Друг-энтомолог,
    для света нет иголок
    и нет для тьмы.


ქალაქი უძლებს
ნოემბრის ბოლო
ამოსუნთქვას
და ზამთრის დღეებს
ცარიელ ფურცლებს
მაყრის სახეში

მე მათ ვაგროვებ.
მე ვიწყებ წერას
ჩემი დეკემბრის.
ყოველი ხვალის
ფურცელს ეტყობა
წინა დღის კვალი.

ხოლო საღამოს
თითო დღეს ვკუჭავ
ვისვრი ფანჯრიდან
მათ ყლაპავს ქუჩა
წყვდიადის ხახით
და საცეცებით

მე თვალს ვაყოლებ
ჩუმი იმედით,
რომ მათგან ბოლო
არ დაეცემა