მაგრამ დილისპირს ბნელ ოთახში როცა ბაბუას
ტანს ესხა ახლად ნაწვიმარი მიწის სურნელი,

რა მაგარია!  მიყვარს ყველა მსგავსი ბავშვობის მომენტი. განსაკუთრებულია.
ლექსიც გულ-ჯანიანია ^^

ავტორი: ჯანო შენგელია
ჟანრი: პოეზია
ჩემი შეფასება: 5

მადლობა ყველას ვინც ორი სტრიქონი მაინც წაიკითხა. სასიმინდეს გალში ნალიასაც ვეძახით და ყანასაც.  ხოლო თებროზე  და გიგოზე მოკლედ მოგახსენებთ.  თქვენ აღნიშნეთ რომ აღმოსავლური სახელებია მაშინ ერთი დასკვნის გამოტანა შეიძლება აქედან თებროლე აღმოსავლეთიდან დასავლეთში წაიყვანეს პატარძლად. 
ჰო.  პაპებს დიდ ბაბუებს ვეძახით.  დიდ ბებიას ,, პეპს"
ახლაც მყავს დიდი ბებია 99 წლისაა,  მინდოდა ჩამერთო ამ ლექსში მაგრამ სახელ ჟუნას ისევ თებროლე ვამჯობინე.

მოკლედ მიღებულია შენიშვნები.  მადლობა ყველას.

ეს ლექსი არის აფხაზეთზე, და იქ ე.წ. "დოლგოჟიტელები არიან."  აბა გაიხსენე რას ეძახიან დასავლეთში ბაბუის მამას... ანუ მამის მამის მამას :))

  ძალიან მაგარი ლექსია, ცოცხალი კადრებით. მართლა ვისიამოვნე,

  მაგრამ ვფიქრობ ის შენიშვნები რაც ქვემოთ იასონმა ჩამოწერა გასათვალისწინებელია. იმერელი კაცი ვარ და ამ ტერმინებმა მართალი გითხრათ კახეთში გადამაგდო, მით უმეტეს ქვემოთ კიდევ ერთი ფრაზა უმაგრებს ამ სიტყვებს ზურგს:
  ,,და სოფლის თავში
  საფლავების მაღალ მუხებთან,
  (სადაც პაპები თავს იყრიან დროგამოშვებით)"

  შეიძლება არსებობენ ადამიანები დასავლეთ საქართველოში ვინც ბაბუას პაპას უწოდებენ, მაგრამ ეს იქნება იშვიათი გამონაკლისი, ისევე როგორც დასავლეთში ვინმეს დაუძახო თებროლაანთ გიგო.

ნეფერტარ , მე მაგალითად მივიღე ის შენიშვნა რაც ჩემს მოთხრობაზე დამიწერეთ, ის ფილმიც ვნახე თქვენ წარმოიდგინეთ :D

ჰოდა შენიშვნები ზრდის ადამიანს ამის თქმა მინდა. ჯანოს ძალიან მაგარი ლექსი აქვს დაწერილი და შენიშვენებს რომ გაითვალისწინებს ვფიქრობ უკეთესებსაც დაწერს.

აბა რასა ბრძანებ ნექტარო? დასავლეთში ხორბალიც ითესება, ღომის ღომიც და ქერიც.  შეიძლება იმდენი არა, როგორც კახეთში, მაგრამ ითესება... =))

ისე დასავლეთის კუთხეებთან შეხება არ ნიშნავს აღმოსავლეთთან შეხებას და ძალიანც ნუ გაყოფთ ერთმანეთისაგან ქართველი მეფეებივით, თორე ჩამოგიქროლებთ მოელცინო ტიპი და შუაზე გაგიხევთ საქართველოს რუკას, როგორც ედუარდას გადაუხია შუაზე არც თუ დიდი ხნის უკან.  აბსოლუტური დათანხმება ნიშნავს ყველაფერზე დათანხმებას. იმაზეც რომ დასავლეთში დასამუშავებელი ალაგი პირდაპირ საკარმიდამოზე არაა თურმე მიბმული. =))

ყველაფერს აჯობებს ავტორის აზრს დაველოდოთ. სათქმელი მან თქვა და ინსტრუქციასაც ის მიაწვდის ვისაც ჭირდება ეგ. 

ზოგადად კარგი ლექსია და ამ თემის მიმართ რომ გულგრილი არ ვარ და ვერ ვიქნები ცხადია.
თუმცა აბსოლუტურად ვეთანხმები იასონს განსაკუთრებით იმ ნაწილში, რომ "თებროლაანთ გიგო" არის ბოლომდე  "აღმოსავლური" ფორმა და გამორიცხულია ეს ფრაზა დასავლეთ საქართველოში თქვას ვინმემ, საერთოდ "აანთ" არ გამოიყენება დასავლეთში, რომელთანაც საკმაოდ მჭიდრო შეხება ამქვს (დასავლეთის არაერთ კუთხესთან).
შესაბამისად ლექსში ამ ფორმის გამოყენება სრულიად გვაგდებს კონტექსტიდან.

დასავლეთში  არ  არის  ხორბლის  ყანები.  მხოლოდ  სიმინდი  ითესება,  კერძოდ  გურიაში  დანამდვილებით  ვიცი.

აღმოსავლეთში,      დათესილ,  ამოსული  ხორბალს  ეძახიან - ჯეჯილს,  ყანასაც  და  რა  ვიცი  კიდევ  ბევრს  სხვა  სახელ ეძახიან.

არა, არ მაწუხებთ, მხოლდ თქვენი შემოქმედება მაინტერესებს. 

"და" არ გამომრჩა"  - "დარეგისტრირებული" არასწორია, - სწორია "რეგისტრირებული" :))

ნექტარო,  ძაან ბოდიშით, მაგრამ ხორბლის ყანას რას ეძახიან, მაგას ხომ იცი მზესავით ცხრა სახელი აქვს და არ დაიბნე ახლა ჩამონათვალში.

                                      დასავლეთში  და  მათ  შორის  გურიაშიც,  მიწას,  ადგილს,  სადაც  სიმინდს  თესავენ  ეძახიან - ს ა ყ ა ნ ე  ა დ გ ი ლ ს,
                                                                                                                                                            ხოლო  სიმინდიან  ფართობს -ს ი მ ი ნ დ ი ს  ყ ა ნ ა ს.
                                                                                                                                            სინმინდის  შესანახ  სა თ ა ვ ს ო ს  კი - ნ ა ლ ი ა ს

ხოლო  აღმოსავლეთში,  ადგილს,  მიწას,  სადაც  სიმინდ თესავენ  ეძახიან - ს ა ს ი მ ი ნ დ ე  ა დ გ ი ლ ს,    ანუ  სიმინდის  სათეს  ადგილს, 
                                                                      ხოლო  სიმინდის  შესანახ  სათავსოს-ს ა ზ ა რ ე ს,  ს ა ს ი მ ი ნ დ ე ს,
                        თესლზე  ამოსულ  გაზრდილ  სიმინდიან  ფართობს  ეძახიან  -ს ი მ ი  ნ დ ის  ყ ა ნ ა ს.

თქვენ და --- დაგაკლდათ წინა წერილში.  ვცადე დარეგისტრირების გარეშე კომენტარის და ქულების დაწერა, მაგრამ არ გამოვიდა. ხომ არ გაწუხებთ?

ახალდარეგისტრირებულო,

"ნოუ დაუთ" რომ აუცილებლად დაეთანხმებოდი, ეგ ისედაც ცნობილი იყო ჩემთვის  თქვენი რეგისტრაციისთანავე.
ოღონდ, იქნებ რამე შენიც დადო შენს გვერდზე. წავიკითხავდი, თორემ აქაურობის კითხვა "დარეგისტრირების" გარეშეც შეიძლება.
იცით მაინტერესებს თქვენისთანა ავატარის პატრონს,  როგორი ლიტერატურული გემოვნება აქვს.

დიახ, თქვენი შემოქმედება  წარმოადგენთ ჩემი ინტერესის საგანს და ამის საფუძველიც მაქვს.

გმადლობთ ყურადღებისათვის.

იასონს ვეთანხმები მის მიერ გამოთქმულ შენიშვნებში. ამავე დროს ქულაშიც ვეთანხმები, 2 ქულას ვწერ მეც. კარგი ლექსია. შეცდომები კი გასწორდება.

ვიკიპედიით არ იწერება ლექსები.

ეტყობა ემიგრანტი ხართ და საქართველოში არ ყოფილხართ კარგა ხანია.  შეიძლება მანამდეც ქალაქად სახლობდით და არც მწყერის დაძახილი გაგიგონიათ და არც ტოროლას გალობა. დასავლეთ საქართველოში საბაღ-ბოსტნე, საბაღჩე, სახორბლე, სავენახე და სასიმინდე ადგილები, ნალიები და  ხორბლის ორმოები, ისე როგორც ჭურ-მარანი  პირდაპირ კარმიდამოზეა მიბმული, ამიტომ მურია ყველაფერს  ყარაულობს. კახეთში ცალკეა დასახლებები და  სახნავი მიწები კიდევ  ცალკე... - ეს მუდმივი ომიანობის და ლეკიანობის გამო იყო და ასეც დარჩა. 

ჩემს სოფელში, იმერეთში  ჩემს მეზობლად ცხოვრობს "პარუსკაანთ" ნელიკა,  ბებიამისი იყო რუსის ქალი,  ახალი გათხოვილს  რასაც არ ეტყოდენენ მეზობლები არ ესმოდა და "პარუსსკი, პარუსსკი სკაჟიო" - ეხვეწებოდა ყველას, ჰოდა კი შერჩა "კლიჩაკად" ბოლოს  "პარუსკაანთი"  შვილშვილებსაც გადმოყვა ...

სიმინდსაც აქვს ძალიან მცირე მარცვლები და  არსებობს სპეციალური ჯიშები (მაგალითად საბატიბუტე)  სპეციალურად თესავენ და სასილოსეც წვრილმარცვლიანია) .  ვინც მხოლოდ მოხარშული ტაროს ჭამს, ეგ არ იცის... =)) 

პოეზიაში შეიძლება სიმინდი იყოს ლურჯი, ხოლო მარცვალი ოქრო, მთებსაც დაბინდული ქლიავისფერი ჰქონდეს,  ლურჯი ცხენებიც ძოვდნენ წითელ ბალახზე,  მაგრამ ეგ პოეზიის ამბავია და არა ვიკიპედიის.

ჯანოს არ ვიცავ,  როგორც წერს, ისე ვერც მე დავწერ და ვერც შენ. მაგრამ  ძალიან მნიშვნელოვანია ლექსის ყურადღებით წაკითხვა, მით უმეტეს რომ ახალ მიმართულებას ეძებენ აქაური პოეტები, ამიტომ ლექსები ხანდახან ძალიან უცნაურია და ლექსს არც ჰგავს ხანდახან... მე მაგალითად არ მომწონს დადაისტური მიმართულება, მაგრამ არსებობს და რა ვქნა...  ( ისე არც ჰიტლერს მოწონდა, გონი დეგენერატიზმს ეძახდა... =))

ორჯერ ორი, პოეზიაში შეიძლება  ათასიც იყოს და ტოლობის ნიშნის ნაცვლად უსასრულობის ნიშანი იხმარებოდეს, აი ის მხარ-თეძოზე წამოწოლილი რვიანი როა თავში მინუსით და ბოლოში პლიუსით, იმიტომ რომ პოეზიაა და არა მათემატიკა. 

თუ არ მიპასუხებთ თქვენი ნებაა, თანაც დროც  ძვირია და პოეტური "ამბების" ახსნაზე ვერ დავხარჯავ. ოღონდ როცა ავტორი კომენტარს წაიკითხავს  და კომენტატორს  ვერ გაუგებს, არ უნდა დასცინოს მაინც (IMHO). 

ტოლობის ნიშანი შემშლია და ვიცი შავი დღე დამადგება ამისათვის...  :)
ორჯერ ორი ოთხია
ორს პლუს ორიც ოთხია
ვსო

ნეფერტარ,  თქვენთან კამათი წყლის ნაყვაა, კარგად ვიცი, ამიტომ არ გეკამათებით - უბრალოდ, სხვა მომხმარებლები რომ არ დაიბნენ:

1, გოგიტა და გიგო სხვადასხვაა, გიგო - უფრო აღმოსავლეთ საქართველოშია გავრცელებული,
"თებროლაანთ გიგო" - ამ კონსტრუქციას, ასეთ სიტყვათშეთანხმებას  ლიხის  მთის იქით ვერ გაიგონებთ.
2. სასიმინდე, საბოსტნე, საბაღჩე - სრულიად არათანაბარი ერთეულებია დაჯგუფებული ხელოვნურად.
საბოსტნე, საბაღჩე - ზოგადი დასახელებაა ბოსტნეულისა და ბაღჩეულის მოსაყვანი ადგილის
ადგილს კი სადაც სიმინდი მოჰყავთ, სიმინდის ყანა ჰქვია და არა სასიმინდე. 
სასიმინდე იგივე ნალიაა ცალსახად და არსად ამ ტერმინის ქვეშ ყანას არავინ მოიაზრებს, აბსურდია.
ა, ბატონო თქვენ ვიკიპედია:

"სასიმინდე, ტაროიანი სიმინდის შესანახი ნაგებობა, სადაც არის დაყრილი ტაროების განიავებისა და გაშრობის საშუალება....
სასიმინდეს იმერეთში, გურიასა და აჭარაში ნალიასაც უწოდებენ"

https://ka.wikipedia.org/wiki/%E1%83%A1%E1%83%90%E1%83%A1%E1%83%98%E1%83%9B%E1%83%98%E1%83%9C%E1%83%93%E1%83%94

მურიები სიმინდის ყანებს მითუმეტეს არ  დარაჯობენ, კარ-მიდამოს იცავენ


3. მწყერი ბინადრობს იქ, სადაც მისი საკვები იშოვნება - მათ შორის, სიმინდის ყანაშიც, თუმცა პურის ყანა ურჩევნია, რადგან პურის მარცვლის აკენკვა შეუძლია, მაგრამ  მთელ სიმინდის მარცვალს ვერაფერს მოუხერხებს,  გამორიცხულია, ყანაში კი  სიმინდს არავინ დაუღერღავს.  მისი საკვებია სხვადასხვა ბალახეულის თესლი, კვირტი, ყლორტი, ასევე მწერები..  იკვებება დაახლოებით ისე, როგორც  წიწილა.

ეს ყველაფერი არის ისეთივე ცხადი, როგორც    2+2-4
შეგიძლია აწი ამტკიცო, რომ თეთრი შავია და პირიქით, მეტს აღარ გიპასუხებ.
და არ სჭირდება ჯანოს დამცველები, ასე მგონია მე.

http://www.geocinema.ge/ge/index.php?filmi=135 

აგრეაა თებროლე, გოგიტა და მთელი დასავლეთ საქართველო. 

სასიმინდეს, საბოსტნეს, საბაღჩეს -  საქართველოში ეძახიან  სიმინდის, ბოსტნისთვის  და ბაღჩისთვის  სათესად მომზადებულ ნიადაგს. ასეა იმერეთშიაც ჩემი წინაპრების სოფელში. მოსავლის აღების შემდეგ ნიადაგში რჩება ჩაპნეული მარცვლეული. ამიტომ მწყერი ხშირია მაგ დროს, თითქმის ყველა ნაყანევიდან ისმის მწყერის დაძახილი რომელიც "ქვით-კირრ"  -ს წააგავს.  მწყერი გაზაფხულიდან ოქტომბრამდე რჩება საქართველოში და სწორედ სასიმინდეში ან მოსავლის აღების შემდეგ ნასიმინდარში ნაწვერალზე დაიარება. ვისაც მწყერზე უნადირია, ეს იცის ძალიან კარგად.

ლექსში ხაზგასმითაა მითითებული რომ  "აგვისტოა.  ხვატია სოფლად…" - ამ დროს კი მწყერზე ნადირობის სეზონი იხსნება. ჩანს ავტორმა ეს კარგად იცის და მწყერზეც უნადირია.

სიმინდის ტაროს შესანახი ადგილი რომელიც მაღალზე იდგმება არის ნალია. ამასაც სასიმინდეს ეძახიან დღეს მაგრამ დასავლეთის ქართულ სოფლებში მხოლოდ ნალიას იტყვიან. აღმოსავლეთ საქართველოში ნალიები თითქმის არაა, იქ სიმინდს სასილოსე კულტურად უფრო იყენებენ და მჭადს კიდევ პურს ამჯობინებენ.

ვფიქრობ რომ ავტორი, როგორც ამ კონკრეტულ შემთხვევაში, ისე ზოგადად, მხოლოდ თავისი თვალით ნანახს, საკუთარ წარმოსახვას და გულს უნდა ენდოს.

ლექსს 5 ქულა, რადგან სრულიად უნაკლოა.

ამ ლექსზე  მოკლე, არცთუ აღფრთოვანებული კომენტარი დავტოვე და ამავე დროს, 2 ქულა.
ახლა რატომღაც მომინდა, ჩემი კომენტარი განვმარტო.
ჯანოს კაი ხანია თვალს ვადევნებ და ოსტატობას რომ უმატებს, ეს ფაქტია, კარგია და ბუნებრივია.
ამავე დროს, მის  ლექსებში ზოგჯერ ვაწყდები ხოლმე  სტრიქონებს, რომლებიც ჩემი აზრით,  მთელ
ლექსს აფუჭებენ, გულწრფელობას უკარგავენ. სხვა წვრილმანებზე არაფერს ვიტყვი.
ჩემი აზრით, რა -თქმა უნდა. ვფიქრობ ხოლმე - რაში სჭირდება ჯანოს ეს და ვერ მივმხვდარვარ.
იქნებ მე ვცდები და ჩემშია პრობლემა? შეიძლება
მოდი ერთად ვნახოთ და ინტერესით მოვისმენ თქვენს შეფასებებს.

.............    გოგმანით სასიმინდეში
გამოეპარა ციცქნა მწყერი დაღლილ მურიას.
აქ ღობის ძირას თებროლაანთ გიგოს გალეშილს,
ეძინა ხოლმე უქნარას და  სახემურიანს.

1. ......გოგმანით სასიმინდეში/ გამოეპარა ციცქნა მწყერი დაღლილ მურიას...

ამ სტრიქონებში, ჩემი აზრით, ცოდნით და გამოცდილებით, სტრატეგიული შეცდომაა. ასეთი რამ არ შეიძლება მომხდარიყო და ამდაგვარ რამეს ავტორი ვერ ნახავდა. რატომ?
- იმიტომ, რომ სასიმინდეს საქართველოს ყველა კუთხეში დგამენ მიწიდან მაღალზე,  ისე, რომ ჩიტი სასიმინდეში ვერ შეგოგმანდება.
მურია დაღლილიც რომ ყოფილიყო, ფრინველებისაგან სასიმინდეს დარაჯად ვერ გამოდგება.
- იმიტომ, რომ მწყერი არ მიეკუთვნება ე.წ. ბაღის ფრინველების ჯგუფს, ანუ ფრინველებს, რომლებიც ადამიანის ეზოსა და ადგილსამყოფელთან ახლოს ცხოვრობენ. მაგ. შაშვი, ჩიტბატონა, ნიბლია, შოშია და ა.შ.
ქურდბაცაცა და ხულიგანი ბეღურა, რაც მთავარია. არც შემთხვევით არ მოხვდება მწყერი ადამიანის კარმიდამოში.
- და კიდევ, მგონია, რომ ფრინველი ქათამზე დიდი მაინც უნდა იყოს, რომ სიმინდის მარცვალს მოერიოს.
ხორბალს - კი ბატონო, მაგრამ სიმინდს მწყერი არ ეტანება მგონია. ღერღილს კი მიირთმევს შინაურ პირობებში, ფერმაში.

2. აქ ღობის ძირას თებროლაანთ გიგოს გალეშილს,/ ეძინა ხოლმე უქნარას და  სახემურიანს.

თებროლე და გიგო იმდენად "აღმოსავლური" სახელებია თვითოეული, რომ ვერაფრით წარმომიდგენია
დასავლეთ საქართველოს სინამდვილეში, არსებობდეს დედა შვილი თებროლე და გიგო
თებროლაანთ გიგო - იმდენად "აღმოსავლური" ფორმაა. რომ ასე მგონია, სადმე ჩუმლაყზე ან წნორზეა საუბარი.
ღობის ძირში მძინარე, გალეშილი თებროლაანთ გიგო - საერთოდ საქართველოს სინამდვილეში არატიპიურია, მითუმეტეს არატიპიურია დასავლეთ საქართველოს სოფლისათვის.
და თუ მაინც, დავუშვებთ რომ ამდაგვარი რამ "ხომ შეიძლება მომხდარიყო", ისევ ვიტყვი - იმდენად არატიპიურია,  არა-დამახასიათებელი, რომ იმ დანარჩენ ძვირფას მოგონებებს შორის მისი მოხსენება არ ღირდა, არ იყო საჭირო.

დამიჯერე ჯანო, დამიჯერე, არ წააგებ.
:)

:(

კარგი იყო...:-*
ფინალმა გაალამაზა თითქოს...

გმადლობთ <3

კარგია++

ბოლო პერიოდია, რასაც ვკითხულობ საგრძნობლად გაქვს მომატებული, რაც მახარებს :)

არავის დაუჯერო, ჩემო მეგობარო, თუ ლექსებზე აუგს გეტყვის :) ასე ძალიან ბევრი ვერ წერს და იმედია, დააფასებენ.

"და ის დღეები აფხაზეთში, უფრო მეტია
ვიდრე ჯერ კიდევ ვერჩავლილი მთელი ცხოვრება."

რათქმაუნდა ასე იქნება, ის დრო ხომ დღევანდელის და ხვალინდელის საძირკველია.

'ვერჩავლილს" "არჩავლილი" აჯობებს ჩემი აზრით.
+++++

"და ვისთვის როგორ .
(მოგონებით რამ გამაბრუა? )
ვისთვის პოეტი,  ვისთვის ლოთი,  ვისთვის სულელი,
მაგრამ დილისპირს ბნელ ოთახში როცა ბაბუას
ტანს ესხა ახლად ნაწვიმარი მიწის სურნელი,

რა დამავიწყებს. " არყის სუნშიც კი არ გაცვლიდი ხო ამ სურნელს?

ლამაზია :)

"და ის დღეები აფხაზეთში უფრო მეტია
ვიდრე ჯერ კიდევ ვერჩავლილი მთელი ცხოვრება. "

ეს სიტყვები კი გამოვარჩიე

ვერ შევუერთდები აღფრთოვანებულ საზოგადოებას. 

დიდებულია!

მშვენიერია.

მადლობა შევასწორებ აუცილებლად.  ჰო ატვირთვის დროს გამომეპარა ალბათ.

შორს წამიყვანა. ბავშვობაში.
სიმშვიდე იყო.

კარგი ლექსია, ძალიან კარგიც კი- საინტერესო მხატვრული სახეებით, ხერხებით, სწორი აქცენტებით, ემოციით...

იმედი მაქვს, რომ "ფშინავს, თვითვმფრინავი" მხოლოდ კორექტურაა და ავტორმა მშვენივრად იცის, რომ ფშვინავს და თვითმფრინავია სწორი :)