12. ძალიან კარგია. ძალიან კარგია.
11. https://www.facebook.com/NowThisNews/videos/1094289017327888/?__mref=message_bubble https://www.facebook.com/NowThisNews/videos/1094289017327888/?__mref=message_bubble
10. ძალიან კარგ ლექსზე ძალიან კარგი რეცენზია
მადლობა იოჰანს და მადლობა ლუტეციას :) ძალიან კარგ ლექსზე ძალიან კარგი რეცენზია
მადლობა იოჰანს და მადლობა ლუტეციას :)
9. მოკლემეტრაჟიან ფილმს ჰგავდა ეს ლექსი, კი არ წავიკითხე, ვუყურე და ემოციებით სავსემ დავტოვე ეს ვირტუალური კინოჩვენება... 5 მოკლემეტრაჟიან ფილმს ჰგავდა ეს ლექსი, კი არ წავიკითხე, ვუყურე და ემოციებით სავსემ დავტოვე ეს ვირტუალური კინოჩვენება... 5
8. გამომრჩენია. მძიმე თემაზე კარგად ნათქვამი სიტყვაა ეს. ძალიან მომეწონა. 5 გამომრჩენია. მძიმე თემაზე კარგად ნათქვამი სიტყვაა ეს. ძალიან მომეწონა. 5
7. "ყველა ომს თავის გავროში ჰყავს" მხოლოდ ეს.... დანარჩენზე აღარაფერს ვამბობ.... +5
"ყველა ომს თავის გავროში ჰყავს" მხოლოდ ეს.... დანარჩენზე აღარაფერს ვამბობ.... +5
6. მიკვირს ამას ასე ცოტა შეფასება რომ აქვს და ასე ცოტა მკითხველი მიკვირს ამას ასე ცოტა შეფასება რომ აქვს და ასე ცოტა მკითხველი
5. უჰ, კარგი იყო! უჰ, კარგი იყო!
4. მძიმე სიტუაციაა. მძიმე სიტუაციაა.
3. როგორი პარალელია...
როგორი პარალელია...
2. ძალიან მაგარია. ++. სამწუხაროდ, მეტ ქულას ვერ ვწერ, თორემ, რა თქმა უნდა, გაცილებით მეტს იმსახურებს! ძალიან მაგარია. ++. სამწუხაროდ, მეტ ქულას ვერ ვწერ, თორემ, რა თქმა უნდა, გაცილებით მეტს იმსახურებს!
1. ვახ, იოჰან ეს რაღაც ახალია ( სტილის კუთხით )
მომეწონა. 5 ცალსახად ვახ, იოჰან ეს რაღაც ახალია ( სტილის კუთხით )
მომეწონა. 5 ცალსახად
|
ლექსში „ლილი“ ავტორი დიდი ოსტატობით გვიხატავს ჩვენს მწარე რეალობას, საზოგადოებაში არსებული უთანასწორობას და უსამართლობას. უმწეო ბავშვის მდგომარეობის დანახვაზე და მასში ჩაღრმავებაზე მეტად ხომ ვერაფერი გვაგრძნობინებს უფრო ნათლად ტრაგიკული სინამდვილის ერთ-ერთ ყველაზე სასტიკ მხარეს - სიღარიბეს და სოციალურ უთანასწორობას. ნაწარმოები კარგად გვიჩვენებს, თუ რა გავლენას ახდენს ბავშვზე მძიმე სოციალური ფონი. ავტორი წარმოგვიდგენს უმწეო, გარიყულ, დაჩაგრულ ბავშვს, რომელიც არის ყველაზე მოწყვლადი მსხვერპლი მორალურად არაჯანსაღი, თანაგრძნობის უნარს მოკლებული საზოგადოებისა, სადაც ერთ სოციალურ ფენას უამრავი პრივილეგია აქვს, დანარჩენებისთვის კი ცხოვრება ყოველდღიური ბრძოლაა თავის გასატანად. ლექსი მდიდარია სტილისტური ხერხებით. ავტორი მიმართავს ალუზიას, რისთვისაც იშველიებს ვიქტორ ჰიუგოს პერსონაჟს, გავროშს - მამაც, ღარიბ პარიზელ ბიჭს, რომელიც ბრძოლაში დაიღუპა. ომი ლექსში სასტიკი ცხოვრების მეტაფორაა, და ამ ომის გმირები პირველ რიგში ყველაზე უმწეონი - ბავშვები არიან. „ყველა ომს თავის გავროში ყავს...“ ავტორი ასევე მეტაფორულად იყენებს გამოთქმას „ორ ცეცხლშუა“, რათა აღწეროს რეალობის ყველაზე სასტიკი ორი მხარე, რომელთან გამკლავებაც უხდება ბავშვს, რისი გადატანაც მას უწევს. - ერთის მხრივ, ყინვა, ფიზიკური მხარე, ხოლო მეორეს მხრივ არანაკლებ მტკივნეული და რთულად ასატანი მორალური მხარე - ადამიანების გულგრილობა და ზიზღი, ადამიანებისა, რომლებსაც შუშები „აღუმართავთ“ საკუთარ კომფორტულ, დარდებს მოკლებულ ცხოვრებასა და დანარჩენ, უმწეო ბავშვივით დაჩაგრულ, ღარიბ სამყაროს შორის. მანქანის შუშა ლექსში არა მხოლოდ პირდაპირი მნიშვნელობით გამოიყენება, არამედ ის არის სიმბოლო, მეტაფორა სოციალურ ფენებს შორის არსებული ბარიერისა, რომელიც ხანდახან შეუმჩნეველი, სინამდვილეში კი ფაქტიურად გადაულახავია. ცხოვრების სინამდვილის მძაფრად აღსაწერად და მკითხველში თანაგრძნობის გამოსაწვევად ავტორი ასევე იყენებს ისეთ სტილისტურ ხერხს, როგორიცაა ოქსიმორონი - „სუსხი ფილტვებს წვავს”; ჰიპერბოლა - „ყელამდე ზიზღი...“ ლექსის ბოლო ნაწილში ავტორის მიერ დახატული მწარე რეალობის სიმძაფრე პიკს აღწევს - რა შეიძლება იყოს იმაზე საზიზღარი და სასტიკი, ვიდრე მოზრდილი ადამიანების მიერ პატარა, გაყინული, დაბეჩავებული ბავშვის მისამართით გამოთქმული გინებააა? სწორედ ამიტომ, ავტორის წარმოსახვაში ბავშვს ღიმილების დათვლაც კი შეუძლია, იმდენად იშვიათი და მცირეა მის მიმართ გამოხატული სითბო. ყინვა არა მხოლოდ პირდაპირი მნიშვნელობით არის ლექსში წარმოდგენილი, არამედ სიცივე და ყინვა ბავშვის მიმართ ადამიანების დამოკიდებულებაშიც შეიგრძნობა და სწორედ ამ ადამიანური ყინვის უმძაფრესად გადმოსაცემად იყენებს ლექსის ბოლოს ავტორი შემდეგ შედარებას: „და ტყვიებივით აგროვებს ხურდებს...“ სასტიკი ადამიანების მიერ თანაგრძნობის გარეშე, ზიზღით გაღებული, დამადლებული ხურდები სინამდვილეში ტყვიებია, რომლებიც მორალურად კლავს და სულიერად ანადგურებს ცხოვრებისგან ისედაც გათელილ ადამიანს და მითუმეტეს - ბავშვს. ლექსი „ლილი“ მაღალი ოსტატობით შესრულებული ნაწარმოებია. ავტორი დასაფასებელი ლაკონურობით, ყოველი სიტყვისა და ფრაზის მოზომვით და მხოლოდ მიზნობრივი გამოყენებით, სტილისტური ხერხების დახმარებით, შესანიშნავად გვიხატავს ცხოვრების უსამართლობას და მის გავლენას საზოგადოების ყველაზე უმწეო წევრებზე - ბავშვებზე.
|