მგონი შევძელი გაზიარება ჩემი გრძნობისა,


თავს მოვერიე,არც თუ ბეჩავი მქონია მხრები,

გულმა სათქმელი ვერ დაიტია,


სიტყვებმა ისევ შეისხეს ფრთები........


თუმცა მე ისე ვერ გეტყვი სათქმელს


როგორც იტყოდა გალაკტიონი,


მაგრამ გრძნობებით ვარ ისე სავსე,


როგორც სანთლების შუქით სიონი!


იქნებ მაღირსოს განგების ძალამ


შენთან შეხვედრა ვით მარტის ქართან,


გვერდით ჩაგივლის ფიქრების ფარა,


ისევ შენ გელი ჩემს გულის კართან...


მე მონატრების ფიალას ვავსებ,


ცრემლები ცვარად მდის ალიონის...


შენ, კი შენ- ისე მოდიხარ მავსებ,


როგორც კამკამა წვეთი მირონის!!!!