გაზაფხულდება, მაგრამ მაისი
ვერ მომიშუშებს სულის იარას,
მაინც აისობს ჩვენი აისი,
ვსვამ სიყვარულით სავსე ფიალას.

გაზაფხულდება, მაგრამ გაზაფხულს
კვლავ სიხარულით ვეღარ შევხვდები,
თუმც სიყვარულით ძლიერ დაზაფრულს -
მწამს, შრიალებენ ჩვენი ვერხვები.

შენ ჩემთან მოხვალ მაისის თვეში
და მანუგეშებ - როგორც გჩვევია,
მე ჩაგეკვრები ბავშვივით მკერდში,
აქ სულ პატარა ცრემლიც ჩვენია.

აღსასრულის დღე ვიდრე გვეწვევა -
მჯერა, ჩააღწევ გულის გულამდე
და ვივლით ასე უფლის შეწევნით
გაზაფხულიდან გაზაფხულამდე.