ბილიკებზე ზაფხული ლურჯ ღამეებს მიდენის,
ჩამომკაწრეს თავთავებმა , ვთელავ ლორთქო ბალახებს
მეოცნებემ, ტერფებთან სიგრილე შევიგრძენი,
შიშველ შუბლზე ქარი მცემს, თითებით თმას არხევს.
არც ვსაუბრობ, არა, არც რამე მიფიქრია
სიყვარული სულში უკვდავებას მიფენს,
როგორც ბოშა, შორად შორს , გავედევნე ნიავს ,
ჩავეკვრები ბუნებას, ტკბილად, ვით ქალის მკერდს.
SENSATION რემბო
Par les soirs bleus d’été, j’irai dans les sentiers,
Picoté par les blés, fouler l’herbe menue
Rêveur, j’en sentirai la fraîcheur à mes pieds.
Je laisserai le vent baigner ma tête nue.
Je ne parlerai pas, je ne penserai rien : ,
Mais l’amour infini me montera dans l’âme,
Et j’irai loin, bien loin, comme un bohémien,
- Par la Nature, – heureux comme avec une femme.