ცრიდა წვიმა ისე წვრილად,
ძაფს მოჰგავდა წვეთი.
მოწყენილი ჩანდა დილა,
და ნათურაც ერთი...
დღე იდგა და ქოლგიანებს
გაჰყურებდა ცერად.
ტანი დამიხორკლიანა,
ავდრის ავმა მზერამ...
ლამის ერთი დღის სავალზე
მოდიოდა წვიმა.
დარაბები დარდს მალავდნენ,
თუმცა, რაღაც სწყინდათ...
წყალწაღებულ ფოთლებს გვიდა
მეეზოვე ქუჩა.
თავსველი დღე ისე იდგა,
როგორც წვიმის ურჩი...
წვრილი ძაფით წვიმა ქსოვდა,
განწყობების სამოსს.
დაუტოვა ფიქრს სახსოვრად,
მოთმინების გამო...
03.10.17