აქ სხვა პოეზია არის უადგილო,
როცა შეწკეპილი ჩემი ლექსებია,
ქვენა ქარი არის წვიმის მოადგილე,
ღრუბლებს წლის წვეთები კილად შესევია.

ერთი ნაღმიღაა ახლა უღიმღამო
მერე ალბა წვიმა დასვრის ნაასფალტარ
გზას და სიყვარული ძველი თუ კი ღამე
ტვინში შემოგიძვრა დროა დაასხა და...

როცა გამთბარია ყველა უჯრედი და
გულში მყინვარების ხანა უხერხულობს,
როცამკვდარია და შენით მკვდარი დედა,
როგორც ამფიბია დგახარ უხერხემლოდ.

ახლა ღამეა და... ახლა ექვსია და...
ახლა დილაა და... გული რაც გადაწვი,
ნაღმად აფეთქდა და ხაზად შესრიალდა.
ალბათ იწვიმებს და... ახლა იწვიმებს და...
უნდა იწვიმოს და...
                                  წვიმს.