ვადგამ ნაბიჯებს სწრაფად, ხასიათი ცვალებადია და სუნთქვის მანერაც.

მინდა რომ მალე ვიმოგზაურო, დროს გადავუსწრო და  არ ვიფიქრო ხანდახან მაინც.
ცვალებადია ჩემი მიდგომა, ეს ხომ არავის უსწავლებია...

დედაჩემმა მაჩუქა წინდა, მინდა გავცვითო მაგრამ ამაოდ, ჯერ ხომ თავისიც სულ ახალია.

იმ დღეს ჰულა-ჰუპს ვატრიალებდი, და დამაფიქრა მისმა ბზრიალმა.
როცა მორევმა სულ ჩამითრია და შემახვედრა ნაცნობ გარემოს, როცა ცხოველმა გამოიღვიძა
და შეიცვალა უკვე გარეთ დროც...

ვარ პრინციპული, წინდახედული,  ვიყურები როცა ნაბიჯს ვდგამ!
თითქმის უძილოს მიყვარს სიბნელე, მთვარეზე ვხატავ ქვიშით პორტრეტებს...
ხან ჩემ თავს ვხატავ, ხან კი დედაჩემს, წინდებსაც ვხატავ ოღონდ გაცვეთილს.
ათაში ერთხელ მამასაც ვხატავ, ვზივარ და ვხედავ მის ჩრდილს დაფლეთილს...

ცხოვრება უკან მაშინ მახედებს, როცა მძინავს ან სიზმრად ვხედავ ლამაზ  ხედს,
თვალს ვავლებ კადრებს, ვჭრი და ვაკერებ, თავბრუ დამეხვა, ნაბიჯს ვანელებ.

გადავიღალე, გადავიღალე, გადავიღალეე! 

ხასიათი ცვალებადია და სუნთქვის მანერაც.
მინდა რომ მალე ვიმოგზაურო, დროს გადავუსწრო და  არ ვიფიქრო ხანდახან მაინც...