|
ჰო, რაც მაგ მდგომარეობაში უნდა ქნა, ზუსტად ”იმასქნა” ჰქვია.
პოეზიის მასტერკლასი რობისგან!
როგორი ქალურია... მაგარია
ძალიან პირადულად მომეჩვენა რიგი ფრაზები, საიმისოდ რომ ზუსტად აღმექვა ემოციები. არ მესმის თავგანწირვა, მაგრამ მაინც იყო რამდენიმე კარგი მომენტი.
და სანამ ქარი მისინჯავს მაჯას, მიშვერილი მაქვს წვიმისთვის სახე - გამახსენდა. :) უფრრო სწორი იქნება თუ ვიტყვი რომ ემოციური გავლენა ვიგრძენი.
საინტერესო ნაწერია, მნიშვნელოვნად ზუსტი ნიუანსებით. ადამიანის მარტოობის სევდაა კარგად დანახული.
სუსტია, ნაწვალები, პატრიოტული ლექსი უფრო ომახიანი უნდა იყოს
ოდა კაკაოს, მე ყველაფერი მიყვარს სადაც კაკაო ურევია))
არის აქ საკმარისად პატრიოტიზმი, მაინც რაღაც დამაკლდა
ვინ ითხოვს ,,პარაშუტად ,, კუდს?
ქალბატონო მზია გამიხარდა თქვენი გამოხმაურება, და გეტანხმებით რააც თქვით და ვიცი ეგ ყველაფერი, ვინაიდან სემინარიაში ვსწავლობდი გრემის და მონასტერშიც ვიყავი იქვე. მე აქ არ მითქვამს რომ ღმერთის უნდა გვეშინოდეს პირიქით ბავშვებს რომ ეუბნებიან ამას და ასე ასწავლიან იმას ვაკრიტიკებ, ანუ საზოგადოების ცუდ გავლენაზე ვამბობ ადამიანზე, თუ წაიკითხავთ ამ ლექსის პირველ ნაწილს (უფრო სწორად ლექსის იდეებია ერთი თორე დამოუკიდებელი ლექსებია) ნახავთ იქაც მიწერია რომ საზოგადოებაში ინდივიდუალურობა იკარგება, პიროვნებაც და ღმერთიც... ღმერთს არაფერში ვადანაშაულებ და მიწერია კიდეც რომ ,,ბავშვმა საკუთარი ნებით გააგდო გულიდან, არასწორი წარმოდგენის გამო\"
„პეტლები“ ქართულად ანჯამებია, თუ არ ვცდები.
თავისებურად წერთ, ბევრ რამეზე ფიქრობთ. აანალიზებთ. ალბათ, ცოტას გადავუხვევ, მაგრამ მაინც დავწერ.
იცით რა, ღმერთის უნდა გეშინოდეთ მაშინ, როდესაც წინასწარ განიზრახავთ, მოემზადებით და წინასწარი განზრახვით ბოროტებას ჩაიდენთ. ღმერთი გვიხსნის როგორ შექმნა მან სამყარო, როგორ ფუნქციონირებს იგი. ეს ბოროტება აუცილებლად დაგიბრუნდებათ. დანარჩენ შემთხვევაში რატომ უნდა გეშინოდეთ? შეცდომები ყველას მოსდის. ღმერთმა ებრაელ ერს თავშესაფარი ქალაქებიც კი ააშენებინა იმ გარემოებებისთვის, როდესაც ვინმეს შემთხვევით შემოაკვდებოდა ადამიანი. (ვთქვათ ჩხუბის დროს, როცა მოკვლა არ ყოფილა განზრახვა. ადამიანი დაეცა, მიიღო სიცოცხლესთან შეუთავსებელი დაზიანება და გარდაიცვალა) მაშინ მეორე გარბოდა და თავს აფარებდა იმ ქალაქს, სანამ სიმართლე გაირკვეოდა. მას ამის უფლება ჰქონდა.
აი, ასეთი, აქ აღწერილი, გაუნძრეველი ცხოვრება უფრო დიდი დანაშაულია, რადგან მოგვეკითხება, როგორ გამოვიყენეთ ის, რაც მოგვეცა: დრო, შესაძლებლობები, ნიჭები და ა შ. (გაიხსენეთ იგავი ტალანტებზე, ვინც ერთი ჩამარხა, მას არაფერი მიეცემა).
„ჰაკუს“ მაგივრად „ჰოკუ“ უნდა იყოს. :)))
ბაროკოს აღმოჩენას დავეთანხმები და მართლა ყველა ნაწერი განსხვავებული გაქვს, აქ ჩანს რამდენ რამეზზე ფიქრობ.. მეც ველოდები გაგრძელებას. წარმატება
მადლობა რომ წაიკითხეთ, დიდ ლექსებს იშვიათი კითხულობს აქ, დიდი მადლობა <3
დედა ვატირე უნდა მეთქვა, მე მაპატიეთ რომ ყრუ ეთიკის ნორმით გავერთე... ა.შურღაია ... ვიციი ცუდია მაგრამ მაგ დროს ისეთი გაღიზიანებული ვიყავი ვერ მოვითმინე.. თქვენი ხათრით დედავატირეთ გადავაკეთებ. მადლობა რომ წაიკითხეთ,
მე მეზიზღება ყველაფერი ,
მეზიზღება
ყველაფერი სადაც იწერება დედის გინება!!!
ლექსის სიღრმე ძლიერია
ქალბატონო თამარ ბუკია, ძვირფასო, ყოველმხრივ ნიჭიერო, ურაკპარაკის რჩეულო (ქართული ენის დამცველო) თავად სად ბრძანდები? რატომ გვაკლებ მკითხველებს თქვენ ნაწარმოებებს?
მონატრების სურვილით.
დიდებულია.
დიახ, მე მესმის თქვენი აზრი. ორიგინალი მაინც ორიგინალია. ზოგჯერ შეიძლება უფრო სუსტიც იყოს, მაგრამ ის არის ავტორის შემოქმედება. სამწუხაროდ ჩვენ ყველა ენას ვერ ვფლობთ, ამიტომ თარგმანებით ვეცნობით უცხოელ პოეტებს, დღეს კი ბევრმა ქართველმა ახალგაზრდამ არ იცის რუსული.
ავიღოთ იაპონური პოეზია, ეს ერთი ციცქნა ჰაიკუ, ჰაკუ, თუ ჰაიგა (სახელწოდების თარგმანშიც კი სხვაობებია), დარწმუნებული ვარ, ძალიან ბევრს კარგავს, თუნდაც, საუკეთესო თარგმანებში. კარგავს იმ იდუმალებას, რომელიც მას ახლავს. მაგრამ მე მაინც ძალიან მიყვარს მისი კითხვა, ისიც კი, რაც ჩვენამდე აღწევს, გვიქმნის შთაბეჭდილებას ამ პოეზიაზე. ან „ვეფხისტყაოსნის“ მშვენიერი თარგმანები განვიხილოთ, განა რომელიმე შეედრება შოთას ნაწერს? მაგრამ სხვანაირად ხომ ვერ გაიცნობდა მას მსოფლიო? ვერც ჩვენ გავიცნობთ სხვა ქვეყნის პოეზიას და პოეტებს თარგმანების გარეშე.
კარგია.ოღონდ მე მაინც ორიგინალს ვერ შევადარებ..საერთოდ პოეზიის თარგმნის მოწინააღმდეგე ვარ)
წარმატებები..
გმადლობთ, მუხა! მადლობა ყველას, ვინც კითხულობს. შეიძლება ვინმე ფიქრობს, რა დროს ამ ლექსით დაინტერესება და მისი თარგმნაა. მაგრამ სწორედ მარადიული ფასეულობები თუ გადაარჩენს კაცობრიობას და თითოეულ ინდივიდს. ამ ფასეულობებს შორისაა ერთგულებაც.
მეც ავუბამ მხარს თამარ ბუკიას და დავინტერესდები ბლიც–კონკურსის ასეთი უტყვი და უსიტყვო გაქრობით. :)))
მუსიკა ისმის,ტკივილიანი მელოდია.
ჟანრი შემიცვალეთ ამაზეც და წინაზეც რააააააააააააა!
აი, ვიცოდიიი, რომ რაღაც საერთოდ ახალი დამხვდებოდა და ვიწყებ ლოდინის ახალ სერიებს! რაც წამიკითხავს, შენი არც ერთი ნაწერი არ ჰგავს დანარჩენს და განსაკუთრებით მაგიტომ მაინტერესებს. ეს დიდი ”ულუფებიც” ძაან კაია! :3
ეს ცხოვრება, სატანჯი და სანეტარე
გავატარე ისე, როგორც გავატარე.
და ვიგემე მეც აშკარა თუ ფარული
სიყვარული ისე, როგორც სიყვარული.
მეტის ნდომით, გულო, ვეღარ დამიოკდი!
საბოლოოდ მოვკვდი ისე, როგორც მოვკვდი.
ძალიან ლამაზი ლექსია, ნინო...
მაგრამ სხვა კითხვაც მაქვს თქვენს ჟიურის სამეულთან: სად გააქრეთ ბლიც-კონკურსი? პატარა ინფორმაცია და ახსნა-განმარწება მაინც დაგეწერათ რომელიმეს?!
ეს ცხოვრება, სატანჯი და სანეტარე
გავატარე ისე, როგორც გავატარე.
და ვიგემე მეც აშკარა თუ ფარული
სიყვარული ისე, როგორც სიყვარული.
მეტის ნდომით, გულო, ვეღარ დამიოკდი!
საბოლოოდ მოვკვდი ისე, როგორც მოვკვდი.
ძალიან ლამაზი ლექსია, ნინო...
მაგრამ სხვა კითხვაც მაქვს თქვენს ჟიურის სამეულთან: სად გააქრეთ ბლიც-კონკურსი? პატარა ინფორმაცია და ახსნა-განმარწება მაინც დაგეწერათ რომელიმეს?!
ვნახე კუნძული ვანკუვერი
და ისე მკრთალი ალი შერჩა ნაპირთან ფოსფორს, -
მომსპო!..
როოოობ!!!
გენიალურია, მხოლოდ მესამე სტრიქონის პათოსს ვერ გავიზიარებ ვერანაირად მაგის მ.....ს თხა მ.... ის ჯობია
|
