:))

"ბებერი მაშინ ხარ,როცა წარსულში მეტ სიხარულს ხედავ,ვიდრე მომავალში" -კნიტელი

+2

ჩამომეშლება მოგონება ნაგროვებ სითბოდ... კარგია.

მადლობა კახა :)

კარგად წერ:) ცუდია რომ კომენტარს შემოვყევი და მანამდე არ წავიკითხე

ტბათა ნაპირები, ანუ წამწამები. დრო ვერ შეეხება თეთრი ფანტელებით_არ გაჭაღარავდება.
გმადლობთ, რომ წაიკითხეთ.

ჯონათან, კი ზურმუხტიფერია_ პოეტურად, ისე მწვანე.

ახლა ვნახე- ტბები მართლაც ზურმუხტის ყოფილა :)

არ შრება ეგეთი ტბები :)

თემური57...:-*  მე დავწერე აქ +2...ანუ  შეუფასებლად არ გავსულვარ...:)

ჩემო ძვირფასო, ჭა!
ჩვენი შეფასებით არ ჩამოიქცევა ცა,
ავტორს რაც უნდოდა ის თქვა,
მოდი და ჩვენც მივცეთ ხმა.

"დრო დაუნდობლად თმას შემიმკობს ფიფქით, ულევით,
ვერ შეეხება მხოლოდ მწვანე ტბათა ნაპირებს."

                        ვერ შეეხებაო მწვანე ტბატა ნაპირებსო...შემდეგ კი ამბობს ...

"წამის დაჭერით, საბოლოო დროის შეგრძნების,
------------------------------------------------------------
ტბები ერთბაშად დაიღვრება მლაშე ცრემლებად,"

            და მერე კიდევ უფრო მძაფრად ეხება "დრო" ამ "ტბებს"...

"და მერე, როცა საუკუნო შემბოჭავს სუსხი,
--------------------------------------------------------
ზურმუხტის ტბები, ამომშრალი, გახდება უტყვი"

                                    აბა თავიდან რატომღა მეუბნევი ავტორო, დრო ამათ ვერაფერს ვერ უზამსო?...:)))
არ გაბრაზდე, რატომრაც დავდექი ლექსის გარჩევის ხასიათზე, სხვა დროს გაითვალისწინებ...:-*

მიხარია ამდენი ნიჭიერი შვილი რომ ჰყავს ჩემს ქვეყანას.

''ზამთრის სიცივე ვიდრე მოვა, გარდაუვალი
და შემოდგომას უხვი ცრემლით გამომატირებს,"

ლამაზი სტრიქონები...

საინტერესო ავტორი ხარ ნინო.