ნაწარმოები შეიცავს უცენზურო ფრაზებს

თუ თქვენ გინდათ ნახოთ მხოლოდ ეს ნაწარმოები, დააჭირეთ აქ

              "მაგრამ"
მთვარე ტალღებში კოტრიალობს,
ღამეს თეთრი მოსავს ფარაჯა,
თითქოს ზეცა არის მოტიალო,
მაგრამ გამთენია არა ჩანს.

მარტი თავს იბრაზებს მომეტებით,
რიცხვის ოცი უდგას დარაჯად,
თითქოს მრავლდებიან პოეტები,
მაგრამ პოეზია არა ჩანს.

დილა. ნაწვიმარზე ცისარტყელამ,
მთიდან მთაზე გადაალაჯა,
თითქოს ღრუბელია ღვთის საყელო,
მაგრამ თვითონ ღმერთი არა ჩანს.

სიო ნიავს ისე ი-ქარ-ულებს,
ზოლზე სანაპირო გაქაჩა,
ზეცამ მოიფერთხა სიქართულე,
მაგრამ საქართველო არა ჩანს.

დროა - დედამიწის ხეივანი,
გული აჩქარებას გადარჩა,
ნეტავ ვინმე იყოს, შევიყვარებ,
მაგრამ არავინ რომ არა ჩანს?...

ფანჯრებს ამინდები ეძაბება
და მეც თითქოს ველი განაჩენს,
ბრბოსთვის ვიმედოვნებ ვეწამები,
მაგრამ გოლგოთის გზა არა ჩანს.

დღეებს იმედები მოესია,
ხანამ გაისროლა დამბაჩა,
თითქოს გამოჟონა პოეზიამ,
ახლა -  პოეტები არა ჩანს…

ქუჩა. საცალფეხო არა უფრო.
ლექსმა ჩემი ბედი განსაჯა,
ნეტავ ვინმე მყავდეს სასაუბროდ,
მაგრამ კაციშვილი არა ჩანს.


სექსში გამოჟონა პოეზიამ (პაროდია)

ზოგი სარეცელზე კოტრიალობს
და ეს შეამჩნია დარაჯმა,
სარკმელში იყურება სატიალე,
მაგრამ "ის" კარგად რომ არა ჩანს?

სარგებლობს ამნაირ მომენტებით,
მხრებზე მოიხურა ფარაჯა,
ასე ირყვნებიან პოეტები,
როცა ჩანს და თან არა ჩანს.

სექსი,გარიჟრაჟი,ცისარტყელა,
ბიჭმა გოგოს გადაალაჯა,
სახე მინაზე მიჭყლეტილი,
მაგრამ მკაფიოდ რომ არა ჩანს!?

გოგო ოფლიან თმას იქარულებს,
ბიჭმა ამ ღამესაც გაქაჩა,
აი ევროპული სიქართულე,
თუმცა აზიური აღარ ჩანს.

დარაჯს თვალები კვლავ ეძაბება,
ბიჭი ელის ახლა განაჩენს,
როცა მთელი ღამე ეწამები
ჯილდო გინდა მაგრამ არა ჩანს.

სხეულს კვლავ ვნებები მოესია
და კვლავ ფეხზე დადგა"დამბაჩა"
სექსში გამოჟონა პოეზიამ
ისე,დარაჯი რომ აღარ ჩანს.

სადღაც ონანისტობს დარაჯი და
ღამემ მისი ბედიც განსაჯა,
უნდა ვინმე ეწვეს ფარაჯაზე,
მაგრამ ქალიშვილი არა ჩანს...