ნაწარმოებები


    * * *         * * *         * * *     რევაზ ინანიშვილის სახელობის „ერთი მოთხრობის“ კონკურსი - 2025. დაწვრილებით ფორუმზე, კონკურსების განყოფილებაში.     * * *         * * *         * * *     კონკურსი- “ლექსების გამოფენა/ასი სიტყვა“. დაწვრილებით ფორუმზე, კონკურსების განყოფილებაში.     * * *     გამარჯვებას ვუსურვებთ გმირ უკრაინელ ხალხს რუს აგრესორზე.     * * *     დიდება უკრაინას !!! Сла́ва Украї́ні !!!

ავტორი: კვაზიმოდო
ჟანრი: იუმორისტული
15 ნოემბერი, 2010


ვხტები შერატონის სიმაღლიდან(ბათუმი.ტორტების გამოფენა 2010)

"ვხტები სვეტიცხოვლის სიმაღლიდან..."

ფიქრი კაეშანით დანაფერი,
მზერა ჩაეხვია ჩაის ტრიალს,
ახლა ისე მტკივა არაფერი,
რომ ეს ყველაფერი ჩაითრია...
სული ამოდუღდა - ჩაიდანი,
შემომაგანგაშეს ამ ზარებმა,
ნერწყვი ნერვიანად ჩაიტანა -
ცამდე - არაფერზე გამწარებამ...
სუნთქვის გავრცელების არეალით
სივრცეს მდუმარებას ჰპარავ ისევ
ყველა სიყვარულზე მწარე არის
ქვეყნად
          შეყვარება
                                არავისი!
ითვლი გულს რამდენი უკვნესია,
სისხლი შენს წილ ჟანგბადს პარავს ოდეს,
ცრემლზე უმწარესად უტკბესია
ქალს რომ ჰყვარებიხარ
                                        არასოდეს!
სული ძნელია რომ გაიმეტო
შეშლილს მოუწოდებ დალაგდიო,
რადგან გახსენდება, საიმედო
ფრთები არ გაეხსნა გალაკტიონს,
ქარმა, ჩემი სუნთქვის მოცულობის,
ლექსზე ბოლო ტოტი მიმაღლიტა,
მრწამსის ყოველ სტრიქონს ვლოცულობ და

  ხ
  ტ
    ე
      ბ
        ი  სვეტიცოვლის სიმაღლიდან ...

                          წყალში!
"ნათელს იღებს მონა ღვთისა გიორგი!..."





              (პაროდია)
ტორტი ვარდისფერად დანაფერი,
მზერა გაჰყვა მას და დანის ტრიალს,
ახლა ისე მინდა ყველაფერი,
რომ მე ოცნებებმა ჩამითრიეს.
მიმტანს მოაქვს ცხელი ჩაიდანი,
დგანან ტორტის რიგში პოეტები,
ნერწყვი მთლად კუჭამდე ჩაიტანა
და თეფშები უმალ მოედება
გარეთ ფოიეს და შიგნით დარბაზს,
ვისაც არ შეხვდა დგას განწირული
რიგში,ანდა თუნდაც ფოიეში,
ტორტი დღეს პოეტებს ეწირება
და მის გავრცელების არეალზე
სივრცეს,მდუმარებას არღვევს ისევ
ჩანგლის ხმაური და მწარე არის
ტორტის უსაშველო დანაკლისი...
ითვლის კრიალოსანს მამა პეტრე,
ჰენრიმ ჩაატარა ზიარება
ხელში ჩანგალითა და ტორტით ხელში.
ტკბილმა ცოდვებმა და იარებმა
ახლა გაიარეს ამ დარბაზში,
ნეტავ რიგში რამდენს უკვნესია?
მე კი გამოვდივარ სადარბაზოს,
ტორტის მუცლად ყოფნა უტკბესია.
ვიღაც შენ წილ ნამცხვარს გპარავს ოდეს
და სხვამ მუქთა ყავა გადაისხა,
მე კი რიგში ვდგავარ არასოდეს,
მზერამ პოეტები გადაისრა.
აბა მოყვასს როგორ გაიმეტებ,
რიგებს მოუწოდებ დალაგდითო,
ვისაც არ შეხვდება,აიმედებ
ტორტის რომ ანახებ გალაქტიკას,
ხოდა ვარდისფერი მოცულობის
ტორტზე თვალები ვინც მიაღლიტა,
ვდგავარ ფანჯარსთან,ვლოცულობ და

  ხ
    ტ
      ე
          ბ
            ი  შერატონის სიმაღლიდან
        ტორტში!
რასაც ჭამენ პოეტები...

კომენტარები ილუსტრაციები რეცენზიები