შენ, გაზაფხულო, ზამთრის  ამ  ღამეს
          რომ  ესიზმრები  გაყინულ  ქალაქს...
          შენ  ჩუქნი იმედს, მოწყენილ  სახლებს
          მოხვალ...  ნელ–ნელა  მოიკრებ  ძალას

                *                *                *       
        გვითხარი  ჩუმად  " აი, ვბრუნდები''...
        ეს  მე  გაგიღებთ  ჩაკეტილ  ფანჯრებს,
        ო რა  მძიმეა  და  რა  მსუბუქი
        ეს  მოლოდინი, ზამთრის  ამ  ღამეს...

              *                  *                *

        P.S.
      ...  და  ალბათ  შენც  მოხვალ!..  ფიქრებში  წავედი...
            შორს  ხარ და  უბრალოდ...  ოცნება  მომინდა!
            ქალაქის ხმაურში  შენი  ხმა  ჩამესმის...
            მიყვარხარ!!!
            მოვდივარ,
            მოვდივარ,
            მოვდივარ...

                                18.02.(2010).  სერგეი  ნეველი.