ვეთანხმები 26 კომენტარს

საბედნიეროდ, ყველა როდი ფიქრობს ასე, ანგუ მეგა ძვირფასო!

სამწუხაროდ ეს არ არის პოეზია....

... :) ვერ ჩავწვდი, ალბათ ეს ჩემი ასაკის ბრალია & უცოდინრობის ..  წარმატებები :)

ნიკოლო მაკიაველი დიდი შემოქმედი იყო!

კარგია!

კარგი იყო

ჰმ,...  აი პრობლემა!

ეს ჩემი პასუხია:

,,pulpbubble ძვირფასო!
გულდასაწყვეტია, რომ ვიდრე დავბრუნდი, წასულხართ.
მინდოდა, მადლობა გადამეხადა იმისთვის, რომ ნებსით თუ უნებლიეთ, ძალიან დამეხმარეთ.
არ ვიცი, თქვენთვის ცნობილია თუ არა, რომ ყველა ლექსს დაწერის შემდეგ ახლიდან , ასე ვთქვათ, ცივი გონებით ვაანალიზებ, მაგრამ, როგორც წესი, მათში მუდამ რჩება ხოლმე მომენტები, რომლის ცნობიერი ახსნაც მიძნელდება, რადგან საკუთარ ქვეცნობიერში ჩაბრუნებას ვეღარ ვახერხებ, ან ეს საერთოდ, შეუძლებელია.
მაკიაველის სახელის ,,კონცეპტუალური ეტიმოლოგიის'' ინგლისური ნიმუში, რომელიც თქვენ მოიყვანეთ, მე ან არ ვიცოდი, ან არ მახსოვდა.
1.თუ ვიცოდი, მაშინ უნდა ვივარაუდო, რომ ქვეცნობიერში ჩამრჩა ამოცანა, თუ როგორ იყო შესაძლებელი მისი გადმოტანა ქართულ პოეტურ ენაში.
ეს, დამერწმუნეთ, უკვე კრეატიული ამოცანაა. (თუ პოეზიის დარგში მთარგმნელობით საქმიანობას შემოქმედების სახეობად მიიჩნევთ, მარტივად წარმოიდგინეთ, რომ არსებობს რაღაც, ინგლისურენოვანი ლექსი, სადაც სიტყვათა ეს თამაშია გამოყენებული, და დასვით კითხვა: როგორ შეიძლებოდა მისი უკეთ თარგმნა ქართულად ისე, რომ ბგერწერული და კონცეპტუალური პლანები შენარჩუნებული ყოფილიყო).
2. თუ თქვენი ინგლისური მაგალითის შესახებ არაფერი ვიცოდი, მაშინ შესაძლებლად მიმაჩნია საუბარი ჩემი ტექსტის წყალობით, ორი სრულიად უცხო, ქართული და ინგლისური ენობრივი გარემოს საინტერესო კომპარატიული თანხვედრის შესახებ.


პ.ს. თქვენის ნებართვით, მოგვიანებით, ლექსის ანალიზისას თქვენ მიერ მოწოდებულ ნიმუშს გამოვიყენებ და რაკი ვინაობა ჩემთვის უცნობია, ნიკს მივუთითებ. "

ძვირფასებო!
ეს ლექსი საიტ ''ფორუმ.გეზეც'' მოვათავსე
და ასეთი საინტერესო გამოხმაურება მოჰყვა:

,,pulpbubble
--------------------------------------------------------------------------------
ლექსის წაკითხის შემდეგ ჩემთვის არაფერი შეცვლილა, ვიდრე მანამდე იყო  არც არაფერი თქმულა ახალი, არაფერი ინდივიდუალური და არაფერი კრეატიული ... სტანდარტული სტადნარტული და სტანდარტული ... მაკიაველის და მედიჩების დამოკიდებულება ვიცით ბატონო და დიდი ვერაფერი დასაკვახნია ამაზე ლექსის წამოგება მგონი
კიდევ make evil და makiavelli -ს დაკავშირება ძალიან გადახარსული და ყელსი ამოსულია უკვე, ამიტომ ეშმაკი ავალებს და მაკაიაველის დაკავშირებაც დიდი ვერაფერი ''

რაკი ტექნიკურად არ მიხერხდება  ჩემი პასუხიანად დადება, შემდგომ პოსტში გადმოვიტან.

   

მადლობა ძვირფასებო, ლექსის წაკითვისა და გულითადი კომენტარებისათვის.

ილტოსპირელო ძვირფასო!
  როდესაც  ლექსზე საუბრობთ, თქვენგან  ყოველთვის მეტ კონკრეტიკას მოველი.
სხვამხრივ, ნება მომეცით არ ვენდო თქვენს აზრს.

5555555555

მომწონს...საინტერესოა ფორმითაც და აზრითაც.....:)

- რა ეშმაკი ავალებს,
რა შობს მაკიაველებს?-


:)


მე რა უნდა ვთქვა შესრულებაზე, უბრალოდ მომეწონა, ორიგინალურ ნაწერებს ვკითხულობ აქ.


მაგარი!

"ფლორენციავ, მისმინე!
ჩემი მწარე ბედი ხარ
და იმედი ჩემი.

თუკი შენ გადარჩები,
რაა მაკიაველი,
ანდა მედიჩები!"

ვფიქრობ, ლექსის პირველ ნახევარს, პასუხს, ეს ბოლო სტრიქონები სცემს ისევ...
("წყალნი წავლენ და წამოვლენ, ქვიშანი დარჩებიანო")

მაკიაველი ძალიან მიყვარს, ვეთანხმები ძალიან ბევრ რამეში...

ამ ლექსს რაც შეეხება - უბრალოდ მოწონება!
მეტი რა უნდა ვთქვა...

კარგია 5

9 წლის ვიყავი, მაკიაველის "მთავარი" რომ წავიკითხე, მართალია ვერაფერი ვერ გავიგე, მარა წაკითხული მქონდა :))

+1

მაკიაველი ჩემი უსაყვარლესი ავტორიცაა!
მისი წიგნი ყოველთვის ხელის გაწვდენაზე მიდევს ხოლმე!

თუმცა ლექსი, როგორც ლექსი, რომ მართლაც "ძველი სავარჯიშოა", კარგად ეტყობა ზედ - მიუხედავად იმისა, რომ თითქოს ყველაფერი რიგზეა, ტექსტი ვერ ამაღლდა პოეზიამდე!

თუმცა დავანებოთ ამას თავი!

მე აქ სხვა რამის სათქმელადაც შემოვედი!

ქალბატონო ნინო, ამასწინათ აქ დავდე ლექსი ციკლიდან "ფშაური წაწლობა - სცენა საბძლიდან". იმ ლექსმა დიდი კამათი გამოიწვია. რამდენიმე იუზერს, და, მათ შორის, მგონი, თქვენც, სრულიად შეგნებულად მოგწერეთ, თუ ამისი დრო და საშუალება გექნებოდათ, შემოსულიყავით და დაგეტოვებინათ თქვენეული შეფასება, ხედვა. ეტყობა არ მოგიხერხდათ იმ ლექსის წაკითხვა. არადა, დიდი სურვილი მაქვს, რომ სწორედ თქვენ წაიკითხოთ ის, რადგან, რამდენადაც მახსოვს, ეროტიკაზე პოეზიაში წერილების სერიასაც კი აქვეყნებიდით ერთ დროს ინტერნეტსივრცეში. ყოველგვარი ზედმეტი კადნიერების გარეშე ვიტყოდი, რომ ჩემი ეგ ლექსი (და ზოგიერთი სხვაც) მშვენიერი ნიმუშები იქნებოდა თქვენი მსჯელობისთვის აღნიშნულ თემაზე!

აქვე ვიტყვი, რომ თქვენ, როგორც პროფესიონალი ლიტერატორი, არ უნდა გაგანაწყენოთ ხოლმე ჩემმა კრიტიკულმა პათოსმა თქვენს ლექსებზე!

                                                                                              პატივისცემით

ჰო, ნიკა ძვირფასო!
მაკიაველი - ჩემი საყვარელი ავტორია, არა იმიტომ, რომ რასაც წერს და აკეთებს,  ყველაფერი ჭემარიტია, არამედ იმის გამო, რომ ყველაფერ ამას  სამშობლოსადმი ჭეშმარიტი სიყვარული აკეთებინებდა.
როცა ის წერდა, რომ ''მიზანი ამართლებს საშუალებას''  მიზანი - სამშობლოს უკეთესი აწმყო და მომავალი იყო. სამწუხაროდ, როგორც ხდება, გავლენიანმა  ადამიანებმა  სათავისოდ მოირგეს  მისი ნააზრევი და ყველა უკეთურ მიზანზე განაზოგადეს.
იმდროინდელი ფლორენციასთან  დღევანდელ საქართველოს უამრავი საერთო აქვს.

..

რა შობს მაკიაველებს?

ჰმ.. :)

ვფიქრობ.. ამ ნაწერზე ზედგამოჭრილია მაკიაველის ყველაზე ცნობილი გამონათქვამი - მიზანი ამართლებს საშუალებას.

ამოცანა - დაძლეულია წარმატებით.. ქალბატონო ნინო.. :)

ისე ამ ფრაზაზე - რა შობს მაკიაველებს - არათუ ლექსის ან ლექსების.. რომანის დაწერაც კი - შეიძლება..

ლექსისი წაკითხვისთანავე გამიჩნდა შეკითხვა :) არადა პასუხი უკვე გაგიციათ მე-2 კომენტარში :) კარგია მრავალფეროვნება :) :-*

- რა ეშმაკი ავალებს,
რა შობს მაკიაველებს?-

კითხვა პასუხს არ საჭიროებს

ლექსს +5!!!

ღიმილები დავტოვე მე აქ და არა ეს საშინელი სმაილი... უჰ... ჩემი ღიმილები თქვენ

- რა ეშმაკი ავალებს,
რა შობს მაკიაველებს?-
- სწუხან მედიჩები.

:) მაკიაველებიც და მედიჩემი რომ ყველა დროში არიან მაინც?
და მართლაც: თუკი შენ გადარჩები,
რაა მაკიაველი,
ანდა მედიჩები!

გაიხარეთ, სეხნიავ:) ლამაზი ლექსია ძალიან

საინტერესოა! ძალიან საინტერესოა!!!

"- რა ეშმაკი ავალებს,
რა შობს მაკიაველებს?-"
გენიალური კითხვაა!!!
5555555

მადლობა, აონი ძვირფასო!

ეს ჩემი რვეულიდან ამოღებული ძველი სავარჯიშოა. ცხადია, ხელწერა ,,ჩემი" არ არის.
ამოცანა ასეთი მქონდა: გამომეყენებინა ჩემთვის და ზოგადად ქართული პოეზიისთვის უცხო რიტმული სქემა, რომელიც აწ გარდაცვლილმა ჩემმა მასწავლებელმა, ლექსმცოდნე როლანდ ბერიძემ თითქმის ათი წლის წინ ,,მაჩუქა''. მაშინ ეს სქემა რეალიზებული არ იყო., მაგრამ არსებობდა თეორიული შესაძლებლობა. დღეს იქნებ ვინმემ გამოიყენა კიდეც, ყოველ შემთხვევაში, მე არ შემხვედრია.

მითხრეს: მოგვწდი, მოგვშორდი!
ყბედი იყავ ყოველთვის,
ისევ ყბედი რჩები.
5 !