ერთხელ  ბულბული  შეიპყრეს.
უთხრეს,  გალობით  გვაწუხებ  და  სიკვდილით  უნდა დაგსაჯოთო.
დაფიქრდა  ბულბული  და  უთხრა:
რაღა  იქნება  აღსრულდეს  ნება  თქვენი  უდანაშაულოს  მიმართ,  მაგრამ  ერთი  სურვილის  ნება  მომეცითო.
გაუკვირდათ  იქ  მყოფთ,  ბულბულს  რა  სურვილი  უნდა  ჰქონდესო  და  დათანხმდნენ.
ბულბულმა  დაიწყო  გალობა  სულის  ამოხდომამდე.
ბოლო  გალობაში კი, მიამღერა:
დაუმსახურებელ  დასჯას, ნებით დამატკბობელი  გალობით  სულის  განტევება  ჯობსო.