ნაწარმოები შეიცავს უცენზურო ფრაზებს

თუ თქვენ გინდათ ნახოთ მხოლოდ ეს ნაწარმოები, დააჭირეთ აქ

"Venus vive"

შადრივნიდან აღებული სინჯები ბევრი იკვლიეს, უახლესი დანადგარების და ახალი ქიმიური შენაერთების წყალობით გამოირკვა რომ წყალი შადრევნიდან არაფრით გამოირჩეოდა ჩვეულებრივისგან. მოლეკულური აგებულებით ოდნავ მკვრივი თუ იქნებოდა სასმელ წყალთან შედარებით.

ბერი ფილიპე შედეგებით უკმაყოფილო დარჩა, რელიგიურ-მეცნიერულად მოწყობილი მისი ტვინი, ფიზიკურ და ბიოლოგიურ ახსნას ვერ უძებნიდა წყლის ამგვარ ზემოქმედებას ეპითელურ ქსოვილთან კავშირისას. ექსპერიმენტი ორჯერ ჩაატარეს, სისხლის წვეთი და შადრევნის უნიკალური წყალი ერთმანეთში აურიეს და ახალაგამოგონილი მიკროსკოპით დაუწყეს თვალიერება, სისხლს ის დაემრთა რაც წყალთან შერევისას ემართება, დაკარგა სიბლანტე და გათხიერდა, გაღიავდა.
როდესაც იგივე ექსპერიმენტი წყლისა და ეპიდერმისის ანაქერცლზე ჩაატარეს შედეგი გამაოგნებელი იყო, კანის ნაფლეთი დაიჭმუჭნა, მსხვილ ნაწილში გაიბერა და გასკდა. ასეთი ეფექტის მიღება მხოლოდ მჟავის ორგანულ ნივთიერებასთან კონტაქტით იყო შესაძლებელი, მაგრამ წყლის სნჯებში შემავალი მოლეკულები მხოლოდ წყალბადის ელემენტს იძლეოდა და არავითარი მინიშნება არ იყო მჟავაზე.

დიდხანს ეძიეს მჟავები, შხამები და წამლები, რომლებთაც ამგვარი ჯადოსნობით შეეძლოთ ისე შეზავებოდნენ წყლის მოლეკულებს რომ მიკროსკოპულ და ქიმიურ ელემენტებს მათი გამოვლენა ვერ შეძლებოდათ, მაგრამ მეცნიერებისთვის ცნობილი ამგვარი მჟავა არ არსებობდა, შესაძლებლობაც კი არ არსებობდა იმისა ორმ ასეთი ქმიური ნაერთი ვინმეს მიეღო.

წყალი აგებულებით სითხისტვის დამახასიათებელი ყველა ნიშნით იყო სითხე, ქცევით კი შხამი რომელიც აბერებდა სხეულს.
ფილიპემ ერთ გარემოებაზე გაამახვილა ყურადღება, გაახსენდა ქალის ნაამბობი, წყვილი რომელიც ვენერების შადრევანმა დააბერა მხოლოდ წუწაობდნენ, ეს იმას ნიშნავდა რომ მათ მთელი სხეული არ დაუსველდებოდათ წყალში და წესით მხოლოდ სხეულის ის ნაწილი უნდა დაბერებოდათ სადაც წყალმა გაიარა, მიცვალებულთა გაპატიოსნების დროს ფილიპეც იქ იყო და კარგად ახსოვდა რომ იმ ორს, სხეულზე ერთი დღის წინანდელი ახალგაზრდობის ნაკვალევიც კი არ ემჩნეოდათ, არადა ლოგიკის მიხედვით, ფეხები რომლებიც არც ერთს არ დაუსველდებოდა ისეთივე ბებერი ჰქონდათ როგორც ხელები, გამოდის შხამი სასწაულებრივ ვრცელდებოდა მთელს სხეულზე, საინტერესო იყო რა რაოდენობის სითხე უდნა მოხვედრილიყო სხეულზე რომ ხელოვნური დაბერების ეფექტი მიეღოთ?

თუ ერთი წვეთი მოხვდა კანს, გამოდის ის გამრავლდება სხეულზე, ეს შეუძლებელია, უჯრედული მიტოზი (გამრავლება) მხოლოდ ცოცხალ ორგანიზმებში აღინიშნება, მატერიას არ შეუძლია გამრავლდეს, გამრავლების გარეშე კი შეუძლებელია ერთი ადგილიდან ერთი რაოდენობის მასალა გაბევრდეს.
-ქრისტეს შეეძლო ერთი პური ორიათასად ექცია ძვირფასო ფილიპე და სულაც არ დასჭირვებია მაგ შენი მიტოზი თუ რაღაც- ჩაერია პადრე მილაკი, ფილიპე მიხვდა რომ მთელი ეს დრო ხმამაღლა მსჯელობდა, მილაკი თვალებით განგმირა,” როგორ ბედავს და სახარებას მიყვება ასეთ დროს ეს უტვინო მოზეპირე ესო”-გაიფიქრა... ღონე მოიკრიბა, მილაკის უჩვეულო და სულელურ შენიშვნას წაუყრუა და განაგრძო ფიქრი:- შადრევანის გარდა ახლა ის უკვირდა რომ ვატიკანიდან მაინცდამაინც მილაკის მოწვევა ისურვეს სან პედროში, ამაზე უცნაური და გასაკვირი შადრევანის ქცევაც კი აღარ იყო ფილიპესთვის.

მილაკს მალე მობეზრდა მეგობრის უაზრო მსჯელობა, მთქნარება აუტყდა და მაშინვე იფიქრა: -ამ უღვთო ბერის მიტოზები და ეშმაკები შემიჩნდნენო.
პირზე თითებით შეკრული სამებით გარდაისახა ჯვარი და ლაბორატორია დატოვა. გზად კარავში თაკას შესჭვრიტა, დარწმუნდა რომ დიაკონს ტკბილად ეძინა, მერე შადრევანისკენ გაემართა.

მიუახლოვდა თუ არა პირველი ისევ ვენერას ძუძუ ეცა თვალში. მზერა აერია, გონება აემღვრა, მზად იყო იმ წყეულ ავზში გაეცურა, “სატრფომდე” მიეღწია და დილამდე ეწუწნა მარმარილოს სრულყოფილი, ცივი მკერდი.
წყალი მთვარის შუქს ირეკლავდა და ვენერას თეძოებს სითეთრით ავსებდა, კიდევ უფრო ცოცხალს უმსგავსებდა და მილაკსაც ამ უსიცოცხლო ქანდაკების მოფერებით გაცოცხლებას შთააგონებდა, “სატრფოს” უსაფრთხო მანძილზე მიუახლოვდა, სველ კიდეზე ტყავს ხალიჩა დააგო, შედგა მასზე და შეძლო მარცხენა ხელით შეხებოდა თეძოს(მარჯვენა დაკავებული ჰქონდა) მილაკი სიამოვნების მწვერვალისკენ მიიწევდა ხან ნელ-ნელა, ხან ჩქარ-ჩქარა.

მილაკის სხეულიში ყველა კუნთი და ძარღვი ლარივით გაიჭიმა, ცოტაც და დაბერილი კაპილრები კანიდან გამოძვრებოდნენ, ისევ ნელა, ისევ ჩაქრა. მილაკი მოეშვა, აძვრა იმ სიამოვნების მწვერვალზე რომლისკენაც მიიწევდა, ჯერ სულ მაღლა და მერე თავისუფალი ვარდნით ქვემოთ.
მილაკი სიცილისგან კინაღამ გადაფიჩინდა, ფიქრობდა:- ახლა რომ აეღო ფილიპეს სინჯი, წყლის გარდა უთუოდ აღმოაჩენდა რაღაც სხვა სითხესაც, წარმოიდგინა მისი გაკვირვებული მიკროსკოპში ჩაშტერებული სახე და სიცილი ვერ შეიკავა.
პადრე ბედნიერი იყო.

კმაყოფილი სახით თავის კარვისაკენ გაეშურა და ღრმა, მშვიდი ძილით ჩაიძინა.

იმ დროს კი როდესაც მილაკი გაშორდა ვენერებს, შადრევანს ლამაზი ქალი მიუახლოვდა, შავი კაბა ღამეს უგავდა, ფეხებში მოქცეული გრძელი, ხისტარიანი ცოცხი ფეხებშუა ამოეჩრა, თითქოს იმით მოფრინდაო, ჩამოქვეითდა თუ არა მარმარილოს ექვსი ვენერადან ერთ-ერთს ეცა, გაუღიმა მერე ჩაიჩურჩულა: -კვინტესენცია! ვენუს კვინტესენცია!
მილაკის ვენერამ თვალები გაახილა.

გაგრძელება>>>>