გუშინ ბრაზილიური სერიალის 23-ე სერია გადიოდა, თუმცა იგი სულაც არ გავდა სხვა სერიალებს, არ გავდა ... ვერ გადავრთე ... მხოლოდ 23-ე სერიაში აღმოვაჩინე, რომ გოგონა, რომელიც მთავარ გმირს თამაშობდა, მე ვიყავი....
    ... გუშინ მანქანა წუილით შემოვარდა "ჩელუსკინელების" ხიდზე, "ჰაუსი" ბოლო ხმაზე გუგუნებდა. სერიალის მთავარი გმირი მანქანიდან გადმოვიდა და მოაჯირს მიუახლოვდა, ეს ხიდი მაშინ ყველაზე მნიშვნელოვანი იყო მისთვის, იგი იყო ერთადერთი ხსნა, ხსნა რეალობისგან. გოგონა შიშველი ფეხით შეეხო ცივ მოაჯირს და მის მეორე მხარეს აღმოჩნდა
    ... გუშინ მტკვარი ისეთი დინჯი იყო, როგორც ყოველთვის, ისევ მშვიდად იტანდა მის ბედს, იგი ახლაც წყნარად ელოდა, ელოდა მორიგი სერიალის მორიგ გმირს...
    ... გულის ფეთქვა ცოტათი უსწრებდა "ჰაუსის" რიტმებს, გოგონამ ბოლოჯერ შეავლო თვალი განვლილ ცხოვრებას, რომელიც მხოლოდ 23 სერიისაგან შედგებოდა და გაფრინდა...
    ... ყურებმა წუილი დაიწყო, ჰაერი დაუნდობლად ეხეთქებოდა მის სხეულს, თმებს უწეწავდა და კაბას უფრიალებდა... იგი მიფრინავდა, უკან რჩებოდა წარსული და ყველა ჭუჭყი, "ჰაუსის" გუგუნიც აღარ ისმოდა ... მერე შავი, იდუმალი მასა შემოეკრო, ყინულივით ცივი, სხეულის ყველა ნაწილი ბოლოჯერ შეიგრძნო და მოეშვა, თვალები გაახილა, თუმცა უკვე აღარაფერი ჩანდა... ღმერთო, რა მშვენიერი იყო იგი ამ წუთებში, ისეთი როგორც არასდროს...
    ... სერიალის გმირს პატარა შვილი ყავდა, 4 წლის "გიო", იგი ამაოდ ელოდებოდა იმ დღეს თავის დედიკოს... მერე ალბათ გაიგებდა, რომ დედა გაფრინდა ... "გიო" ბაღში წავიდოდა მეორე დღეს და თავის მეგობარ "მარიამს" თავის გასაჭირს გაუზიარებდა, კითხავდა, შენ ხომ არ იცი, რატომ გაფრინდა ჩემი დედიკოო, "მარიამი" მას გაუაზრებლად უპასუხებდა ყურში ჩაბეჭდილ სიტყვებს : "იმიტომ რომ მან ჩემი მამიკო წაართვა დედიკოს" ...
    ... არავინ ეტყოდა პატარა "გიოს", რომ "მარიამის" მამიკო უბრალოდ ყველაზე დიდი ნაგავი იყო იმ დიდ "ბუნკერში", რომელშიც ჩვენ ყველანი ვცხოვრობთ, არავინ ეტყოდა, რომ მამიკომ ვერ აიტანა ბუნკერში  უმანკო ყვავილი ზედ რომ არ უყურებდა და მის მყრალ სუნს მორიდებულად გაურბოდა, ვერ აიტანეს ყვავილის სუნი ვერც მის გვერდზე დაყრილმა ნაგვებმა - ყვავილის ყველას შურდა, მას ხომ ყველაფერი ქონდა ბედნიერებისთვის, თუმცა ვერავინ ხვდებოდა, რომ ყვავილი "ბუნკერში" ვერასოდეს იქნებოდა ბედნიერი, "ბუნკერში", რომელიც მას 23-ე სერიამდე მწვანე მინდორი  ეგონა ...
 
  ... ყვავილი ნაგვად არ იქცა, იგი უბრალოდ ნაადრევად დაჭკნა...
 
  ... "გიო" დაიბნა, ვერ გაიგო რა მოხდა, რატომ გაფრინდა დედიკო...
 
  ... 23-ე სერია მთავარი გმირის სიტყვებით დასრულდა:
 
  ... "გიო" , მაპატიე დე, მაპატიე ... ვერ გავბედე, გუშინ "ჩელუსკინელების" ხიდიდან შენთან ერთად გავფრენილიყავი...