ჩემს ხელში, ნახე, შენი შვილია
ის ჩაისახა ჩამოყრილი ბომბებით
და გამოიჩეკა დამწვარი ტანკიდან
და მის მაგივრად, და შენს მაგივრად მე მეშინია
რომ არ დაგინდობს.
ჩემს ხელში, ნახე, შენი შვილია
ჩემს ხელზე მთელი სამყარო ეტევა,
სადაც მიღებულია, რომ ამხელა
ბავშვი ჯარისკაცების გვამებს თვალს ვერ აშორებს.
და მერე, რომელიმე ღმერთის სახელით
ეზოში ხოცავს სათამაშოებს.
ჩემს ხელში, ნახე, შენი შვილია,
ხოლო შენი შვილის ხელში მამამისის დანა,
რომელსაც ინახავს არა იმიტომ,
რომ მამა ენატრება,
არამედ იმიტომ, რომ კარგი დანაა.
ჩემს ხელში, ნახე, შენი შვილია
ჰორიზონტამდე სწვდება გაზოლილ
მიწას ეს მზერა.
და შენ კი წყნარად ელოდები,
როცა მორიგი ჭურვის, ანდა გასროლის
შემდეგ
ჩემს ხელში შენი შვილი აღარ იქნება.