რა ადვილია, გერქვას ,,უცხო’’.
მარტო გაუყვე უცხო ქალაქის
დასიცხულ ქუჩებს,
ჩრდილიდან წამოზრდილმა მოხუცებმა
შენს ახალგაზრდობას თვალი გააყოლონ,
წამიერი პაუზის შემდეგ კი
ნაჩქარევი დიაგნოზი დაგისვან:
,,ვიღაც უცხოა.“
ეს იქნება შენი განაჩენი 
და არ არსებობს გადარჩენა
გაქცევის გარდა.

რა ადვილია გერქვას ,,უცხო“.
როცა შენი პირადი ცხოვრება
მხოლოდ შენ გეკუთვნის
და არ გაინტერესებს,
რას ფიქრობს მეზობელი,
რომელიც არ გყავს.

რა ადვილია გერქვას ,,უცხო“.
და ტვირთად გაწვეს
არა წარსული,
არა აწმყო ან მომავალი, -
მხოლოდ ზურგჩანთა.

რა ადვილია იყო ,,ვიღაც“,
შენ კი პირიქით,-
შენ ხარ შენ,
კაცმა არ იცის,
ვის რას უმტკიცებ,
რაში გჭირდება ეს ყველაფერი.

დაე, გიწოდონ მოგზაური,
შენგან რა მიდის, -
მათი ქალაქის ნანგრევებში
შენს თავს აშენებ.

დაე, გიწოდონ მაწანწალა,
მერე რა მოხდა?
ბრმები თვალს მაინც ვერ გააწვდნენ
შენს გაკვალულ თავისუფლებას.


რა ადვილია გერქვას ,,უცხო“
და მაინც ეძებ ადამიანებს.

        16:59
19.09.2015წ.