განა ბევრი დაგვრეჩენია,
წამებია წუთამდე,
ეს სოფელი ცრემლად ღირსო,
ეგ არ მითხრა თუ გწამდეს!
ვინც წავიდა,ნუ დასტირი,
მაღალ ღმერთს ეზიარა,
ზეცა არის ჩვენი ბინა,
ეს ქვეყანა კი არა.
მოლოდინით დაღლილ დღეთა
დასრულდება სიზმარი,
არსი ჩვენი არსობისა
ჭეშმარიტად იქ არის.
დატანჯულო ჩემო სულო,
აღმა დაღმა ფრენითა,
ცოტახანიც ,სასუფეველს
შენც ეწევი ლხენითა,
ყოველივეს შემოქმედმა
დაგვილოცოს გზა- კვალი,
რაც კი რამე დაგვრჩენია
ქვეყანაზე სავალი!