დიდად  გმადლობთ  მუხა!.

ვიცოდე  მაინც,
ღირს?  ასე  ყოფნა,
ჭკნება  ვარდები, 
როდესაც  ირგვლივ,
ძეწნას  ჩაშლია  თმები  მიწამდე
მზემ  ძალა  შენთვის  შემოიკრიბა,
მეც  არსებობა  შენი  ვიწამე,

პატივისცემით  ნ ე ქ ტ ა რ ი.

მომეწონა მშვენიერი ლექსია,
 

დღეს რომ მიყვარხარ,
ხვალ, უფრო მეტად მინდა მიყვარდე ,
შენ კი,ჩემთან ხარ
თქვი, მოგწონს  ასე,
ხოდა  იყავი
მასე,
რა გენაღვლება,
სულს ითბობ ჩემი გულის პარმახზე.    (ეს ხუმრობით).

"  ამაზე" -  იოსებ  ნონეშვილის ლექსი გამახსენდა, ხიდის გახსნაზე  დაუწერია,
ამაზე  დიდიი,
ამაზე გრძელიი,
კიდევ გვენახოს თბილისში
ხიდიი.

უდიდესი  მადლობა  ნეფერტარი  მშვენიერი ძეწნებისათვისაც.

მაკრთობს  ძეწნების  იდუმალი  ხმაური ქარში,
ასე  მგონია,  ქარიშხლები  მათ    დასტეხია ,
ანდა  დარდებით დამძიმებულს  სჩვევია  ოხვრა,
ოხვრა  ასეთი,  ამგვარი  რომ  არ  მინახია,
უწმინდეს ღერებს  ქარი  ერთურთს  ანარცხებს  ისე,
  კაცს მის  შემყურეს  გადმოსცვივა თვალზე  ცრემლები
და  მათივ  მსგავსად,  ამ  ცხოვრებას  მეც  ველევი
ქარიშხლებს  მცირედ  ჩემს  თავზედაც  გადუვლია,
მაგრამ  ძეწნის  ხმა,  ის  მათი  ხმა  ქარიანობას
ერთი  ნაწყვეტი.  საოცარი  სასწაულია,
მიკვირს ამბობენ  ლერწამი  რომ  თვინიერია,
მაგრამ  ძეწნები?
ნახეთ  ერთი,  როგორ  ეწვნიან 
ქარებს  ატეხილს,
უდარდელებს,  ფარულავიანს.

ეს  ექსპრომტი  ნეფერტარი,  თქვენს  საოცარ  ძეწნებს  სუბიექტურ-ობიექტურად.

  კიდევ ერთხელ  ამისათვის  მადლობა,  ისინი  მათი  ხილვა,  მეტად  მასევდიანებს  და  ფიქრიანს  მხდის  მუდამ.

მგონია,  რომ  ძალიან  ჭკვიანი მცენარეა.

                                                          პატივისცემით,  ნ ე ქ ტ ა რ ი.

მიშა რატიანო, ერთი კომენტარი მაინც დაწერე ისეთი, მე რომ არ მახსენო. ანუ 1001-ედ გიმეორებთ, დამანებეთ თავი.
მე არ მესაჭიროება ავტორების ინსტრუქცია - როგორ უნდა გავიგო მათი ნაწერი.

თქვენ ნექტარს ებრძვით  მხოლოდ იმიტომ რომ ჩემს მიმართ სიმპათია აქვს. თქვენ მუდამ აღნიშნავთ, რომ კითხულობთ მხოლოდ იმ ნაწერებს, რომელიც მოგწონთ, მაგრამ ეს ტყუილია.

თუ არ მოგწონთ  ნექტარის ნაწერები, დაანებთ თავი და სხვების წაიკითხეთ, აყრა-დაყრაზე არ არის თუ რა?

დაო ძი წერს რომ ჭურჭლის (ამ შემთხვევაში თასის) არსი სწორედ მის სიცარიელეშია (ანუ სივრცეში რომელსაც თასი  შიგნით მოიცავს);

იცოდეთ, მე ყოველთვის დავუჭერ მხარს ნექტარს და ამას თავისი მიზეზი აქვს, რომლის განჭვრეტაც თქვენ ისევე არ შეგიძლიათ,
როგორც თასის დანიშნულების აღქმა.

"რაღაც გრძნობის გადმოცემის წარუმატებელი მცდელობაა. პოეზია რომ არ არის, ცხადია, მაგრამ... აზრია დაულაგებელ-ვერნათქვამი."

ნექტარ, მეკითხებით, მომწონს თუ არა ჩემი ეს წინადადება?

არა! - საკუთარი ნაწერით ტკბობა არ მჩვევია. დაწერამდე ვცდილობ ყველა ნიუანსი გავარკვიო და მერე აღარ მივუბრუნდე. ახლა მოდაშია ნათქვამის უკუღმა ციტირება და იმაზე პასუხის მოთხოვნა... იძულებული ვარ ზოგჯერ წაღმა-უკუღმა საკითხავის ფორმაც მივცე ხოლმე ნათქვამს და მაინც არ მშველის :)

თქვენ ალბათ გინდოდათ გეკითხათ, მომწონს თუ არა ჩემი საქციელი?

მომწონს! - რამდენადაც ამ სივრცეში (ამ საიტზე) სხვა არაფერი მესაქმება, გარდა იმისა, რომ გულწრფელად გამოვხატო ჩემი დამოკიდებულება წაკითხულის მიმართ.

არსებობს აზროვნების ჩვენთვის საინტერესო ორი მიმართულება - შემოქმედებითი და უმწიფარი (ბავშვური).

პირველის შემთხვევაში, სასურველი ემოციის მისაღწევად შეიძლება არცერთი პირდაპირი დანიშნულების სიტყვა არ გამოიყენო, მაგრამ სრულ ეფექტს მიაღწიო;

უმწიფარი აზროვნება ადამიანის დაბადებიდან საწყის წლებში მიმდინარეობს და მისი არასწორი სიტყვებით გამოხატული ემოციის გაგება შეუძლია მისსავე მშობელს მხოლოდ.

სამწუხაროდ, აზროვნების ამ ორი ფორმის აღრევა არცთუ იშვიათად ხდება საიტზე და თქვენი მარადიული ქომაგის მსგავსად (დასამალი რა მაქვს, ნეფერტარს ვგულისხმობ), ხშირად გაისმის კომენტარებში, - მე მივხვდი ავტორის ნათქვამს! - თითქოს ეს "მე" წარმოადგენდეს შემოქმედების დონის განსაზღვრის საზომს ანიდან ჰოემდე...

"თასი ვყოფილვარ, პირამდე სივრცით"

აი, მე (არა თქვენი შემოქმედების მეტრმა, არამედ სრულიად ჩვეულებრივმა მკითხველმა) ვერ გავიგე და არც ვიცი, რას ნიშნავს პირთამდე სივრცით თასი?

ყველა თასსა და ზოგადად ყველა საგანს საკუთარი სივრცე აქვს და ასევე სრულად მოცულია გარე სივრცითაც. როცა ამგვარი ბუნებრივი მდგომარეობა უნდა გამოვხატოთ სიტყვებით, დამატებით (უსარგებლო, ისედაც გასაგებ) დეტალებს არ ვიყენებთ. მაგალითად არ ვამბობთ, რომ "მდინარეში წყალი მოედინება" (ვაკონკრეტებთ მხოლოდ მაშინ, თუ მდინარეში წყლის მაგივრად სხვა რამ მოედინება).

მე არ ვიცი, ვერც ვხვდები და ეჭვის დონეზეც არ შემიძლია ვივარაუდო, რა ემოციურ-მხატვრული ლოგიკით უნდა მივიდე ამგვარ აზრამდე, რომ რაღაი არ ვჩანვარ და მაინც მიხმობ, ესე იგი, პირთამდე სივრცით თასი ვყოფილვარ (მე უბედური!) და ამიტომაც ვცოდავთ?!

ეტყობა, ამხელა წიაღსვლები ჩემთვის ნამეტანია და მირჩევნია ისევ მხოლოდ სივრციან თასს მივუბრუნდე:

ვეჭვობ, პირთამდე სავსე (მოთმინებით, ნაღველით, მოგონებებით, ტკივილით...) თასი იგულისხმეთ.

სინამდვილეში კი, ძალიან შორეული ლოგიკით, პირთამდე სივრცით თასი, უფრო ცარიელ თასს უნდა ნიშნავდეს. თუ ეს გქონდათ მხედველობაში, მაშინ ესეც უნდა დაგელაგებინათ.

ნექტარ, თქვენ ხომ იცით, რომ ეს " უმნიშვნელო" დეტალი არ არის საავტორო მხატვრული ხერხი. ეს არის - არ და ვერ გააზრებული სათქმელის არ და ვერ ჩამოყალიბება.

პატივისცემით,  მ ი შ ა  რ ა ტ ი ა ნ ი

წადი!
გეტყოდი,
შორს  იყავ,  რადგან, 
მიყვარდე  მეტად,  მინდა  ამაზე...

ნექტარ,  ანუ  უფრო მეტად მინდა მიყვარდე ვიდრე მიყვარხარო- ამას გულისხმობდი ხომ ? :))

მოგიყვანე ძეწნა, ანუ სალიხე,

იხილე ილუსტრაცია. 


გეტყოდი,- წადი! შორს  იყავ, რათა მიყვარდე  მეტად,
უფრო, ამაზე...
შენ  კი,
ჩემთან  ხარ და მოგწონს,
რადგან
სულს  ითბობ  ჩემი  გულის  პარმაღზე. :)

გმადლობთ  დიდად  ბავარელი,  მიშა რატიანი.

მ ი შ ა    რ ა ტ ი ა ნ ი-ს:
სიმართლე  გითხრათ  ეს  ისე  დავწერე  აღარც  გადამიკითხავს.
  დავრწმუნდი,  რომ  გადაკითხვა  აუცილებელია.  ამის  შემდეგ  ასე  მოვიქცევი.

თუ  სურვილი  გაქვთ  შევასწორე  და  გადაიკითხეთ ,  იქნებ  აზრი  შეგეცვალოთ  ,  განწყობა  გამოგიკეთდეთ.

გადაგითხვა-შესწორებასთან  მისალმებით  ვკმაყოფილდები.  არ  მომწონს ასე,  მაგრამ  ხან  ძალიან  მეჩქარრება  და  იმის  ბრალიაცაა.

მოგწონთ?  თქვენი  დაწერილი  პირველი  ხაზი-წინადადება,  გულწრფელად  თქვით,  თუ  შეგიძლიათ.

                            პატივისცემით  ნ ე ქ ტ ა რ ი.

რაღაც გრძნობის გადმოცემის წარუმატებელი მცდელობაა. პოეზია რომ არ არის, ცხადია, მაგრამ... აზრია დაულაგებელ-ვერნათქვამი.


"წადი!
გეტყოდი,
შორს  იყავ  ჩემგან,
მიყვარდე  რადგან,  მინდა  ამაზე,
შენ  კი,
ჩემთან  ხარ, 
მითხარი,  რადგან,
გულს  ითბობ,  ჩემი  გულის  პარმაღზე."

ამ სტროფში "მინდა ამაზე" რას ნიშნავს? საიდან მოხვდა?

+    +
    I
  --