(აგვისტოს ომში დაღუპული ლევან იოსებიძის ხსოვნას...)

როცა ყველაფერი დღესავით ნათელია
და შენი სხეული ჩამწვარი სანთელია,
უშენო დღეები ახლა რამდენია,
როცა ყველაფერი დღესავით ნათელია...

როცა ქარიშხალი შვების მომგვრელია
მზიანი დღეების ტანჯვა მომკვლელია,
ცრემლები თვალთაგან უხვად მომდენია-
სხეული, სხეული შენი რომელია?!.

მომავლის დღეები თვალთაგან ამერია,
სიზმრებში სიხარულის ულევი წამებია,
სხეული უკვდავად ქცეული სახელია-
როცა ყველაფერი დღესავით ნათელია...