რა სანატრელი რამეა ღამე,
როცა დახუჭავ გადაღლილ თვალებს,
როცა სხეული ისვენებს მშვიდად,
როს ძილის გარდა არრა რა გინდა.
რა საოცარი რამეა ღამე,
როდესაც ითვლი შეხვედრის წამებს,
როცა გეგულვის შენს გვერდით იგი,
ვის ერთგულების მიეცი ფიცი.
რა სატანჯველი რამეა ღამე,
თუ სული უკრავს სევდიან გამებს...
თუ მარტოობა ფეხდაფეხ მოგდევს
და გულზე გაყრის დარდების ლოდებს.
გაუსაძლისი რამეა ღამე,
როცა გაწუხებს ტკივილი რამე
და გათენებას, ვითარც მხსნელს ელი,
თითქოს დღე თვისი ნათელით გშველის
და მაინც როგორ გვჭირდება ღამე...