ხო, მეგობარო!- ადვილია ცხოვრება მაშინ,
თუ სიამაყეს, ულამაზეს კაბისთვის დასთმობ...
დიბა- ატლასის დაგიგებენ უთვალავ არშინს
და შეშურდება შენი ბედი უცხოს თუ ნაცნობს,

მაგრამ მე ასეთ ცხოვრებას, რომ არ ვარ ჩვეული?!-
როგორ აგიხნა, ან რა სიტყვა მოვძებნო ნაცვლად...
მე, შენი მზერა სხვებისაგან გამორჩეული,
(როცა თვალებით დაგეძებს და ბავშვივით ანცობს...)

ყველა სამოსელს მირჩევნია ყველა „ბრენდისას“
არ მიცხოვრია არასოდეს ვიღაცის ხარჯზე...
ქალს  სამოსელი არ სჭირდება გარდა ვნებისა,
თუ გეყვარება დაგასახლებს გაყინულ ქვაზეც...

და მეგობარო, თუ ცოტაა ის რაც ჩემშია,
და თუ ცოტაა ის, რაც ახლა თითქმის შენია...
არ გადაყროდი არსად ალბათ შენც ეს გერჩია;
ქალს, ლექსით შეშლილს....ამაყსა და ოდნავ გესლიანს....