26. ყველა ტკივილიანი განცდა,
ყველა იმედი ,
ყველა ნატვრა-
შენს მოლოდინში გაცვდა.
ეს მომეწონა, კიდევ დაწერე , დაწერე რამე , დაწერე...
ყველა ტკივილიანი განცდა,
ყველა იმედი ,
ყველა ნატვრა-
შენს მოლოდინში გაცვდა.
ეს მომეწონა, კიდევ დაწერე , დაწერე რამე , დაწერე...
25. . Სიცილს რომ მორჩებით, ლექსის სიუჟეტს გადახედეთ.
Თუმცა, ეს ლექსი ამდენ ამბადაც არ ღირს.<3
ანა ჯავახიშვილი. 2022-08-04 13:23:52
ძვირფასო ,ანა. ამ ლექსს ისიც ეყოფა ,რომ თქვენ ყურადღება მიაქციეთ.:))
სრულიად უპრეტენზიოდ ვართ აქ მე და ჩემი “ლექსი”:)))<3 . Სიცილს რომ მორჩებით, ლექსის სიუჟეტს გადახედეთ.
Თუმცა, ეს ლექსი ამდენ ამბადაც არ ღირს.<3
ანა ჯავახიშვილი. 2022-08-04 13:23:52
ძვირფასო ,ანა. ამ ლექსს ისიც ეყოფა ,რომ თქვენ ყურადღება მიაქციეთ.:))
სრულიად უპრეტენზიოდ ვართ აქ მე და ჩემი “ლექსი”:)))<3
24. Სიცილს რომ მორჩებით, ლექსის სიუჟეტს გადახედეთ.
Თუმცა, ეს ლექსი ამდენ ამბადაც არ ღირს.<3
Სიცილს რომ მორჩებით, ლექსის სიუჟეტს გადახედეთ.
Თუმცა, ეს ლექსი ამდენ ამბადაც არ ღირს.<3
23. “ბოთლები მოაგროვა და თან წაიღო?” ))))))
ნუთუ?))))))))) “ბოთლები მოაგროვა და თან წაიღო?” ))))))
ნუთუ?)))))))))
22. ლექსი პათეტიკურია. Მაგრამ ფეხაკრეფით წასულმა ბოთლებიც რომ მოაგროვა და თან წაიღო _ Აქ უკვე ამბავსაც უჭირს)) ლექსი პათეტიკურია. Მაგრამ ფეხაკრეფით წასულმა ბოთლებიც რომ მოაგროვა და თან წაიღო _ Აქ უკვე ამბავსაც უჭირს))
21. ნუ მიაქცევთ დიდ ყურადღებას, ცარიელი ბოთლის ბრალიცაა ცოტა ეს აბდაუბდა :) ნუ მიაქცევთ დიდ ყურადღებას, ცარიელი ბოთლის ბრალიცაა ცოტა ეს აბდაუბდა :)
20. . წვიმის წვეთები ფანჯრის მინაზე... მილიონობით გაგრძელება შეიძლება ჰქონდეთ იქნება იმათ ნაკვალევს - შენ მონატრებად ჩაგდენია სულში ნაწვეთი და ყველა ქოხი სადაც სიყვარულის ნასუნთქი დააჩნდა ლამაზი სახურავით დახურულ კედლებს... დაუფიქრებლად, მთელ სამყაროს ისეთ ქოხებად დაშლი. მშურს, ახლა, როცა შენი შეგრძნებებით ვცოცხლდები და მინდა ჩემი დიდი სახლი იმ ქოხად იქცეს, თუნდაც წარსულის. წვიმს და ფანჯარას ვარ სახით აკრული, მაგრამ ის მხოლოდ გარედან არის სველი. მეც გარეთ ვარ, იმიტომ რომ იმ სამყაროსთვის ჩემი მხარეა გარეთ. მწვანე მოგონებები არ მაქვს, მაგრამ ახლა ყველა მწვანეში ვეძებ მოგონებებს. კედლებს რომ ჰქონდეთ სუნი. სუნი სუნთქვას აქვს, განუმეორებელი და ერთადერთი, ფერის მონასმივით, მხოლოდ შენთვის დასანახი გრადაციით. ყველგან მიმოყრილი ცარიელი ბოთლები ერთად ფეთქდებიან და ნამსხვრევები მისერავს სხეულს. ჩემი ფიზიოლოგია არათავსებადია ალკოჰოლთან, მაგრამ ვერ ვფხიზლდები, ახლა შენს სულში ნაწური მათრობს, ხის კედლებზე, მრავალწერტილებით მიკრული მწვანე მოგონებები და მივხვდი, რატომ პატიობ, რატომ პატიობენ საერთოდ, ადამიანები
კობა_ბ. 2021-09-02 21:19:53
ვერაფერი ვერ გავიგე,მაგრამ მადლობა ,რომ წაიკითხეთ.)))))))) . წვიმის წვეთები ფანჯრის მინაზე... მილიონობით გაგრძელება შეიძლება ჰქონდეთ იქნება იმათ ნაკვალევს - შენ მონატრებად ჩაგდენია სულში ნაწვეთი და ყველა ქოხი სადაც სიყვარულის ნასუნთქი დააჩნდა ლამაზი სახურავით დახურულ კედლებს... დაუფიქრებლად, მთელ სამყაროს ისეთ ქოხებად დაშლი. მშურს, ახლა, როცა შენი შეგრძნებებით ვცოცხლდები და მინდა ჩემი დიდი სახლი იმ ქოხად იქცეს, თუნდაც წარსულის. წვიმს და ფანჯარას ვარ სახით აკრული, მაგრამ ის მხოლოდ გარედან არის სველი. მეც გარეთ ვარ, იმიტომ რომ იმ სამყაროსთვის ჩემი მხარეა გარეთ. მწვანე მოგონებები არ მაქვს, მაგრამ ახლა ყველა მწვანეში ვეძებ მოგონებებს. კედლებს რომ ჰქონდეთ სუნი. სუნი სუნთქვას აქვს, განუმეორებელი და ერთადერთი, ფერის მონასმივით, მხოლოდ შენთვის დასანახი გრადაციით. ყველგან მიმოყრილი ცარიელი ბოთლები ერთად ფეთქდებიან და ნამსხვრევები მისერავს სხეულს. ჩემი ფიზიოლოგია არათავსებადია ალკოჰოლთან, მაგრამ ვერ ვფხიზლდები, ახლა შენს სულში ნაწური მათრობს, ხის კედლებზე, მრავალწერტილებით მიკრული მწვანე მოგონებები და მივხვდი, რატომ პატიობ, რატომ პატიობენ საერთოდ, ადამიანები
კობა_ბ. 2021-09-02 21:19:53
ვერაფერი ვერ გავიგე,მაგრამ მადლობა ,რომ წაიკითხეთ.))))))))
19. წვიმის წვეთები ფანჯრის მინაზე... მილიონობით გაგრძელება შეიძლება ჰქონდეთ იქნება იმათ ნაკვალევს - შენ მონატრებად ჩაგდენია სულში ნაწვეთი და ყველა ქოხი სადაც სიყვარულის ნასუნთქი დააჩნდა ლამაზი სახურავით დახურულ კედლებს... დაუფიქრებლად, მთელ სამყაროს ისეთ ქოხებად დაშლი. მშურს, ახლა, როცა შენი შეგრძნებებით ვცოცხლდები და მინდა ჩემი დიდი სახლი იმ ქოხად იქცეს, თუნდაც წარსულის. წვიმს და ფანჯარას ვარ სახით აკრული, მაგრამ ის მხოლოდ გარედან არის სველი. მეც გარეთ ვარ, იმიტომ რომ იმ სამყაროსთვის ჩემი მხარეა გარეთ. მწვანე მოგონებები არ მაქვს, მაგრამ ახლა ყველა მწვანეში ვეძებ მოგონებებს. კედლებს რომ ჰქონდეთ სუნი. სუნი სუნთქვას აქვს, განუმეორებელი და ერთადერთი, ფერის მონასმივით, მხოლოდ შენთვის დასანახი გრადაციით. ყველგან მიმოყრილი ცარიელი ბოთლები ერთად ფეთქდებიან და ნამსხვრევები მისერავს სხეულს. ჩემი ფიზიოლოგია არათავსებადია ალკოჰოლთან, მაგრამ ვერ ვფხიზლდები, ახლა შენს სულში ნაწური მათრობს, ხის კედლებზე, მრავალწერტილებით მიკრული მწვანე მოგონებები და მივხვდი, რატომ პატიობ, რატომ პატიობენ საერთოდ, ადამიანები წვიმის წვეთები ფანჯრის მინაზე... მილიონობით გაგრძელება შეიძლება ჰქონდეთ იქნება იმათ ნაკვალევს - შენ მონატრებად ჩაგდენია სულში ნაწვეთი და ყველა ქოხი სადაც სიყვარულის ნასუნთქი დააჩნდა ლამაზი სახურავით დახურულ კედლებს... დაუფიქრებლად, მთელ სამყაროს ისეთ ქოხებად დაშლი. მშურს, ახლა, როცა შენი შეგრძნებებით ვცოცხლდები და მინდა ჩემი დიდი სახლი იმ ქოხად იქცეს, თუნდაც წარსულის. წვიმს და ფანჯარას ვარ სახით აკრული, მაგრამ ის მხოლოდ გარედან არის სველი. მეც გარეთ ვარ, იმიტომ რომ იმ სამყაროსთვის ჩემი მხარეა გარეთ. მწვანე მოგონებები არ მაქვს, მაგრამ ახლა ყველა მწვანეში ვეძებ მოგონებებს. კედლებს რომ ჰქონდეთ სუნი. სუნი სუნთქვას აქვს, განუმეორებელი და ერთადერთი, ფერის მონასმივით, მხოლოდ შენთვის დასანახი გრადაციით. ყველგან მიმოყრილი ცარიელი ბოთლები ერთად ფეთქდებიან და ნამსხვრევები მისერავს სხეულს. ჩემი ფიზიოლოგია არათავსებადია ალკოჰოლთან, მაგრამ ვერ ვფხიზლდები, ახლა შენს სულში ნაწური მათრობს, ხის კედლებზე, მრავალწერტილებით მიკრული მწვანე მოგონებები და მივხვდი, რატომ პატიობ, რატომ პატიობენ საერთოდ, ადამიანები
18. თენგო :) მადლობელი:)^-^ თენგო :) მადლობელი:)^-^
16. არქივი:) "მტვერი ედება ისტორიის " :) არქივი:) "მტვერი ედება ისტორიის " :)
15. პალატელო, პილატესავით ჟრერს, ჰოდა ხელებიც დაიბანია:)
კალენდარია ეს გოგო. არქივი:)
რა ვთქვი ასეთი?:) პალატელო, პილატესავით ჟრერს, ჰოდა ხელებიც დაიბანია:)
კალენდარია ეს გოგო. არქივი:)
რა ვთქვი ასეთი?:)
14. ჰო ანდაც ეგრე :)
ის ნახე რა სიტყვებს ამბობს დაბლა- ადამიანებს არ ვექცევი ისე როგორც მაბრალებ პალატელო! ჰო ანდაც ეგრე :)
ის ნახე რა სიტყვებს ამბობს დაბლა- ადამიანებს არ ვექცევი ისე როგორც მაბრალებ პალატელო!
13. "რიცხვი ოცდაშვიდის ფერი-დეკემბერი":)) "რიცხვი ოცდაშვიდის ფერი-დეკემბერი":))
12. კი არ ასმევდი, ბოთლიდან აწოვებდი:)
მიმღერე შენი უკუღმართი იავნანა, მიმღერე შენი... კი არ ასმევდი, ბოთლიდან აწოვებდი:)
მიმღერე შენი უკუღმართი იავნანა, მიმღერე შენი...
11. პალტოდან არაყს რომ ვასმევდით გაცრეცილ მოხუცს?
ის ღამეა? :)) პალტოდან არაყს რომ ვასმევდით გაცრეცილ მოხუცს?
ის ღამეა? :))
10. შევიკრიბედ მგონი
ემელით მოვსულვართ :) შევიკრიბედ მგონი
ემელით მოვსულვართ :)
9. შეგრძნებებს არ სჭირდება ლექსიკონი.
თუ რამე აქ ვარ, მოასწარით სანამ ცოცხალი ვარ, თორემ მეც მოკვდავებში დამაქვეითეს.,, შეგრძნებებს არ სჭირდება ლექსიკონი.
თუ რამე აქ ვარ, მოასწარით სანამ ცოცხალი ვარ, თორემ მეც მოკვდავებში დამაქვეითეს.,,
8. ლექსიკონი , რომელიც მისტიურ ფრაზებს განმარტავს უბრალო მოკვდავთა ენაზე , არ მოეპოვება გუგლს?:)
გილო,მადლობა ,რომ დახედე ამ ნაწერს :)) ლექსიკონი , რომელიც მისტიურ ფრაზებს განმარტავს უბრალო მოკვდავთა ენაზე , არ მოეპოვება გუგლს?:)
გილო,მადლობა ,რომ დახედე ამ ნაწერს :))
7. განცდა, რომელსაც ვერასოდეს მიუთითებ პოზას...
ფიქრი, რომლის სურვილამდე დაყვანაც, მისტიურ სიამოვნებად აქცევს რეალობას...
არის, აქ არის!
განცდა, რომელსაც ვერასოდეს მიუთითებ პოზას...
ფიქრი, რომლის სურვილამდე დაყვანაც, მისტიურ სიამოვნებად აქცევს რეალობას...
არის, აქ არის!
6. მე ყოველ ღამე მოვდივარ შენთან ისე,
როგორც შენ წახვედი ჩემგან-
ფეხაკრეფით.
სასმლისგან დამძიმებულ თვალებს გიკოცნი
და
გპატიობ. +++ მე ყოველ ღამე მოვდივარ შენთან ისე,
როგორც შენ წახვედი ჩემგან-
ფეხაკრეფით.
სასმლისგან დამძიმებულ თვალებს გიკოცნი
და
გპატიობ. +++
4. ძაან მომწეონა სტილი. +5 ძაან მომწეონა სტილი. +5
3. ჩაგეთვალა! :) 5+ ჩაგეთვალა! :) 5+
1. სადაც არიან წასულები და სადაც მომლოდინეა (და ალკოჰოლი) იქ ვარ მეც. მატარებლები დამაკლდა რატომღაც სადაც არიან წასულები და სადაც მომლოდინეა (და ალკოჰოლი) იქ ვარ მეც. მატარებლები დამაკლდა რატომღაც
|
