ნაწარმოებები


კონკურსი- “ლექსების გამოფენა/ასი სიტყვა“. დაწვრილებით ფორუმზე, კონკურსების განყოფილებაში.     * * *     გამარჯვებას ვუსურვებთ გმირ უკრაინელ ხალხს რუს აგრესორზე.     * * *     დიდება უკრაინას !!! Сла́ва Украї́ні !!!

ავტორი: მელნისფერი
ჟანრი: პროზა
3 იანვარი, 2015


შელოცვა. III

- შემიძლია შთაგაგონო ათასნაირი რამ. მაგალითად, რომ ხანდახან ადამიანებს ხმიდან ყვავილები სცვივათ.
    და შენ ისწავლი აღქმას.

    სახეზე ღიმილი გადაეფინა. სავარცხელი მაგიდაზე დავდე და სქელ, წაბლისფერ თმაზე თითები კიდევ ერთხელ ჩამოვუსვი.

- ჩემი მეგობარი, ბეტი, ამბობს, რომ ჯადოქარი ხარ.
    გამეცინა.
- შენი წასვლის დროა, ჰეილ, დედა ინერვიულებს.

    სკამიდან ჩამოხტა და უთქმელად გაიქცა. კიბეებთან ფეხის ხმა რამდენიმე წამს  შეწყდა. მერე მესმოდა, როგორ მობაკუნობდა უკან, ჩემი ოთახისაკენ. კარებთან გაჩერდა, ფეხები როგორღაც მოღრიცა, საჩვენებელი თითები ერთმანეთს გადააჭდო და კედელზე ჩამოკიდებულ ნახატს მიაჩერდა.
- მამაჩემი დარდს გადაყვა. - ვუყურებდი და ვერ ვხვდებოდი, ასე პატარას როგორ შეიძლებოდა ჰქონოდა ასეთი მზერაგამხმარი თვალები. ჰო, ტომი ისე ლამაზად ხატავდა, ზუსტად ასე უნდა გარდაცვლილიყო. ყოველთვის ვფიქრობდი, რომ უბედური შემთხვევის ან სიბერის გამო სიკვდილი არ შეეფერებოდა. - შენი აზრით, სად არის? - ახლა მე მომაჩერდა.
- არ ვიცი, ჰეილ. შენ ჭკვიანი გოგო ხარ. მითხარი, რაიმე მნიშვნელობა აქვს, ახლა სად იქნება, როცა ფაქტია, რომ აქ აღარ არის? შენზეა დამოკიდებული, მიაჩერდები ცას თუ იგრძნობ ყველგან.


    ყოველთვის, როცა ჩემგან მიდის, მცვივა სიტყვები, რომ მინდა ხშირად და ბოლომდე ვახსოვდე.

კომენტარები ილუსტრაციები რეცენზიები