ღმერთისადმი მიმართვის ფორმები

(ჩაწერილია ადვოკატ კახაბერ როდინაძის მიერ ერთი-ერთი კონკრეტული ჭეშმარიტი მორწმუნის სიტყვის მიხედვით)


ღმერთი არსებობს თუ არა?

რა თქმა უნდა არსებობს.

ერთადერთი და ჭეშმარიტი,

აი, ის, ბიბლიის ავტორებმა (რომლებიც ყველა, 100%, ებრაელები იყვნენ), რომ მოიგონეს და აღწერეს.

ეს რომ ასე არ იყოს, აბა დაფიქრდით, ამ ღმერთის გარეშე, ჭკუათმყოფელი, ფსიქიკურად ჯანსაღი ქართველისთვის ეთნიკური ებრაელები უფრო ძვირფასი გახდებიდნენ, ვიდრე ქართველები?

აი, ეთნიკური ებრაელები, ჭეშმარიტი მორწმუნეები კი ამ ქართველებს გოებად თვლიან. მონებად. არა-ქედმაღალ, მონებად. რომლებმაც შეიცნეს მონობის "ჭეშმარიტება". იცინიან. ხარხარებენ. მუცლები ასკდებათ.

ღმერთი, როგორც ქართველი მორწმუნეებისთვის ჭეშმარიტად არის ცნობილი, ერთია.

ღმერთს ღმერთი ჰქვია, ყველა ენაზე. აი ასე: ღმერთი.

მსოფლიოში მრავალი ათასი ენაა და მრავალი ათასი რელიგია, მაგრამ ღმერთს ღმერთი ჰქვია ყველა ენაზე. აი ასე, ქართულად: ღმერთი.

ქართველი 3,6 მილიონია, დანარჩენი მსოფლიო დაახლოებით 8 მილიარდი.

ქართველების რიცხვი მცირდება, დანარჩენი მსოფლიოს რიცხვი იზრდება.

ქართველი ჭეშმარიტი მორწმუნეების აზრით, მათი საკუთარი აზრი ჭეშმარიტია, ყველა სხვისი აზრი კი არაჭეშმარტია.

კარგია და სასიამოვნო, რომ ჩვენ, ქართველები, რწმენისა და უფლის შესახებ ვმსჯელობთ, მარტო ჩვენ, ქართველებს, გვაქვს ამაზე მსჯელობის უფლება, სხვებს არა.

მაგრამ, როგორც სჩანს, საჭიროა ვთქვათ ჩვენი ორიოდე ჭეშმარიტი სიტყვა სიზუსტისათვის:

პირველ რიგში, სანამ რაიმე საკითხზე დავიწყებთ მსჯელობას, უნდა დავრწმუნდეთ, რამდენად სწორად ვამბობთ, ან ვწერთ, რამეთუ ღმერთის მიმართ არასწორი მიმართვა ხშირი განმეორების შემთხვევაში სხვებსაც აბრკოლებს და შეიძლება მისი რისხვის მიზეზიც გახდეს!

რისხვის შედეგი შეიძლება მიწისძვრები გახდეს.

მსოფლიოში ყოველდღე ასეულობით მიწისძვრა ხდებაო, და ეს ბუნებრივი მიზეზებით არის გამოწვეულიო, ვულკანოლოგების და გეოგრაფების აზრს არ მოუსმინოთ, მათი აზრები არაჭეშმარიტია, ისინი უღმერთოები არიან.

სინამდვილეში ყველაფერი ღმერთის ნებაა.

ფსიქიურად დაავადებულებების, თავს რელიგიურობით რომ ინიღბავენ, შიზოფრენიის მიზეზი რა არის?

ღმერთის ნება?

სწორია.

სინამდვილეში ყველაფერი ღმერთის ნებაა.

ახლა, რაც შეეხება უშუალოდ ღმერთის ხსენებას, მოვიყვანთ რამდენიმე მაგალითს სანიმუშოდ, რაც გვაჩვენებს, როგორ უნდა მივმართოთ მაღალ შემოქმედს:

1. მცნება: "მე ვარ უფალი ღმერთი შენი... არავითარი სასვენი ნიშანი უფალსა და ღმერთს შორის)";

2. ...ხოლო იესომ ჰრქუა მას: " შეიყვარე უფალი ღმერთი შენი ყოვლითა გულითა შენითა..."

3. ლოცვა: " უფალო ღმერთო, იესო ქრისტე, განმიცხადე მე შენი ნება..."

4. საგალობელი (ლოცვა): " ღმერთი უფალი და გამოგვიჩნდა ჩვენ..."

როგორც ვხედავთ, სიტყვა  "უფალი" ხშირად ახლავს  "ღმერთს," ვინაიდან " უფალი" გახლავთ ეპითეტი ღმერთისა, რომელიც მის აღმატებას, აღმატებულებას აღნიშნავს სხვებზე! ძალიან ძველ დროში სიტყვა " უფალი" ბატონობის აღმნიშვნელიც იყო, მაგრამ ქრისტიანობის შემოსვლის შემდეგ იგი მხოლოდ ღმერთის ეპითეტად დარჩა და სხვებზე არ იხმარება!

თუ ჩვენ ვიტყვით: " ღმერთო, შენ მიშველე!" ან  " უფალო შეგვიწყალე!"  დანაშაული არ არის, მაგრამ იმის თქმა და დაწერა, რომ "უფალო" და "ღმერთო" ერთად არ ვიხმაროთ, ანუ არ დავწეროთ — მკრეხელობაა!

— დაგვლოცოს და გაგვაძლიეროს უფალმა ღმერთმა ყველა მორწმუნენი!

—  ჩვენთან არს უფალი ღმერთი მაცხოვარი ჩვენი იესო!

ჩნდება კითხვა, ეს მიმართვის ფორმები, საქართველოში ებრაელობის და შესაბამისად, ქრისტიანობის შემოსვლის შემდეგ გაჩნდა, თუ მათ შემოსვლამდეც იყო?

ებრაელები მართლა ჭკვიანები არიან, ჭკუას არიგებენ იმათზე, ვისაც ეს სჭირდება — ვისაც სისხლით და ხორცით ებრაელები (რომელთა შორის რწმენით მართლმადიდებელი კანტი-კუნტად თუ არის ვინმე) უფრო უყვარს, ვიდრე საკუთარი სისხლი და ხორცი.

ისე, სინტოიზმში, რელიგიაა ასეთი, ღმერთის ცნება არ არსებობს, არსებობენ სულები. ბრძენი ებრაელები სხვებს, მსოფლიოს უმრავლესობას, ანუ მათი აზრით, გოებს, ქართულად ეს სიტყვა ითარგმნება როგორც „გოიმები“, რა რჩევას აძლევენ, როგორ უნდა მიმართონ სინტოისტმა მორწმუნეებმა ღმერთს?


(ჩაწერილია ადვოკატ კახაბერ როდინაძის მიერ ერთი-ერთი კონკრეტული ჭეშმარიტი მორწმუნის სიტყვის მიხედვით)


კახაბერ როდინაძე, ადვოკატი (ბათუმი, აჭარა)
20.02.2022