უღმესი მადლობა, რომ წაიკითხეთ :) არ ვიცი რაა, უბრალოდ ასე ვფიქრობდი, ტელეფონში სმს ად ავკრიფე და შევინახე.

არ ჭირდება ამას გალექსვა, ასე უფრო ლამაზია და სწორი. იცის ავტორმა რა და როგორ წეროს.

ისე მომეწონა, რომ თვითონ  მივეცი ლექსის ფორმა...:-*
იმედია არ გამიბრაზდები...:)

მოდი, სიცოცხლეს მივეფიცხოთ და
მზის სხივები ჩავიცვათ სამოსად.
გადავივიწყოთ ყოველგვარი მიწიერი,
მორალების ენა ამოვშალოთ,
ვალდებულებებს,
ძუძუმწოვარა პარაზიტებს რომ წააგავს ჩვენს ყოფაში,
დროებით მაინც დავემშვიდობოთ.
მოდი, მხლოდ წვიმა ვსვათ და
უარი ვთქვათ ყველა საკვებზე. . .
შიმშილის დროს ერთმანეთის ვნება მივირთვათ,
მხოლოდ ეს ვნება დავიტოვოთ დედამიწისა. . .
სხვა მხრივ მოდი და შევიცვალოთ თუნდაც ცოტახნით.
ჰო, როგორც ადრე, როგორც მაშინ,
ივნისმა ვალი რომ დააბრუნა ცამეტი წლის და
გადაიხადა საბნის სითბო,
ცხოვრების დრომ, ჯიუტ ბავშვივით.
ემბრიონივით იწვა მაშინ ჩემს წინ სამყარო. . .
მე კი ვუთვლიდი ამ სამყაროს მაჯიდან რითმებს ჩემი სიცოცხლის. . .
მოდი, სულ ცოტა გავაფრინოთ, ცოტაზე მეტიც. . .
ჰო, როგორც ადრე, როგორც მაშინ,
ან თუნდაც უფრო. . .
მერე გავიყოთ, გავიხადოდ სამოსი მზე და გავთითოსულდეთ უსაშველო მონატრებამდე.

5!!!!!