|
<3
და მზე გულზე დაიბნია ბროშივით... <3
კარგი იყო! წრუწუნიჩი მართლაც რომ სასაცილო პერსონაჟი გამოდგა. სხარტმა და იუმორით სავსე დიალოგმა ნოდარ დუმბაძის მოთხრობები გამახსენა. დრო თუ ვიხელთე, თქვენს სხვა სცენარებსაც წავიკითხავ...
<3!
მადლობა ^^
დაბრუნების ნებისმიერი იმედი ჩასაბღაუჭებელი და ხელიდან არგასაშვებია!
პირდაპირ ვაკიჯვრის და ფამფალეთის საზღვრიდან, მუხას ვენაცვალე :)
მადლობა, მიხარია თუ დაგაინტერესეთ.
კარგია, ძალიან სასიამოვნოდ იკითხება, განწყობილების ექსპრესია
ძალიან კარგი ლექსია თავისი სიღრმეებით <3
რა საინტერესო ხედვაა, უცნაური ხატსახეებით!
აქ ჭადრაკის ''სიამაყე და წუხილი'' პოლ ჩარლზ მორფი იგულისხმება.
მადლობა
ეს კოსიმას მამის, ანუ ვაგნერის სიმამრის, ანუ ფრენც ლისტის ცნობილი გონდოლიერაა
Check out this video from this search, liszt gondoliera https://share.google/4u3wvnsLzPEcLn5Q8
მადლობა ჯონათან
მადლობა ჯონათან
მადლობა ვანანო, მიხარია, რომ მოგეწონათ.
გამიხარდა შენი დაბრუნება <3
სიმართლე და სიმართლე ლესით გამოთქმული, თან ""
"ალაგს". სუფთა გურულია ხო?
რატომ გამრავლდა? უმეცრის
კითხვას ვსვამ...
- ბოლო ჟამია.
დამიგროვდა კითხვები,მე უნიჭო ლექსებით ვერ გამვთქვამ თქვენ კი, პოეტო მადლობა ამ სიმართლისთის.
ჭადრაკი, მხოლოდ ჭადრაკი.
მიხეილ ჭიჭინაძე
რა დარდიანი ლექსია, გული მეტკინა.
გწამდეს და გჯეროდეს ყველაფერი იქნება კარგად,
დღის სინათლე იყოს შენი თანამგზავრი.
მშვენიერია.
საინტერესო და აქტუალური თემაა, შესანიშნავი რჩევა მშობლებისთვის, თუ როგორ დავაჩვიოდ ბავშვი წიგნის კითხვას . მომეწონა მხოლოდ ჩემს პერსონალურ აზრს დავწერ ამ ფრაზის შესახებ
:" დაჯდომას როცა შეძლებს, კალთაში ჩასმა უკვე შეიძლება" თუ ბავშვი დაჯდომას შეძლებს, კალთაში არა მაგიდასთან ჯდომას მივაჩვიოთ და წიგნის მკითხველი დედა ან სხვა ბავშვის პირდაპირ უნდა იჯდეს და ასე მეტყველებდეს,
ჩემზე უკეთ თქვენ გეცოდინათ, რომელი ჯობია მე ისე რა.
მეტი პოზიტივი.
მწამს ასეთი მეგობრობა.
ღმერთო, დამიფარე, ნუ გამიჭირდება,
ნუღარ დამადნება უფალო ყინვები.
ღმერთი, დაგიცავს, გწამდეს გჯეროდეს
კარგი იუმორისტული.
კი, ნამდწილად ქმნის ბარიერებს თანამედროვე მკითხველისთვის, თანაც პოემაა, რაც კიდევ უფრო ართულებს მკითხველთა დაინტერესებას.
მუხა საყვარელო!
ფიროსმანზე - კი ნახავდი. თავიდან - მარტო ეკფრასისი იყო და მერე თხზვამ რომ გამიტაცა.
მახსოვდა, რომ მქონდა მთლიანად ეკფრასისის აღწერის ნიმუში (ისტორიული ფოტოს აღწერა) მაგრამ ლექსისა არც სათაური მახსოვდა, არც შიგ რა ეწერა, რაე იყო და აი- ვიპოვე, ვაშააა!
ნინო დარბაისელი
ქალი ფორთოხალს ჰყიდის
ფოტოა ძველთაძველი - შავ-თეთრი აღსაწერი,
ორ ასეულზე შორი ზედ აწერია წელი -
იტალიისთვის ბრძოლა
კარგა ხნით განაწელი.
ფოტოზე მოსჩანს რომი,
ანტიკურ თაღთა რიგი -
- გზაჯვარედინი იგი
ქვეყნის ოთხივე კიდის.
კოლიზიუმთან, სადაც დასაწყისია ხიდის,
ხიდქვეშ ტიბერის წყალი ჩქარი დინებით მიდის,
მოსაწყენია სადაც სმენა და ცქერა გიდის,
წარმოსახვათა გამო
თვალთაგან ცრემლი გიდის
და ცემა გესმის შენი გულის - სიმძიმის მზიდის,
აღარც თავი გაქვს რიდის,
აღარც დანახვა გინდა,
რამე თვალმოსაჭიდის.
უკანა ფონზე
ქუჩა - სამი ურემი მიდის,
ჯორშებმულ ურმებს მიაქვთ დასადგამ- დასაკიდი,
წინ - მარტოხელა ქალი,
დამჭკნარ ფორთოხალს ჰყიდის.
- შენ მყიდველი თქვი, თორემ
გადახდას - მოუვლიდი,
რომც არ ჰქონოდა ფული,
რამეშიც გაუბრიდი,
რომ გაგეყიდა ცოტა, დანარჩენს - გადაყრიდი,
მაგრამ მყიდველი არ ჩანს,
რადგან ომია დიდი.
ესეც - შავ-თეთრი ფოტო,
თავი რომ მოსჩანს ხიდის
და ხიდისთავზე ქალი
დამჭკნარ - ფორთოხალს ჰყიდის.
|
