბავს ვყები, იგავ-არაკს ხომ არა ბრალიანად, რომ მოვყე გროგოლ რობაქიძე ვიქნებოდი და არა მუხა-ძე "გაუმართავი დროებში"- სად? როგორ უნდა იყოს? - ივნისის დასაწყისიდან- სექტემბრის დასაწყსშია ამბავი მოთხრობილი . მადლობა ყურადღებისათვის! ჭა ! "უბრალოდ ყვება მეტი არაფერი"- მეტი რა უნდა იყოს ნამდვილ ამბავს ვყები, იგავ-არაკს ხომ არა ბრალიანად, რომ მოვყე გროგოლ რობაქიძე ვიქნებოდი და არა მუხა-ძე "გაუმართავი დროებში"- სად? როგორ უნდა იყოს? - ივნისის დასაწყისიდან- სექტემბრის დასაწყსშია ამბავი მოთხრობილი . მადლობა ყურადღებისათვის!
17. მედეა შენ ყოველთვის შენს სიმაღლეზე დგეხარ! ეს არის პიროვნების ღირსება! მადლობა ამ მართალი სიტყვებისთვის! მედეა შენ ყოველთვის შენს სიმაღლეზე დგეხარ! ეს არის პიროვნების ღირსება! მადლობა ამ მართალი სიტყვებისთვის!
16. ძალიან გამიხარდა ამ გვერდზე რომ ტექსტი განთავსდა. ამ ავტორს არც ოდეს გამოუხატავს პრეტენზია მწერლობაზე:) მოიტანა ტკივილი. რაც შეეხება მის კომენტარს,მსგავსი თემის ნაწარმოებზე-"ანაგელი"-ს 100სიტყვაა,რომელიც სხვათა შორის მონაწილეობდა შარშან"ლექსების გამოფენა"-ში და 50 ათეულში მოხვდა:)
ძალიან გამიხარდა ამ გვერდზე რომ ტექსტი განთავსდა. ამ ავტორს არც ოდეს გამოუხატავს პრეტენზია მწერლობაზე:) მოიტანა ტკივილი. რაც შეეხება მის კომენტარს,მსგავსი თემის ნაწარმოებზე-"ანაგელი"-ს 100სიტყვაა,რომელიც სხვათა შორის მონაწილეობდა შარშან"ლექსების გამოფენა"-ში და 50 ათეულში მოხვდა:)
15. ჯინა! ჩემთვის თქვენი კომენტარი განძის ტოლფასია, თუმცა(ბანალურობაზე )ვერ დაგეთანხმებით, ეს ნამდვილი ამბავი იქ მოხდა სადაც ვცხოვრობ და ჩემს გვერდით, , იმ უბრალო გაცნობით როგორც ვწერ, დაწვრილებით არ ავღწერე ის ცერემონიალი, რომელიც ბავშვის გმირობის და მედალის გადაცემას ეხებოდა ზოგადად შევეხე. ამ საიტზე იდო ნაწარმოები, , რომელიც ეხებოდა ტრანსპლანტირებას და რელიგიასაც, არ მახსოვს ავტორი შინაარსი კი დაახლოებით ასეთი იყო პიროვნებისთვის აუცილებელი იყო ერთერთი ორგანოს გადანერგვა , მამაოს მშობელს მამაოსგან უნდოდა დასტური, მამაო არ დაეთანხმა, პიროვნება გარდაიცვალა, გავიდა დრო ამ მამაოს დაემართა თირკმელის შეტევა, გამიკვლევის შედეგი ექიმა მოახსენა მამაოს, ოპერაცია გარდაუვალია,, თირკმელი, რომ გადაგინერგოთ დონორიც არ გვყას, არა და სიცოცხლე საფრთხეშია! მამაომ გაწერა მოითხოვა, ის იყო ჩაალაგა და თავისი ნივთები პალატიდან გადიოდა, რომ ექიმი შეეგება , მამაო გვაქვს დონორი რა ვქნათ , ოპერაცია დავიწყოთ? მამაო ცოტა ხანს დაფიქრდა და ექიმს თავი დაუქნია, დათანხმდა" არ მახსოვს ნაწარმოებს როგორ ამთავრებს და არც სათაური მახსოვს, , , მაგრამ წავიკითხე აქ ფორუმის მაგივრად ვწერ, სხვას დრო არ მინდა წავართვა, ბატონ მიშასთან სასაუბროდ. მადლობა ჯინა! ჩემთვის თქვენი კომენტარი განძის ტოლფასია, თუმცა(ბანალურობაზე )ვერ დაგეთანხმებით, ეს ნამდვილი ამბავი იქ მოხდა სადაც ვცხოვრობ და ჩემს გვერდით, , იმ უბრალო გაცნობით როგორც ვწერ, დაწვრილებით არ ავღწერე ის ცერემონიალი, რომელიც ბავშვის გმირობის და მედალის გადაცემას ეხებოდა ზოგადად შევეხე. ამ საიტზე იდო ნაწარმოები, , რომელიც ეხებოდა ტრანსპლანტირებას და რელიგიასაც, არ მახსოვს ავტორი შინაარსი კი დაახლოებით ასეთი იყო პიროვნებისთვის აუცილებელი იყო ერთერთი ორგანოს გადანერგვა , მამაოს მშობელს მამაოსგან უნდოდა დასტური, მამაო არ დაეთანხმა, პიროვნება გარდაიცვალა, გავიდა დრო ამ მამაოს დაემართა თირკმელის შეტევა, გამიკვლევის შედეგი ექიმა მოახსენა მამაოს, ოპერაცია გარდაუვალია,, თირკმელი, რომ გადაგინერგოთ დონორიც არ გვყას, არა და სიცოცხლე საფრთხეშია! მამაომ გაწერა მოითხოვა, ის იყო ჩაალაგა და თავისი ნივთები პალატიდან გადიოდა, რომ ექიმი შეეგება , მამაო გვაქვს დონორი რა ვქნათ , ოპერაცია დავიწყოთ? მამაო ცოტა ხანს დაფიქრდა და ექიმს თავი დაუქნია, დათანხმდა" არ მახსოვს ნაწარმოებს როგორ ამთავრებს და არც სათაური მახსოვს, , , მაგრამ წავიკითხე აქ ფორუმის მაგივრად ვწერ, სხვას დრო არ მინდა წავართვა, ბატონ მიშასთან სასაუბროდ. მადლობა
14. ფლეში! "ბრძანებთ ცუდი დაწერილია!- კი ბატონო ! კარგში რას გულისხმობ,? ნაწარმოებს აკლია პროფესიონალიზმი, მხატვრული გაფორმება მაგრამ ეს რეალური ამბავია აქ ჩემი ფანტაზიების განვრცობა ზედმეტად მივიჩნიე , აქ ერთი სიტყვაც მოგონილი არ ჩამიდვია (სიზმრის გარდა) სხვისი მონაყოლი, რომ ყოფილიყო, შეიძლებოდა, ჩემი განცდები კი არ მინდოდა თქვენთვის მომეხვია, თანაც ბავშვის დედას, როცა ვუთხარი" მინდა პატარა მოთხრობა დავწერო და საქართველოში გავაგზავნო-თქო იმ პირობით დამთანხმდა ისე არ დაწერო, რომ " ჩემი შვილი შეიცოდონო. მათეუსი გმირია ისტორიას ეკუთვნისო" ჩემი ნაცნობობა ბავშვთან უბრალო ნაცვნონობით დაიწყო ზუსტად მასე როგორც ვწერ .მადლობა კომენტარისთვის!
ფლეში! "ბრძანებთ ცუდი დაწერილია!- კი ბატონო ! კარგში რას გულისხმობ,? ნაწარმოებს აკლია პროფესიონალიზმი, მხატვრული გაფორმება მაგრამ ეს რეალური ამბავია აქ ჩემი ფანტაზიების განვრცობა ზედმეტად მივიჩნიე , აქ ერთი სიტყვაც მოგონილი არ ჩამიდვია (სიზმრის გარდა) სხვისი მონაყოლი, რომ ყოფილიყო, შეიძლებოდა, ჩემი განცდები კი არ მინდოდა თქვენთვის მომეხვია, თანაც ბავშვის დედას, როცა ვუთხარი" მინდა პატარა მოთხრობა დავწერო და საქართველოში გავაგზავნო-თქო იმ პირობით დამთანხმდა ისე არ დაწერო, რომ " ჩემი შვილი შეიცოდონო. მათეუსი გმირია ისტორიას ეკუთვნისო" ჩემი ნაცნობობა ბავშვთან უბრალო ნაცვნონობით დაიწყო ზუსტად მასე როგორც ვწერ .მადლობა კომენტარისთვის!
13. ჰა-რა-ლე! გეთანხმები თან პირველია და "ნამდვილი ამბავი" ჩემს ქალაქში და ჩემს ჩემს გვერდით, ჩემი ნაცნობობა უბრალოდ დაემთხვა, და ჩემი განცდები მოფარებულში წავიღე, ნამდვილად ორი წინადადება მქონდა და ფრაზებიც, მაგრამ იმის შიშით, რომ არ წაიკითხავდნენ მოზრდილ მოცულობას შევამცირე და ევროპაში ასეთი შემთხვევები გასაკვირი არ არის მე ძირითადად საკითხი დავაყენე და აქცენტი მომავლისკენ მივაქციე. ასევე მინდოდა გაუბედურებული დედების გამხნევნება, მახსოვს სოფელ შუხუთში პედაგოგების ოჯახში- როდესაც მეათე კლასელი შვილი გარდაეცვალათ დედამ -პედაგოგმა ვერ გაუძლო .. ორმოცი გადაუხადა და თავი ჩამოიხრჩო, საერთოდაც საქართველოში შვილმკვდარი დედები უმრავლესობა მთელი ცხოვრება შავერში დადიან, მე მინდოდა მეთქვა" ცხოვრება სავსეა ტრაგიზმით, მაგრამ მაინც საინტერესოა, ცხოვრება წინ ხედვაა და კიდევ რა ვიცი რა შეიძლებოდა ბრძენთა აზრების მოტანა. ტრანსპლანტირებაზე კი მეც არ მაქვს პასუხი! მადობა, რომ წაიკითხე . ჰა-რა-ლე! გეთანხმები თან პირველია და "ნამდვილი ამბავი" ჩემს ქალაქში და ჩემს ჩემს გვერდით, ჩემი ნაცნობობა უბრალოდ დაემთხვა, და ჩემი განცდები მოფარებულში წავიღე, ნამდვილად ორი წინადადება მქონდა და ფრაზებიც, მაგრამ იმის შიშით, რომ არ წაიკითხავდნენ მოზრდილ მოცულობას შევამცირე და ევროპაში ასეთი შემთხვევები გასაკვირი არ არის მე ძირითადად საკითხი დავაყენე და აქცენტი მომავლისკენ მივაქციე. ასევე მინდოდა გაუბედურებული დედების გამხნევნება, მახსოვს სოფელ შუხუთში პედაგოგების ოჯახში- როდესაც მეათე კლასელი შვილი გარდაეცვალათ დედამ -პედაგოგმა ვერ გაუძლო .. ორმოცი გადაუხადა და თავი ჩამოიხრჩო, საერთოდაც საქართველოში შვილმკვდარი დედები უმრავლესობა მთელი ცხოვრება შავერში დადიან, მე მინდოდა მეთქვა" ცხოვრება სავსეა ტრაგიზმით, მაგრამ მაინც საინტერესოა, ცხოვრება წინ ხედვაა და კიდევ რა ვიცი რა შეიძლებოდა ბრძენთა აზრების მოტანა. ტრანსპლანტირებაზე კი მეც არ მაქვს პასუხი! მადობა, რომ წაიკითხე .
12. სევდიანი და ამაღელვებელი ისტორიაა – დიდი ადამიანურობითა და საზოგადოების დიდი ნაწილისათვის საკამათო თემით – ტრანსპლანტაცია...დონაცია!..
ფაბულა მართლაც კარგია, მაგრამ (ვიქნები გულწრფელი) ვფიქრობ, მეტი დამუშავება სჭირდება ამ ძალზედ ფაქიზ თემას – ფსიქოლოგიური ფაქტორიდან დაწყებული, რელიგიურ–ეთიკური (იურიდიულზე აღარას ვიტყვი, თუმცა, ბევრ ქვეყანაში ეს პრობლემა გადაჭრილია ქვეყნის მენტალიტეტისა თუ საზოგადოებრივი აზრის გათვალისწინებით...) ფაქტორით დამთავრებული...
ასეთ თემაზე მე არ შემხვედრია ტექსტები – როგორც წესი, ხშირად ბანალური თემატიკა სჭარბობს (იშვიათი გამონაკლისების გარდა) აქაც და სხვაგანაც... სევდიანი და ამაღელვებელი ისტორიაა – დიდი ადამიანურობითა და საზოგადოების დიდი ნაწილისათვის საკამათო თემით – ტრანსპლანტაცია...დონაცია!..
ფაბულა მართლაც კარგია, მაგრამ (ვიქნები გულწრფელი) ვფიქრობ, მეტი დამუშავება სჭირდება ამ ძალზედ ფაქიზ თემას – ფსიქოლოგიური ფაქტორიდან დაწყებული, რელიგიურ–ეთიკური (იურიდიულზე აღარას ვიტყვი, თუმცა, ბევრ ქვეყანაში ეს პრობლემა გადაჭრილია ქვეყნის მენტალიტეტისა თუ საზოგადოებრივი აზრის გათვალისწინებით...) ფაქტორით დამთავრებული...
ასეთ თემაზე მე არ შემხვედრია ტექსტები – როგორც წესი, ხშირად ბანალური თემატიკა სჭარბობს (იშვიათი გამონაკლისების გარდა) აქაც და სხვაგანაც...
11. არმენ! ერთ ღრეს მათეუს სახლში მივაკითხე.... წინადადების ბოლოში მრავალწერტილია მიკვირს ,რომ თქვენ მწერალი ცერ მიხვდით იმას, რომ აქ ვყვები იმას რაც ოჯახში გავიგე და არა იმას, რომ "ვერ შეესწრებოდა"- რა თქმა უნდა ვერ შევესწრებოდი!ეას ნამდვილი ამბავი და ერთადერთი მოგონილი სიზმარია ვეცადე ცოტ-ცოტა მხატვრულად ჩამერთო დიდი მადლობა ,რომ წაიკითხე. არმენ! ერთ ღრეს მათეუს სახლში მივაკითხე.... წინადადების ბოლოში მრავალწერტილია მიკვირს ,რომ თქვენ მწერალი ცერ მიხვდით იმას, რომ აქ ვყვები იმას რაც ოჯახში გავიგე და არა იმას, რომ "ვერ შეესწრებოდა"- რა თქმა უნდა ვერ შევესწრებოდი!ეას ნამდვილი ამბავი და ერთადერთი მოგონილი სიზმარია ვეცადე ცოტ-ცოტა მხატვრულად ჩამერთო დიდი მადლობა ,რომ წაიკითხე.
10. ნიკოლის! "შვიდი სიცოცხლე"-არ მინახია, ისე კი გეტყვი, ამ ნამდვილ ამბავზე იწყებენ ფილმის გადაღებას (ოჯახმა მითხრა) ეს ამბავი შარშან მოხდა და ფილმს ალბად დააგვიანდება, როცა იქნება დავდევ აუცილებლად. მადლობა, რომ წაიკითხე! ნიკოლის! "შვიდი სიცოცხლე"-არ მინახია, ისე კი გეტყვი, ამ ნამდვილ ამბავზე იწყებენ ფილმის გადაღებას (ოჯახმა მითხრა) ეს ამბავი შარშან მოხდა და ფილმს ალბად დააგვიანდება, როცა იქნება დავდევ აუცილებლად. მადლობა, რომ წაიკითხე!
9. კარგია მყხა რამდენი ხანია ველოდი შენს ნაწარმოებებს...
რთულია ტრანპლანტირების თემა ძალიან მაგრამ მოთხრობა
მომეწონა ძალიან....
გააგრძელე წერა ახალს დაველოდები...
გაიხარე........ კარგია მყხა რამდენი ხანია ველოდი შენს ნაწარმოებებს...
რთულია ტრანპლანტირების თემა ძალიან მაგრამ მოთხრობა
მომეწონა ძალიან....
გააგრძელე წერა ახალს დაველოდები...
გაიხარე........
8. ერთ დღეს მათეუს სახლში მივაკითხე....---ამ წინადადების მერე ისეთი დეტალებია აღწერილი, რომ მთხრობელი ამ ყველაფერს უბრალოდ ვერ შეესწრებოდა. ეს მონაკვეთი არ მომეწონა და ზოგადად მათეუსის სახლში მომხდარ ამბავზე გადასვლა ცოტა სხვანაირად უნდა დაწერილიყო ალბათ. პუნქტუაცია ძალიან ცუდ მდგომარეობაშია, რაც ართულებს კითხვის პროცესს.
რაც შეეხება მოთხრობის მთავარ თემას, ტრანსპლანტირებას, მე ორივე ხელით მივესალმები. ოჯახის წევრებისთვის ალბათ უფრო სასიხარულო უნდა იყოს, რომ ვიღაც მაინც ცოცხლობს მათი საყვარელი ადამიანის გულით, ფილტვით ან ღვიძლით. მათეუსის ,,დედამ უმალ იგრძნო, რომ მათეუსის გული სხვის სხეულში განაგძობდა სიცოცხლეს, ცრემლი მოიწმინდა და კიდევ ერთხელ გაუღიმა ."---ასეთი დედა ძალიან ძლიერი დედაა! დიდი მადლობა, მუხა, რომ ეს თემა წამოწიეთ! 4! ერთ დღეს მათეუს სახლში მივაკითხე....---ამ წინადადების მერე ისეთი დეტალებია აღწერილი, რომ მთხრობელი ამ ყველაფერს უბრალოდ ვერ შეესწრებოდა. ეს მონაკვეთი არ მომეწონა და ზოგადად მათეუსის სახლში მომხდარ ამბავზე გადასვლა ცოტა სხვანაირად უნდა დაწერილიყო ალბათ. პუნქტუაცია ძალიან ცუდ მდგომარეობაშია, რაც ართულებს კითხვის პროცესს.
რაც შეეხება მოთხრობის მთავარ თემას, ტრანსპლანტირებას, მე ორივე ხელით მივესალმები. ოჯახის წევრებისთვის ალბათ უფრო სასიხარულო უნდა იყოს, რომ ვიღაც მაინც ცოცხლობს მათი საყვარელი ადამიანის გულით, ფილტვით ან ღვიძლით. მათეუსის ,,დედამ უმალ იგრძნო, რომ მათეუსის გული სხვის სხეულში განაგძობდა სიცოცხლეს, ცრემლი მოიწმინდა და კიდევ ერთხელ გაუღიმა ."---ასეთი დედა ძალიან ძლიერი დედაა! დიდი მადლობა, მუხა, რომ ეს თემა წამოწიეთ! 4!
7. ყოველთვის, როცა თქვენს კომენტარებს ვკითხულობდი, შემოვდიოდი, რომ თქვენი ნაწარმოებებიც წამეკითხა. "მონაცემები არ იყო". ესეც "მონაცემი". აქტუალურ და მწვავე თემაზე საინტერესო ამბავი მოგიტანიათ ჩვენთვის. ყოველთვის, როცა თქვენს კომენტარებს ვკითხულობდი, შემოვდიოდი, რომ თქვენი ნაწარმოებებიც წამეკითხა. "მონაცემები არ იყო". ესეც "მონაცემი". აქტუალურ და მწვავე თემაზე საინტერესო ამბავი მოგიტანიათ ჩვენთვის.
6. მოგიკითხე მუხა! როგორ ხარ? ყოჩაღ! კარგია. თან თუ გავითვალისწინებთ, რომ პირველია. შუაში და ბოლოსკენ არის ცოტა მშრალი, თითქოს. რამდენიმე წინადადების ჩამატება და ერთი ორი ფრაზის გამართვა, გააკეთილშობილებდა ნაწარმოებს. ყოჩაღ! მოგიკითხე მუხა! როგორ ხარ? ყოჩაღ! კარგია. თან თუ გავითვალისწინებთ, რომ პირველია. შუაში და ბოლოსკენ არის ცოტა მშრალი, თითქოს. რამდენიმე წინადადების ჩამატება და ერთი ორი ფრაზის გამართვა, გააკეთილშობილებდა ნაწარმოებს. ყოჩაღ!
5. პირველად წავიკითხე თქვენი ნაწარმოები... ემოციურია ნამდვილად... :( მომწონს, მომწონს! პირველად წავიკითხე თქვენი ნაწარმოები... ემოციურია ნამდვილად... :( მომწონს, მომწონს!
4. საინტერესო სიუჟეტია...ავტორის მიერ დასმული კითხვაც ფინალში კაი გვარიან საფიქრალს გიტოვებს მკითხველს...:-* თხრობით კი სიმართლე რომ ვთქვა, ვერ მოვიხიბლე... უბრალოდ ყვება ავტორი და მეტი არაფერი...გაუმართავიცა თითქოს დროებშიც....მე რომ სხვას მივცემ ამ შენიშვნას ეგაა სასაცილო...:))
კარგი მუხა ხარ შენ და ძალიან გაფასებ...:-* საინტერესო სიუჟეტია...ავტორის მიერ დასმული კითხვაც ფინალში კაი გვარიან საფიქრალს გიტოვებს მკითხველს...:-* თხრობით კი სიმართლე რომ ვთქვა, ვერ მოვიხიბლე... უბრალოდ ყვება ავტორი და მეტი არაფერი...გაუმართავიცა თითქოს დროებშიც....მე რომ სხვას მივცემ ამ შენიშვნას ეგაა სასაცილო...:))
კარგი მუხა ხარ შენ და ძალიან გაფასებ...:-*
3. აუჰ, ეს რა მწვავე თემაა, როგორი აქტუალურია, როგორი მნიშვნელოვანი და თან როგორი მძიმე. ასეთ თემაზე ამ საიტზე არც კი წამიკითხავს რაიმე. პაწია ბიჭმა სიცოცხლეში მამა და სიკვდილის შემდეგ კიდევ 4 ბავშვი გადაარჩინა. ძალიან დიდი სულიერი სიძლიერე გამოუჩენია დედამისს. ახლა ვფიქრობ, მათეუსის დედის ადგილზე - მე ამას შევძლებდი თუ არა ?!
"ძნელია გადაწყვეტილების მიღება იმის თაობაზე, რომ გარდაცვლილი ახლობლის გული, ღვიძლი და რომელიმე ორგანო სხვა ადამიანის გადასარჩენად იქნეს გამოყენებული. როგორ უნდა მომზადდეს საზოგადოებრივი აზრი იმისათვის, რომ ტრანსპლანტირება დადებითად იქნეს აღქმული?"
აი არ ვიცი და არ ვიცი.
ოღონდ ერთი კი გამიგონია. რომ სანკტ-პეტერბურგში უკვე გენეტიკურ გულს და სხვა ორგანოებს ზრდიან ავადმყოფის ეპითელიდანვე. აუჰ, ეს რა მწვავე თემაა, როგორი აქტუალურია, როგორი მნიშვნელოვანი და თან როგორი მძიმე. ასეთ თემაზე ამ საიტზე არც კი წამიკითხავს რაიმე. პაწია ბიჭმა სიცოცხლეში მამა და სიკვდილის შემდეგ კიდევ 4 ბავშვი გადაარჩინა. ძალიან დიდი სულიერი სიძლიერე გამოუჩენია დედამისს. ახლა ვფიქრობ, მათეუსის დედის ადგილზე - მე ამას შევძლებდი თუ არა ?!
"ძნელია გადაწყვეტილების მიღება იმის თაობაზე, რომ გარდაცვლილი ახლობლის გული, ღვიძლი და რომელიმე ორგანო სხვა ადამიანის გადასარჩენად იქნეს გამოყენებული. როგორ უნდა მომზადდეს საზოგადოებრივი აზრი იმისათვის, რომ ტრანსპლანტირება დადებითად იქნეს აღქმული?"
აი არ ვიცი და არ ვიცი.
ოღონდ ერთი კი გამიგონია. რომ სანკტ-პეტერბურგში უკვე გენეტიკურ გულს და სხვა ორგანოებს ზრდიან ავადმყოფის ეპითელიდანვე.
2. "შვიდი სიცოცხლე" (კინოფილმი) გმხსენდა ვილ სმიტის მონწილეობით. გულშიჩამწვდომი ამბავია... "შვიდი სიცოცხლე" (კინოფილმი) გმხსენდა ვილ სმიტის მონწილეობით. გულშიჩამწვდომი ამბავია...
1. საინტერესო ამბავია, ოღონდ, ძალიან ცუდადაა დაწერილი. საინტერესო ამბავია, ოღონდ, ძალიან ცუდადაა დაწერილი.
|
|
მონაცემები არ არის |
|
|