ბოლოს ყველა კარი იხურება
და რჩება ემოცია დანატორი,
ერთ დროს ნაფეხურებს სტრიქონებად
ვტოვებდით გვერდი-გვერდ და დადნა თოვლი.

ახლა სულ სხვაგვარი სიცივეა,
შეშალეს ლამის ზეცა ბატონებმა,
არაფერზე ვბჭობ და იცინიან
და მხოლოდ ველოდები გათოვებას.