შორიდან მოფრენილ ოცნებას გავყევი,
დროდადრო ჩამესმის ფოთლების არია,
გრძნობები შემომრჩა ცოტატი მერყევი,
ვიცი ეს ცრემლებიც გრძნობების ბრალია...

არ ვიცი როდემდე დავუცდი ალიონს,
არ ვიცი საიდან ველოდო განთიადს,
ქუჩაზე ამაყად გადმომდგარ ლამპიონს
სინათლის ჩრდილები ხან მოაქვს,ხან-მიაქვს....

ფიქრებმა დამთვალეს წამების სიზუსტით,
არც ისე დიდი და არც ისე პატარა...
არ ვიცი რას ველი...არ ვიცი ვის ვუცდი
დამღალა ლოდინმა..ლოდინმა დამღალა..

ამიტომ გავყევი ოცნებას უდავოდ,
ამიტომ მეამა ფოთლების შრიალი !!
ვუთვალოთ წამები ღიმილებს !! ვუთვალოთ
და ერთხმად შევცვალოთ სიცილი-ღრიალით!!

გული ხომ არაფერს მიქადდა იმედად,
ვადგამდი ნაბიჯებს ეულს და ჯიბრიანს..
დავაწყდი ცხოვრებას გაცვეთილ სიმებად
თითქოს და უიღბლოს, ან იქნებ-იღბლიანს..

შორიდან მოფრენილ ოცნებას გავყევი,
დროდადრო ჩამესმის ფოთლების არია,
გრძნობები შემომრჩა ცოტატი მერყევი,
ცრემლებიც უთუოდ გრძნობების ბრალია...