(ამ ბლოკნოტს ყველა ჩემს სურვილს,რწმენას,იმედს,წარუმატებლობას და იმედგაცრუებას ვანდობ..)

გვერდი პირველი

ხანდახან მინდა ემბრიონის ფორმა მივიღო ან  სპირალივით დავიხვე....თითიდან
გამოწოვილი სისხლით გამოვიკვებო და კნუტივით პატარა და მიუსაფარი, ვინმეს მივეკედლო...
არავინაა ჩემით სავსე და მე თვითონ ვარ გამოფიტული...
არ არსებობს დედამიწაზე ადგილი,სადაც უფრო კარგად ვიგრძნობდი თავს,ვიდრე აქ.
დრო გადის და ჩემთვის არაფერი იცვლება....
  დრო?  რომელი დრო?  საკითხავია რა არის დრო?
დრო არაფერია, რადგან მას  არც დასაწყისი აქვს და არც დასასრული? დროის განზომილება ხომ
პირობითია....წამი,წუთი,საათი,კვირა ან თვე, მხოლოდ პირობითი ერთეულებია...არ გჯერათ?
აბა ვინმემ დრო დაინახა ან შეიგრძნო? მხოლოდ  ჩემთვის,  სიცოცხლის ასათვლელადაა
შექმნილი , რომ დამეთვალოს  წუთები და საათები,რომ დროში გავრცობილი ჩემი სხეული
დანაწევრდეს და უფორმო და უსახო, ისე გაიბნეს კოსმოსში,როგორც მეტეორი იმსხვრევა და ნაწევრდება
ატმოსფეროში შემოსვლისას...
სამყაროს არც დასაწყისი აქვს და არც დასასრული.მე კი მისი ერთი წამი ვარ....
ერთი  წამი და ერთი პრანა....საოცრად მარტივი და ამავე დროს ძალიან რთული...
მე  ხომ ამ სამყაროში გაბნეული ერთი პრანა ვარ....სადაც უნდა ვიყო,ჩემი სამყარო კუსავით
ზურგზე მაქვს აკიდებული და  საშინელ სიმარტოვეში თან დამაქვს